Αναζητώντας τα πέντε θετικά της ημέρας...

Μέσα σ’ αυτή την εν δυνάμει κατάθλιψη της καθημερινότητας που παραμονεύει έξω από παραθύρια, να βρει πού σβήνει το φως, για να χωθεί, ακούω φίλους να ψελλίζουν το φόβο τους, πως και έξω από το δικό τους σπίτι, κατασκοπεύει τυλιγμένη σε μαύρο μανδύα μια μορφή, την οποία μέρα με τη μέρα νύχτα με τη νύχτα, τη συνηθίζουν όλο και πιο πολύ, που κάποια στιγμή… απλά θα της ανοίξουν οι ίδιοι την πόρτα….

Μέσα σ’ αυτή την τρελή πορεία των σκέψεων μου, που τρέχουν με ταχύτητα φωτός και μένεις ασάλευτος να κοιτάς με απόγνωση τον εαυτό σου να φέρνει κύκλους κύκλους κύκλους χωρίς να προλαβαίνεις ανατολή και δύση, μου είπε μια φίλη…. «Κάθε βράδυ, να σκέφτεσαι πέντε όμορφα, θετικά πράγματα που σου συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ημέρας…» 

Πέντε, αναρωτήθηκα; Πέντε! 

Και η επόμενη μέρα μου κύλησε με ένα άγχος παραπάνω… Πού θα συναντήσω αυτά τα πέντε, τα οποία στο τέλος της, όταν ανάψει το φεγγάρι, θα πρέπει να μετρήσω στα θετικά της. 

Είναι αυτές οι στιγμές ενίοτε στη ζωή, που χάνεις, για δεύτερα και φαντάζουν χρόνια, τον προσανατολισμό σου, απλά γιατί έμαθες να ζεις με κρυμμένο το φως σου, ώστε να μην ενοχλούνται οι άλλοι…. Οι όποιοι άλλοι. 

Και εκεί που κοίταζα τη θάλασσα να ‘χει πέσει στο σκοτάδι της, και τράβαγα τρεις τζούρες απανωτές στο τσιγάρο με τη λαχτάρα του φανατικά δηλωμένου καπνιστή, μετά από μια επιπλέον κουραστική μέρα, θυμήθηκα τα λόγια της φίλης μου «να σκέφτεσαι πέντε όμορφα, θετικά πράγματα που σου συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ημέρας…»…. 

Και άρχισαν να έρχονται εικόνες στο μυαλό μου, και στιγμές της ημέρας, και το χαμόγελο μεγάλωνε στα χείλη μου και δεν χρειάστηκε να σκεφτώ και να ψάξω. Ήταν εκεί… μπροστά μου. Όχι ένα, όχι πέντε, αναρίθμητα όμορφα και θετικά πράγματα που έκαναν τη μέρα ξεχωριστή και μοναδική. Ήταν τόσα πολλά που πλέον δεν είχε νόημα το κομμάτι του άγχους που διογκώνει θέματα που απασχολούν την καθημερινότητα μου. 

Εκείνο το βράδυ ήταν σίγουρα πιο ήσυχο από πολλά που είχαν προηγηθεί και το επόμενο το ίδιο, ίσως και περισσότερο. Γιατί τα θετικά δεν περιορίστηκαν σε εκείνη την ημέρα μόνο. 

Κάθε μας μέρα είναι γεμάτη από όμορφα πράγματα, όμορφες στιγμές που προσπερνούμε χωρίς να κοιτάξουμε, χωρίς να δώσουμε σημασία και τις σβήνουμε με το ζόρι μη τυχόν και τρομάξουν το μαύρο που απλώνεται γύρω μας. 

Μια καλημέρα, ένα χαμόγελο, μια μικρή επιτυχία στιγμής στη δουλειά, μια ακόμα μέρα που ξυπνήσαμε, διανύσαμε, προσπαθήσαμε, αντέξαμε, περπατήσαμε, ξεκουραστήκαμε σε αγαπημένες αγκαλιές…. Είπαμε ευχαριστώ…

Τίποτα απ αυτά δεν είναι δεδομένο. Είναι οι στιγμές που τις κερδίσαμε και είναι δικές μας καθημερινές επιτυχίες. 

Σ’ αυτές τις επιτυχίες οφείλουμε πολλά δεύτερα παραπάνω να αφιερώσουμε και να τις έχουμε μαζί μας ως το επόμενο πρωί που θα συναντηθούμε με ένα σωρό καινούργιες όμορφες στιγμές. 

Σβήνοντας το τσιγάρο που καιγόταν στο τασάκι, συνειδητοποίησα έτσι απλά, πόσα πολλά πράγματα συμβαίνουν καθημερινά, για να λέω… Ευχαριστώ!!!!

Ναντίν