Σατιρικός
φανταστικός διάλογος που αναδεικνύει την σύγχυση και τον λαικισμό που επικρατεί
στις απόψεις πολιτών και πολιτικών.
-Θέλω
τα λεφτά μου. Τη σύνταξή μου, το μισθό μου. Αυτά που μου μείωσαν κι ακόμα
παραπάνω.
-Και που θα τα βρει το κράτος να στα
δώσει;
-Δεν ξέρω… από τις μίζες που έπαιρναν τα λαμόγια.
-Ναι, αλλά οι μισθοί σου και οι συντάξεις
σου είναι το μεγαλύτερο κομμάτι στον προϋπολογισμό. Κι όλες τις εισπράξεις να
σου δώσουν πάλι δε φτάνουν. Από που θα στα δώσουν;
-Να μαζέψουν φόρους.
-Κι άλλους;
-Ναι από εκείνους που τα έχουν.
-Μα εκείνοι που τα
έχουν έφυγαν. Εσύ δεν αποφάσισες ότι θες την Ευρώπη που επιτρέπεται να πηγαίνει
όπου θέλει ο καθένας τα λεφτά του;
-Τότε
να φορολογήσουν τις τράπεζες.
-Μα οι τράπεζες έχουν
ζημιές. Θα φορολογήσεις τις ζημιές;
-Ναι
αλλά πιο πριν είχαν κέρδη.
-θέλεις να
φορολογήσουν τα κέρδη που είχαν πριν 2 χρόνια;
-Ναι
-Μα αν συμβεί αυτό, οι τράπεζες θα γράψουν
μεγαλύτερες ζημιές
-Και τι με νοιάζει εμένα;
-Εσύ δε μου είπες ότι θες να μείνεις στο
ευρώ;
-Ναι
-Οπότε πως θα μείνεις
στο ευρώ αν δεν έχεις τράπεζες;
-Να τις πάρει το κράτος
-Και μετά; Θα φορολογεί το κράτος τον εαυτό
του; Ή θα φορτωθεί τις ζημιές αυξάνοντας το έλλειμμα;
-Να μου δώσουν τα λεφτά οι Ευρωπαίοι
-Μα εσύ δεν είπες ότι
δε θες Μνημόνιο;
-Ναι, δε θέλω με τίποτα
-Δηλαδή θες να
μείνεις στο ευρώ αλλά χωρίς Μνημόνιο
-Ακριβώς!
-Δηλαδή θες να
μείνεις στο ευρώ και στην Ευρωζώνη αλλά με τους δικούς σου όρους
-Ναι, να μείνω όπως θέλω εγώ.
-Οπότε μου λες ότι
εσύ θα αποφασίζεις πόσα λεφτά θες, ας πούμε αποφασίζεις ότι θα δώσεις αυξήσεις
20% στις συντάξεις και οι Ευρωπαίοι θα καταβάλλουν τα ποσά, σωστά;
-Ναι…
δηλαδή όχι. Να σου πω! Δεν είναι δυνατόν να ζήσω με 150 ευρώ. Θα πεθάνω.
-Και τι λύση
προτείνεις;
-Αμάν με το ευρώ. Εθνικό νόμισμα. Δραχμή.
-Δραχμή λοιπόν. Οπότε
με μια υποτίμηση θα γίνεις φθηνός σωστά;
-Απολύτως. Θα γίνω ανταγωνιστικός.
-Σε τι;
-Τι εννοείς σε τι;
-Εννοώ ότι αν έχεις
ένα προϊόν που θα το πουλήσεις φθηνά σε δραχμές γιατί δεν το πουλάς φθηνά σε
ευρώ;
-Γιατί δε με αφήνουν
-Ποιοι;
-Οι ξένοι.
-Μα υποτίθεται ότι
τώρα έχεις ανοικτά σύνορα στην Ευρώπη. Γι’ αυτό μπήκες: για να πουλάς ότι θες
σε όλη την Ευρώπη.
-Δεν
εννοούσα αυτό. Εννοούσα ότι αν έχω δραχμή θα έρχονται εδώ οι ξένοι για διακοπές
γιατί θα είμαι φθηνός.
-Μα έτσι θα σου
αφήνουν λιγότερα ευρώ. Αφού θα είσαι φθηνότερος
-Ναι αλλά θα έρχονται περισσότεροι
-Και γιατί δεν
έρχονται τώρα;
-Γιατί είμαι ακριβός
-Και γιατί δε ρίχνεις
τις τιμές;
-Μα δεν μπορώ. Δεν με αφήνει η φορολογία.
-Μα η φορολογία σου
με τη δραχμή θα αυξηθεί, αφού θα αυξηθεί ο πληθωρισμός, το κράτος θα ζητά
ολοένα και περισσότερα.
-Ναι.
Θα είμαι όμως ανεξάρτητος.
-Από ποιους;
-Από τους ξένους. Με ελέγχουν με το ευρώ.
-Και με τη δραχμή θα
είσαι ανεξάρτητος; Πως; Αφού η ισοτιμία της δραχμής πάλι από “ξένους” όπως λες
θα ελέγχεται!
-Δηλαδή;
-Δεν υπάρχει νόμισμα
που να μην έχει μια ισοτιμία. Αν θες μπανάνες κάνεις τις δραχμές σου ευρώ ή
δολάρια και αγοράζεις μπανάνες! Ή πετρέλαιο, ή φάρμακα. Σου θυμίζω ότι ο Σόρος
με τα συναλλάγματα παίζει και ξετινάζει τις χώρες!
-Δηλαδή
μου λες ότι άμα πάω στη δραχμή θα θυμηθώ τις μέρες που ο κάθε τυχάρπαστος
κατέστρεφε ολόκληρες χώρες παίζοντας με την ισοτιμία;
-Ναι.
-Καλά μένω στο ευρώ. Αλλά χωρίς Μνημόνιο.
-Πως θα το καταφέρεις
αυτό;
-Θα το επαναδιαπραγματευτώ.
-Πως; Αφού δεν έχεις
ακόμα ορίσει διαπραγματευτές.
-Θα κάνω εκλογές
-Και με ποιο
πρόγραμμα; Τι θα προτείνεις; Έχεις εθνικό σχέδιο διαπραγμάτευσης; Έχεις δηλαδή
ένα εθνικό “αντι-μνημόνιο’;
-Όχι.
-Οπότε;
-Αει παράτα μας. Δεν ξέρεις τι λες.
-Αει παράτα μας. Δεν ξέρεις τι λες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου