*του
Παντελή Μπουκάλα
Ο
Θεοδωράκης και ο Γλέζος (οι «εσχατόγεροι», κατά τον χυδαίο κοινοβουλευτικό
εκπρόσωπο της Χ.Α.) ήταν εκεί, στο πόστο τους, όταν άλλοι κρύβονταν ή
υπηρετούσαν τυράννους, Γερμανούς ή χουνταίους. Ήταν εκεί όχι επειδή έτυχε,
επειδή το ’φερε μια στιγμή που δεν ξανάρθε, αλλά επειδή έτσι εννόησαν το
διαρκές χρέος τους να πολεμούν για την ελευθερία.
Λέμε ψέματα, στον εαυτό μας
και στα παιδιά μας, όταν λέμε πως «όλοι οι Έλληνες με ένα σώμα και μία ψυχή»
κτλ. Ας αφήσουμε κάποτε τη ρητορεία για να δούμε την Ιστορία. Ποτέ δεν ήμασταν
«ένα σώμα, μία ψυχή», από την αρχαιότητα ώς τώρα. Τρέσαντες και μηδίσαντες
υπήρχαν πάντα. Και στις κορυφαίες στιγμές.
Ζουν
ακόμα πολλοί «εσχατόγεροι» στη χώρα, εκτός από τους δύο κατά των οποίων ξοδεύει
άδικα τη χολή της η Χ.Α. Ζουν Έλληνες που πορεύτηκαν προς την τιμή και την
πεποίθησή τους, στην Αλβανία, στην Αντίσταση, στα μπουντρούμια της
Μπουμπουλίνας. Και θα φρίττουν τώρα βλέποντας τα ναζιστόπουλα νέας εσοδείας να
χαιρετάνε σαν Ες Ες, ενόσω μάλιστα ακούγεται ο εθνικός ύμνος, που υβρίζεται
έτσι κι αυτός και μαγαρίζεται. Θα ντρέπονται οι «εσχατόγεροι», οι παππούδες μας
δηλαδή, για λογαριασμό των αναιδών μιχαλολιακιστών.
Θα
ντρέπονται για λογαριασμό του σιναφιού όσων ανακαλύπτουν τις «αρετές» του
φασισμού και του ναζισμού μέσα στο απέραντο μνήμα που άφησαν πίσω τους.
Ηθικολογίες
και συναισθηματολογίες; Ίσως. Αλλά άντε τώρα να εξηγήσεις αυτά τα πολυσύλλαβα
στους ανώνυμους «εσχατόγερους», που έδωσαν αίμα και ψυχή για μια πατρίδα που
και αδίκησε έπειτα πολλούς και τώρα μιλούν στο όνομά της τα χιτλεροφιντάνια,
που διεκδικούν μάλιστα την αποκλειστικότητα του πατριωτισμού. Αντε να τους
εξηγήσεις ότι το 2012 βρέθηκε η Χ.Α. να πει ότι ορθώς καταδικάστηκε ο Γλέζος
σαν κατάσκοπος και εθνοπροδότης από το μετεμφυλιακό κράτος. Θα απαιτήσουν άραγε
να εκτίσει τώρα το υπόλοιπον της ποινής του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου