Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Με αφορμή την παράγραφο 4, της τροπολογίας 478/19.04.2013 που εισήχθη και ψηφίσθηκε αιφνιδιαστικά, χωρίς να περάσει από τις επιτροπές, στο νομοσχέδιο "Ρυθμίσεις για την τροποποίηση και τη βελτίωση συνταξιοδοτικών, δημοσιονομικών, διοικητικών και λοιπών διατάξεων" στρώθηκε το χαλί για την οριστική εξαφάνιση των επιχειρήσεων 24 νομών της χώρας και ενός πλήθους επιχειρήσεων διαφόρων κλάδων (π.χ. της πτηνοτροφίας και της κτηνοτροφίας) και η παράδοση του χώρου στις εισαγωγές.
Ο χρόνος που θα χρειασθεί και για την κλινική διαπίστωση του θανάτου, σύντομος σε κάθε περίπτωση, θα εξαρτηθεί από την σπουδή των ευθέως ωφελούμενων από την προαναφερθείσα διάταξη πιστωτικών ιδρυμάτων και κυρίως από την πορεία της εξίσου σχεδιασθείσας και εκτελούμενης με εξαιρετική ακρίβεια παράλληλης διαδικασίας της ανάκτησης των "παράνομων" κατά την κοινοτική νομοθεσία κρατικών ενισχύσεων προς τις επιχειρήσεις (επιδοτήσεων επιτοκίου, και εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου). Για την δεύτερη αυτή δραστηριότητα, σχεδιάζεται στο προωθούμενο για ψήφιση ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ, η δημιουργία μίας υπερδιεύθυνσης στο υπουργείο Οικονομικών, με απόλυτη εξουσία και αρμοδιότητες, για τον χαρακτηρισμό μίας παρασχεθείσας ενίσχυσης ως παράνομης και για την άμεση βεβαίωση και είσπραξή - ανάκτησή της.
Πράγματι με την ήδη ψηφισθείσα τροπολογία, οι επιχειρήσεις που έχουν λάβει για οποιοδήποτε λόγο την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, με τις πασχαλινές ευχές της Βουλής των Ελλήνων, έχουν παραδοθεί πλήρως στο έλεος των πιστωτικών ιδρυμάτων, διότι, εφεξής:
ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να υπαχθούν σε οποιοδήποτε νόμο ή διάταξη του εθνικού δικαίου εξυγίανσης, διότι, το Ελληνικό Δημόσιο, δεσμεύεται πλέον δια νόμου, με τις ψηφισθείσες δια της τροπολογίας ρυθμίσεις, να απόσχει από κάθε ρόλο, πρωτοβουλία ή δραστηριότητα, (όπως θα όφειλε να πράξει, έχοντας ως εγγυητής πρόδηλο συμφέρον) με την οποία θα μπορούσε να συμβάλλει μέσω των νόμιμων διαδικασιών εξυγίανσης (των επιχειρήσεων) των οποίων έχει εγγυηθεί τα δάνεια προς τα πιστωτικά ιδρύματα) για την διασφάλιση - αποκατάσταση της βιωσιμότητας τους. Κατόπιν τούτου, προς μεγάλη ευκολία και ευχαρίστηση των πιστωτικών ιδρυμάτων, οι επιχειρήσεις αποτυγχάνουν να επιτύχουν τις νόμιμες για την εξυγίανσή τους απαραίτητες πλειοψηφίες συναινούντων πιστωτών, δεδομένου, ότι, τα πιστωτικά ιδρύματα έχουν την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου την οποία ούτως ή άλλως θα εισπράξουν και επιπρόσθετα με τις ψηφισθείσες διατάξεις αποκτούν την ευχέρεια εν τω μεταξύ (μέχρι δηλαδή την είσπραξη της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου) να λεηλατούν το ενεργητικό των επιχειρήσεων και τις περιουσίες και όχι μόνο των επιχειρηματιών.
Στο τέλος, το Ελληνικό Δημόσιο, θα αναγκασθεί να καταβάλλει το ποσό της αναληφθείσας εκ μέρους του εγγύησης, αδυνατώντας στη συνέχεια να το εισπράξει από την κατεστραμμένη επιχείρηση και τους εξίσου κατεστραμμένους έως εξαθλιωμένους φορείς. Το ποσό της κατάπτωσης, ενώ αποτελεί προφανή ζημία για το Δημόσιο εντούτοις εγγράφεται ως εισπράξιμο δημόσιο έσοδο, λόγω του άθλιου λογιστικού και εισπρακτικού συστήματος των δημοσίων εσόδων.
ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ, στο συνεχή εκβιασμό των πιστωτικών ιδρυμάτων, τα οποία, χωρίς να διακινδυνεύουν πλέον από κανένα νόμο ή κανόνα τίποτα, μπορούν ανά πάσα στιγμή, είτε να επιδιώξουν μέσω της αναγκαστικής εκτέλεσης την είσπραξη οιασδήποτε απαίτησής τους, εγγυημένης από το Ελληνικό Δημόσιο, ή μη, είτε να ζητούν, όποτε τα εξυπηρετεί την κατάπτωση των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου.
Αναφορικά με την προωθούμενη δια του ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ δημιουργία της υπερδιεύθυνσης για την διαχείριση των κρατικών ενισχύσεων και την ανάκτηση των παράνομων κρατικών ενισχύσεων, είναι βέβαιο, ότι, αυτή αποβλέπει στον ενταφιασμό κάτω από τα συντρίμμια των επιχειρήσεων της κρίσιμης για το μέλλον των Ελληνικών τραπεζών πληροφορίας, ότι, δηλαδή στην Ελλάδα, όλες οι κρατικές ενισχύσεις προς τις επιχειρήσεις και ιδίως εκείνες που αφορούσαν την επιδότηση επιτοκίου και την παροχή της εγγύησης του Ελληνικού Δημοσίου, σχεδιάσθηκαν αποκλειστικά και μόνο για να καλυφθούν οι τρέχουσες ανάγκες των τραπεζών, σε ρευστότητα, κερδοφορία και κεφαλαιακή επάρκεια, και όχι προς όφελος των (δήθεν) ωφελούμενων επιχειρήσεων και ότι, ακριβώς για το λόγο αυτό, στρέβλωσαν τον ανταγωνισμό της εσωτερικής αγοράς, ώστε να χαρακτηρίζονται κατά το κοινοτικό δίκαιο παράνομες. Εάν, όμως, η πληροφορία - αλήθεια αυτή, αναδειχθεί - αποδειχθεί, είναι βέβαιο, ότι, υπόλογα για την επιστροφή των κρατικών ενισχύσεων είναι τα πιστωτικά ιδρύματα, κάτι ασφαλώς που δεν επιθυμεί το εξαρτημένο από αυτό πολιτικό μας σύστημα.
Κύριοι,
Οι χιλιάδες πληττόμενες από τις προαναφερόμενες μεθοδεύσεις επιχειρήσεις και οι φορείς τους δεν πρόκειται να αποδεχθούν σιωπηρά και αδιαμαρτύρητα την καταστροφή τους. Θα προβάλλουν τα δικαιώματά τους προς τα ευρωπαϊκά όργανα και το ΔΝΤ, ρισκάροντας όλες τις συνέπειες και έχοντας επίγνωση ότι δίνουν μία ύστατη μάχη για την επιβίωσή τους. Όμως, ως ύστατη προσεπίκληση της κοινής λογικής καλείστε όλοι να συμβάλλετε:
• Στην άμεση ακύρωση της ψηφισθείσας τροπολογίας και στην μη υλοποίηση της συγκρότησης της Διεύθυνσης διαχείρισης και ανάκτησης "παράνομων" κρατικών ενισχύσεων, πριν την ολοκλήρωση ενός ουσιαστικού διαλόγου μεταξύ της κυβέρνησης, των επιχειρηματικών φορέων και της Ένωσης Ελληνικών τραπεζών.
Τονίζουμε, ότι, σε περίπτωση που δεν εισακουστούμε, λόγω και των ημερών "νίπτομεν τας χείρας μας" αντί να διαρρηγνύουμε τα ιμάτιά μας.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΙΜΩΣΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου