Αντιλήψεις περί δημοκρατικής διαδικασίας…

*του Σταύρου Πετράκη

Πολλοί αυτοπροσδιοριζόμενοι ως Προοδευτικοί έχουν μία περίεργη αμερικάνικου τύπου αντίληψη της Δημοκρατίας. Θεωρούν δηλαδή πως η πλειοψηφούσα άποψη σε μία Γενική Συνέλευση (αν ασφαλώς τους εξυπηρετεί!!) πρέπει να στηρίζεται από το σύνολο των αντιπροσώπων που εκλέγει ο Σύλλογος, όπως ακριβώς γίνεται δηλαδή στις Αμερικάνικες εκλογές,  όπου αρκεί μία ψήφος διαφορά, για να πάρει ο νικητής το σύνολο των εκλεκτόρων  και όχι να υπάρχει αναλογική εκπροσώπηση όμοια με τη βούληση των ψηφισάντων.

Αυτή λοιπόν την ιμπεριαλιστική αντίληψη περί Δημοκρατίας (του στυλ ο πρώτος είναι τα πάντα και οι υπόλοιποι τίποτα), την διατυπώνουν με στομφώδη μάλιστα λόγο επενδυμένη ασφαλώς με τα απαραίτητα περί νέων πρωτοποριακών αντιλήψεων και νέων ηθών στο κίνημα!!

Η σημασία της αναλογικότητας της ψήφου και της ποικιλίας των απόψεων, ασφαλώς δεν υπάρχει  για τους συγκεκριμένους. Έτσι για παράδειγμα αν σε μία ΓΣ υπάρχουν  4 προτάσεις, οι οποίες συγκεντρώσουν, η α 200 ψήφους, η β 199, η γ 198 και η δ 197, τότε το σύνολο των αντιπροσώπων πρέπει να μεταφέρει την α άποψη!! Οι άλλες απόψεις πάνε στα σκουπίδια!

Τότε γιατί άραγε στη ΓΣ των αντιπροσώπων (προσέξτε Αντιπροσώπων…) πρέπει να πηγαίνουν αντιπρόσωποι ανάλογα με τον αριθμό των μελών; Αν ίσχυε αυτή η πρόταση, θα αρκούσε ένας, ο οποίος θα μετέφερε απλά την απόφαση.

Για να μη γίνει παρανόηση: Η ΓΣ των αντιπροσώπων στη συνέχεια, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις απόψεις,  με βάση την αρχή της πλειοψηφίας καταλήγει και κάνει θέση της την πλειοψηφούσα άποψη. Αυτό είναι Δημοκρατική διαδικασία, τα υπόλοιπα είναι απλά «αμερικανιές»  για να τσιμπήσουν οι ανυποψίαστοι.