Στον δάσκαλο…

"Σε ποιον να εμπιστευθώ τις χαρές και τις πίκρες μου, τις μυστικές δονκιχώτικες λαχτάρες της νιότης, την τραχιά σύγκρουση αργότερα με το Θεό και με τους ανθρώπους; 

Σε ποιον να πω πόσες φορές σκαρφαλώνοντας, με τα πόδια, με τα χέρια, τον κακοτράχαλο ανήφορο του Θεού, γλίστρησα κι έπεσα, πόσες φορές σηκώθηκα, όλο αίματα, και ξανάρχισα ν' ανηφορίζω; Που να βρω μια ψυχή σαρανταπληγιασμένη κι απροσκύνητη, σαν την ψυχή μου, να της ξομολογηθώ;

.......

'Aπλωσες τότε το χέρι, σα να πνίγομουν κι ήθελες να με σώσεις.

Αρπάχτηκα με λαχτάρα από το χέρι σου, πασαλειμμένο ήταν με πολύχρωμες μπογιές, θαρρείς ζωγράφιζε ακόμα, έκαιγε. 'Aγγιξα το χέρι σου, πήρα φόρα και δύναμη, μπόρεσα να μιλήσω.

.......

Κι ολομεμιάς, ως να τα πω, μια φλόγα σούριξε ξεσκίζοντας τον αέρα, αφανίστηκε από τα μάτια μου ο αδάμαστος πρόγονος με τις περιπλεγμένες θυμαρόριζες στα μαλλιά του κι απόμεινε στην κορφή του Σινά μια φωνή όρθια, γεμάτη προσταγή, κι ο αέρας έτρεμε:

-Φτάσε όπου δεν μπορείς!...

Πετάχτηκα τρομαγμένος από τον ύπνο. είχε πια ξημερώσει. Σηκώθηκα, ζύγωσα στο παράθυρο, βγήκα στο μπαλκόνι με την καρπισμένη κληματαριά. Η βροχή είχε τώρα κοπάσει, έλαμπαν οι πέτρες, γελούσαν,τα φύλλα των δέντρων ήταν φορτωμένα δάκρυα.

-Φτάσε όπου δεν μπορείς!"

Όταν αυτά έχεις διδαχτεί σαν παιδί από ανθρώπους που αργότερα η ζωή, τους κράτησε στις στιγμές της ενηλικίωσής της, δεν έχεις παρά να μη φοβάσαι να αγγίξεις αυτό που θα σε ξεβολέψει από τα «πρέπει» και τα «μπορώ» των άλλων. Δεν έχεις παρά με θάρρος να λες τα μεγάλα «Όχι» που δεν θα μετανιώσεις. 

Σαν δάσκαλο τον άκουγα με προσοχή, πολλές φορές και με απορία για όσα μοιραζόταν με τους μαθητές του και σαν μέλος της τάξης του πάσχιζα να είμαι επιμελής στα μαθήματά μου. 

Πλέον μπορώ να τον προσφωνώ φίλο μου, που χαίρεται για την επιμέλεια με την οποία αφήνω τις ατέλειες μου να δημιουργούν στιγμές μοναδικές, με γέλιο, χαμόγελο, χαρά, αξίες, ευγνωμοσύνη, αγάπη, σ’ έναν κόσμο που παλεύει να δείχνει τέλειος μέσα στην κατάθλιψή του και η διαφορετικότητα να μη με τρομάζει.

Αυτόν τον άνθρωπο, μπορώ με υπερηφάνεια να φωνάζω Δάσκαλο, Φίλο!!!

Χρόνια Πολλά

Η μαθήτριά σου.