Χαμός

Οι άνθρωποι δείχνουν να καταλαβαίνουν καλύτερα τον πόνο, τα δίνουν όλα, αφού πρώτα δεχτούν ότι συμπεριλαμβάνεται με αυτό το συναίσθημα. Και στις χαρές πάντα πιο συγκρατημένοι και μαζεμένοι. Σου λένε να προσέχεις, να έχεις το νου σου! Μα κανείς δεν σου λέει, πως στον πόνο μπορείς να εθιστείς!

Ώσπου έρχεται η στιγμή που θα βουλιάξεις, ή θα ψάξεις για βοήθεια. Μια βοήθεια που θα σε τραβήξει από την κινούμενη άμμο των συναισθημάτων σου και θα είναι εκεί για σένα, για να πάψεις να γυρνάς σαν τρελός στους δρόμους και να βλέπεις συνέχεια ανθρώπους να φεύγουν. Βαρύ το τίμημα να αποχαιρετάς, μα ακόμα πιο βαρύ να φεύγουν χωρίς ένα "γεια".

Και που λέτε, αυτοί οι άνθρωποι - αυτοί που σε σώζουν, σε κάνουν να ξεχνάς και να χάνεσαι σε κάτι αγκαλιές που δεν σ' έχουν ξανασφίξει ποτέ έτσι. Σου προσφέρουν χαμόγελα και ασφάλεια που επιβεβαιώνεται όταν μπορείς για πρώτη φορά να κλείσεις τα μάτια σου και να μην αγχωθείς για τίποτα. Μα το πιο σημαντικό, δέχονται ό,τι τους δίνεις. Χωρίς ψευτιές, έτσι ντόμπρα σε κοιτούν στα μάτια και εκείνα έπειτα σου φωνάζουν "ευχαριστώ".

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, που θες να τους πάρεις και να φύγετε μακριά, από όλους και όλα. Ακριβώς εκείνοι που σου τρελαίνουν το μυαλό, εκείνοι που σε κάνουν να ανατριχιάζεις και να ξεχνάς τα πάντα για άλλη μια φορά. Μην αναρωτηθείς καν που βρίσκονται! Ούτε πως φαντάζουν... απλά δέξου πως υπάρχουν, τολμούν και δεν μπορούν να αντισταθούν.

"Να θυμάσαι πως κάθε άνθρωπος που συναντάς κάτι φοβάται, κάτι αγαπά και κάτι έχει χάσει." - H. Jackson Brown, Jr -

http://enfo.gr