του Σπύρου Παπαδά
Δ'Ετος Νομικής ΔΠΘ
Αν ακούσει κανείς τη ρητορική των κομμάτων προεκλογικά, ανέκαθεν ήθελαν να δώσουν το χαρακτήρα του κρισίμου σε κάθε εκλογική αναμέτρηση έτσι ώστε να αυξήσουν τη συσπείρωση τους και τη συμμετοχή των πολιτών. Αυτή τη φορά όμως δεν χρειάζεται να το κάνουν. Ο καθένας βλέπει και αισθάνεται τη σημασία αυτών των εκλογών για τη χώρα. Για πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική ιστορία είναι τόσο ορατός ο κίνδυνος της διάλυσης της χώρας, και ο καθένας τζογάρει και ερμηνεύει τη διάλυση όπως θέλει. Το ζήτημα είναι τι είναι διάλυση; Ή αν θέλετε τι είναι χρεοκοπία και διάσωση. Έννοιες αλληλένδετες και κρίσιμες σε αυτές τις εκλογές.
Ακούγοντας την ομιλία Βενιζέλου έβαλα τα γέλια. Προβάλλει τον εαυτό του σαν την πόρτα η πάνω στην οποία μπορεί να επιπλεύσει σαν άλλη Κέιτ Ουινσλετ ο ελληνικός λαός, και να γλιτώσει απ' τον πνιγμό. Ξεχνάει να μας πεί όμως πως αυτός και το κόμμα του, ήταν που έριξαν το πλοίο στο παγόβουνο. Ξεχνάει να μας πεί πως η διάσωση που εννοεί αυτός, είναι το ξεπούλημα της χώρας στους πιστωτές, η εκποίηση της εθνικής κυριαρχίας, και η υποδούλωση των Ελλήνων εργαζομένων. Την ώρα που μας «σώζουν» δημιουργούν οργανισμούς με διευθυντές με παχυλούς μισθούς. Την ώρα που μας στερούν το ψωμί, ταίζουν κάποιους παντεσπάνι. Λέει πως το ΠΑΣΟΚ είναι η εγγύηση να μη γυρίσει η χώρα δεκαετίες πίσω. Οι πολλές δεκαετίες πίσω με τις οποίες απειλεί, έχουν ήδη έρθει, καθώς τα δικαιώματα των πολιτών είναι ανάλογα με αυτά του 19ου αιώνα, καθώς ο ελληνικός λαός είναι αντιμέτωπος πια με την πείνα και την εξαθλίωση. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ, όταν διάβαζα στα σχολικά βιβλία για την ξενιτιά και το πικρό ψωμί της, ότι θα το γευόταν η δική μου γενιά. Η γενιά των μεταναστών με τα μάστερ.
Ας πιάσουμε τον Αντώνη Σαμαρά. Ο άρχων της κωλοτούμπας. Οι παλινωδίες ανάμεσα στα ναι και στα όχι στο μνημόνιο, οι διαγραφές και οι ξέ-διαγραφές, η επαναδιαπραγμάτευση και η διεθνής αξιοπιστία της χώρας συνθέτουν ένα σκηνικό που θυμίζει ανεμοδούρα. Είναι αστείο να εμπιστευτούμε σα λαός έναν τέτοιο άνθρωπο και ένα κόμμα που μέσα σε 4 χρόνια έσπασε κάθε ρεκόρ στη διαφθορά την κακοδιαχείριση και την ανευθυνότητα.
Πιο σημαντικό όμως είναι, και αυτό καθιστά κρίσιμες τις εκλογές, η πρόδηλη πρόθεση των δύο μεγάλων κομμάτων να συνεργαστούν μετά τις εκλογές. Κατεβαίνουν σα δύο ξεχωριστά μαγαζάκια, ενώ ήδη έχουν μοιράσει την πίτα. Καμία ανοχή, καμία αναγνώριση σε αυτούς που θέλουν μια Ελλάδα σαν τη Γουατεμάλα. Με τους οικονομικούς δείκτες να ανθούν και τους ανθρώπους να μένουν βδομάδες νηστικοί. Οι πολιτικές δυνάμεις που μετέτρεψαν τους Έλληνες σε ένα έθνος αυτόχειρων, σε ένα έθνος αστέγων και ξενιτεμένων μα κυρίως σε ένα έθνος κατατεθλιμμένο, πρέπει να επιστρέψουν στην ανυπαρξία.
Επίσης κεφαλαιώδες είναι και το ζήτημα της ανόδου της Χρυσής Αυγής. Πανευρωπαικά οι ηγέτες επέλεξαν αντί να λύσουν τα πραγματικά προβλήματα που ταλανιζουν τις χώρες τους να κατηγορήσουν για όλα τους μετανάστες. Καλλιέργησαν το μίσος, επέλεξαν σκόπιμα να γκετοποιήσουν συγκεκριμένες περιοχές, έτσι ώστε να προκληθεί κύμα εγκληματικότητας και ο λαός να αναζητήσει καταφύγιο στο παρακράτος. Οι ίδιοι που έσπειραν τον σπόρο του μίσους, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας αρνούνται να θερίσουν τον καρπό της ακροδεξιάς και του ναζισμού. Η συμμορία που αξιώνει να μπεί στη Βουλή, υμνεί τον Χίτλερ, χαιρετά ναζιστικά και απαξιώνει με ανακοινώσεις πράξεις αντίστασης όπως αυτής του Μανώλη Γλέζου κατά τη διάρκεια της κατοχής. Οι Έλληνες υποφέραμε απ' την Γερμανική κατοχή. Οι Έλληνες δολοφονήθηκαν από τον Χίτλερ. Κάθε οικογένεια έχει μια ιστορία, κάθε οικογένεια έχει ένα νεκρό. Καμία αναγνώριση στους γερμανοτσολιάδες που το παίζουν πατριώτες. Το μόνο δημόσιο κτήριο που θα μπούν ας είναι το δικαστήριο, με τις περιπέτεις που έχουν πολλά πρωτοκλασάτα στελέχη τους μετά τις επιθέσεις σε μετανάστες και όχι μόνο.
Προς αυτούς που καταλογίζουν το σημερινό χάλι της Ελλάδας στους μετανάστες: Μακάρι να ήταν αυτοί το πρόβλημα μας. Η συνειδητή επιλογή των κυβερνήσεων μας να μας ξεπουλήσουν, η άρνηση τους να αφουγκραστούν την ασφυξία του ελληνικού λαού, και η ανικανότητα τους να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά προβλήματα ευθύνεται για την κατάσταση. Το γεγονός ότι είναι μια μεγάλη παρέα που κάνει πάρτι την ώρα που ελληνικός λαός ματώνει, φταίει για το χάλι μας. Μια παρέα εργολάβων, τραπεζιτών και επιχειρηματιών κινεί τα νήματα, παρακάμπτοντας κάθε έννοια δημοκρατίας.
Ας μην ξεχνάμε πως αυτήν την στιγμή κυβερνά την Ελλάδα ένας τραπεζίτης χωρίς καμία λαική νομιμοποίηση. Ο διορισμός του είναι μια ευθεία βολή προς την δημοκρατία, και συγχρόνως μια απόδειξη ότι η Ελλάδα είναι πλέον επαρχία της Ε.Ε, με έπαρχο τον Ραιχενμπαχ και αυτοκρατορικό ζεύγος τους Μέρκελ και Σαρκοζί.
Ο Θουκιδίδης είχε πεί πως μπορούμε να έχουμε είτε ησυχία είτε Ελευθερία. Δε μπορούμε να είμαστε και ήσυχοι και ελεύθεροι. Σε αυτές τις εκλογές οφείλουμε να δείξουμε το δρόμο στην Ευρώπη. Οφείλουμε να ξορκίσουμε τον φόβο, οφείλουμε να δείξουμε ότι σεβόμαστε την ιστορία μας, ως ένας λαός αγωνιστών, ως ένας λαός ηρώων.
Πολλές φορές έχουν γραφτεί έπη για τον ηρωισμό των Ελλήνων.
Ας γράψουμε άλλη μια σελίδα.
Έλληνες σηκωθείτε!
Το τέλος του φόβου είναι πιο κοντά από ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου