Σύνδεση του παθητικού καπνίσματος με προβλήματα συμπεριφοράς σε παιδιά

Τα παιδιά που εκτίθενται σε παθητικό κάπνισμα στο σπίτι μάλλον είναι πιο πιθανό να έχουν μαθησιακές δυσκολίες ή προβλήματα συμπεριφοράς σε σχέση με συνομηλίκους τους, σύμφωνα με μια νέα έρευνα. Στις ΗΠΑ, οι ερευνητές βρήκαν ότι το 6% των 55000 περίπου παιδιών κάτω των 12 ετών που εξέτασαν, μένουν με κάποιον καπνιστή. Και αυτά είναι πιο πιθανό να έχουν Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας (ADHD), κάποια μαθησιακή δυσκολία, ή διαταραχές συμπεριφοράς σε σχέση με τα παιδιά που μένουν σε σπίτια χωρίς καπνιστές.

Ακόμα και αν ληφθούν υπόψιν κι άλλες πιθανές εξηγήσεις – όπως το εισόδημα των γονιών και το επίπεδο εκπαίδευσης – το παθητικό κάπνισμα και πάλι συνδέεται με μεγαλύτερο κίνδυνο προβλημάτων συμπεριφοράς, αναφέρει ο Hillel R. Alpert του Harvard School of Public Health, ένας από τους ερευνητές του συγκεκριμένου έργου. Βέβαια, τα ευρήματα δεν αποδεικνύουν ότι ένα σπίτι καπνιστών είναι το πρόβλημα, πρόσθεσε ο Alpert, γιατί μπορεί να παίζουν ρόλο κι άλλοι παράγοντες που δεν εξέτασε η έρευνα. Για παράδειγμα, παιδιά που εκτίθενται στο παθητικό κάπνισμα, είναι παθητικοί καπνιστές από πριν τη γέννησή τους. Εξάλλου, το κάπνισμα την μητέρας κατά την εγκυμοσύνη έχει συνδεθεί με αυξημένους κινδύνους προβλημάτων μάθησης και συμπεριφοράς. Η ομάδα του Alpert, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Pediatrics, δεν είχαν πληροφόρηση σχετικά με το αν κάπνιζαν οι μητέρες κατά την εγκυμοσύνη. Είναι επίσης πιθανό οι γονείς που καπνίζουν να έχουν και οι ίδιοι ιστορικό προβλημάτων μάθησης και συμπεριφοράς σε σχέση με τους μη καπνίζοντες.

Ειδικοί σε θέματα υγείας συστήνουν ήδη προστασία των παιδιών από το παθητικό κάπνισμα, το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο αναπνευστικών λοιμώξεων όπως βρογχίτιδα και πνευμονία, άσθμα και σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου βρεφών. “Το κύριο μήνυμα για τους γονείς είναι το να προστατεύουν τα παιδιά τους από έκθεση στο παθητικό κάπνισμα”, δήλωσε ο Alpert. Αυτά τα τελευταία ευρήματα, είπε, μπορεί να τους δώσουν έναν παραπάνω λόγο να το κάνουν.

Τα αποτελέσματα βασίζονται σε μία αμερικανική έρευνα του 2007 πάνω σε γονείς 55358 παιδιών μικρότερων των 12 ετών. Το 6% των γονέων – το οποίο μεταφράζεται σε περίπου 5 εκατομμύρια παιδιά στις ΗΠΑ – είπαν ότι κάποιος καπνίζει στο σπίτι. Οι γονείς στα σπίτια καπνιστών ήταν πιο πιθανό να πουν ότι το παιδί τους διαγνώστηκε με ADHD, κάποιο πρόβλημα μάθησης ή κάποιο συμπεριφοράς – όπου το παιδί εμφανιζόταν συχνά επιθετικό και αντικοινωνικό. Περίπου το 20% δήλωσε ότι το παιδί τους είχε τουλάχιστον μία από τις παραπάνω διαταραχές, σε σχέση με το 9% των γονέων στα σπίτια μη καπνιστών. Όταν η ομάδα του Alpert έλαβε υπόψιν της και τη φτώχεια, τη φυλή, το επίπεδο εκπαίδευσης της μητέρας και άλλους παράγοντες, το παθητικό κάπνισμα συνδέθηκε με 51% αύξηση του κινδύνου να εμφανίσει το παιδί κάποιο από τα τρία παραπάνω προβλήματα.

Οι ερευνητές τονίζουν βέβαια τους περιορισμούς της έρευνας, όπως το γεγονός ότι βασίστηκαν σε αναφορές των γονέων. Δεν είναι, επίσης, ξεκάθαρο πώς το ίδιο το παθητικό κάπνισμα συμβάλλει στα προβλήματα μάθησης και συμπεριφοράς. Ορισμένοι ερευνητές θεωρούν ότι ο καπνός μπορεί να επηρεάσει ορισμένες χημικές ενώσεις στους αναπτυσσόμενους εγκεφάλους των παιδιών. Όποιοι κι αν ήταν οι λόγοι αυτών των ευρημάτων, ο Alpert είπε ότι υποστηρίζουν την ανάγκη του να μένουν τα παιδιά μακρυά από το παθητικό κάπνισμα. “Υπάρχουν ακόμα 5 εκατομμύρια παιδιά που εκτίθενται στο παθητικό κάπνισμα στο σπίτι”, είπε. “Έχει γίνει αρκετή πρόοδος στη μείωση αυτού του αριθμού, αλλά υπάρχουν ακόμα πολλά που πρέπει να γίνουν.”

Μια δεύτερη μελέτη στο ίδιο περιοδικό, επισημαίνει ότι οι αντιδράσεις των παιδιών στους παθητικό κάπνισμα των γονέων τους μπορεί επίσης να διαδραματίσει κάποιο ρόλο στην πιθανότητα τα ίδια να αποκτήσουν τη συνήθεια. Οι ερευνητές βρήκαν ότι μεταξύ 165 παιδιών στην προεφηβεία που προέρχονται από σπίτια καπνιστών, αυτά που θεώρησαν το παθητικό κάπνισμα “αντιπαθές ή αηδιαστικό” είχαν κατά 78% λιγότερες πιθανότητες σε σχέση με τα υπόλοιπα να καπνίσουν. Η έρευνα δεν είδε αν τα παιδιά όντως άρχισαν να καπνίζουν, αλλά τα ρώτησε αν πίστευαν ότι μπορεί να το δοκίμαζαν στο μέλλον. Παρόλα αυτά, γράφουν οι ερευνητές, τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι η ευαισθησία των παιδιών στο παθητικό κάπνισμα – ή η έλλειψή της – μπορεί να βοηθήσει στο να προβλέψουμε ποια από αυτά διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να δοκιμάσουν τσιγάρο.

 

http://www.ygeia.gr