Εργασιακή ανασφάλεια στο Δημόσιο και παραγωγικότητα

Του Ανθόπουλου Κώστα - αντιπροέδρου Α συλλόγου εκπαιδευτικών Α/θμιας εκπαίδευσης Θεσ/νίκης

Η προσπάθεια της ηγεσίας του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης να εφαρμόσει την διαδικασία της αξιολόγησης με βάση τη λογική της νεοφιλελεύθερης επιβολής, έχει προκαλέσει τις έντονες αντιδράσεις των εργαζόμενων στο χώρο του στενού δημόσιου τομέα.

Την ίδια στιγμή ολοένα και περισσότερο στα ΜΜΕ και στον ημερήσιο τύπο αναδεικνύονται θέματα τα οποία αναφέρονται στα αρνητικά χαρακτηριστικά του τρόπου οργάνωσης και φυσιογνωμίας των δημοσίων υπηρεσιών και κυρίως με ότι έχει σχέση με χρόνιες παθογένειες, ανομίες,  αλλά και παραβατικές συμπεριφορές για τις οποίες οι διοικητικές και πολιτικές ευθύνες ουδέποτε αναζητήθηκαν έγκαιρα και αποτελεσματικά. 

Είναι εύλογο  το θέμα της αξιολόγησης των εργαζομένων να αποτελεί αντικείμενο έντονης αντιπαράθεσης αφού από την πλευρά της κυβέρνησης παρουσιάζεται ως προσπάθεια εξυγίανσης ενός ξεπερασμένου συστήματος και αποκατάστασης της τάξης  και από την άλλη πλευρά η αντίδραση των εργαζομένων είναι αναμενόμενη αφού το σύστημα της προκαταβολικής αξιολόγησης μέσω των ποσοστώσεων δημιουργεί ανησυχίες και φόβους ότι με αυτό τον τρόπο θα ανοίξει ένας νέος δρόμος απολύσεων από τη δεξαμενή των εργαζομένων με χαμηλό βαθμό αξιολόγησης.

Όλα αυτά συμβαίνουν στο τέλος μιας τετραετούς  μνημονιακής περιόδου, που οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα έχουν υποστεί μεγάλη μείωση των αποδοχών τους, η έλλειψη προσωπικού λόγω των περικοπών έχει υπερφορτώσει τον όγκο των εργασιών των υπαλλήλων ενώ η αυστηροποίηση του πειθαρχικού πλαισίου  , αλλά και οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης για μεγαλύτερη συρρίκνωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων έχει δημιουργήσει ένα έντονο κλίμα εργασιακής ανασφάλειας και αβεβαιότητας που έχει άμεσες επιπτώσεις και στην παραγωγικότητα τόσο των εργαζομένων όσο και στην αποτελεσματικότητα των δημοσίων υπηρεσιών.

Η υπέρβαση αυτής της αντιπαράθεσης μπορεί να επέλθει με βάση συγκεκριμένες διαδικασίες  και συνθήκες αναζήτησης μιας εναλλακτικής προσέγγισης  αντιμετώπισης του ζητήματος της αξιολόγησης  που θα στηρίζεται στις ακόλουθες παραδοχές:

Οι εργαζόμενοι  επιτελούν καλύτερα το έργο τους όταν:

·         συμμετέχουν στον προσδιορισμό των καθηκόντων, απαιτήσεων και στόχων που αναλαμβάνουν

·         Υπάρχουν ξεκάθαροι και ρεαλιστικοί στόχοι που πρέπει να επιτευχθούν

·         Λαμβάνουν ενημέρωση για την πρόοδο και αποτελεσματικότητα του έργου τους

Σε τελική ανάλυση η  αξιολόγηση της απόδοσης των εργαζομένων γίνεται περισσότερο αποδεκτή ως διαδικασία όταν συμβάλει στον εντοπισμό εκπαιδευτικών αναγκών και της βελτίωσης της επαγγελματικής τους ανάπτυξης και της απαλλαγής τους από συμπτώματα αποτελεί κλειδί για την παραγωγικότητα εργασιακού άγχους που αποσταθεροποιούν το ενδιαφέρον για την εργασία. Η  ασφάλεια του εργαζόμενου