Επτά εκατομμύρια εκατό χιλιάδες
(7,1) άνθρωποι ζουν στη Γερμανία χωρίς γερμανικό διαβατήριο. Επίσης, υπάρχουν
άλλοι 8,6 εκατομμύρια Γερμανοί με μεταναστευτικό παρελθόν, σύμφωνα με τα
στοιχεία της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Εργασίας τον Ιούνιο του 2012. Συνολικά,
15,7 εκατομμύρια πολίτες με μεταναστευτικό υπόβαθρο, δηλαδή το 19% του
πληθυσμού της Γερμανίας. Από αυτούς, ενταγμένοι κανονικά στην αγορά
εργασίας και την οικονομία είναι 3,4 εκατομμύρια ξένοι.
Τι θα γινόταν, όμως, αν ξαφνικά εγκατέλειπαν τη Γερμανία οι μετανάστες χωρίς γερμανικό διαβατήριο, δηλαδή περίπου επτά εκατομμύρια άνθρωποι; Με αυτό το σενάριο, αναδεικνύοντας τη σημασία της μετανάστευσης, ασχολήθηκαν οι δημοσιογράφοι Πιτ φον Μπέμπενμπουργκ και Ματίας Τίμε, στο βιβλίο τους «Η Γερμανία χωρίς ξένους» (εκδόσεις «Redline», Μόναχο 2012).
«Δεν θα υπήρχε τομέας της ζωής που να μην πληγεί από τις συνέπειες», λέει ο Μπέμπενμπουργκ, μιλώντας στη DW, διευκρινίζοντας ότι οι συνέπειες θα ήταν δραματικές, κυρίως στα πυκνοκατοικημένα κέντρα της δυτικής Γερμανίας, όπως για παράδειγμα στη Φραγκφούρτη της Έσσης, που θα έχανε ξαφνικά το ένα τέταρτο των κατοίκων της.
«Η γαστρονομία απασχολεί, με 20%, το μεγαλύτερο ποσοστό ξένων», λέει ο Μπέμπενμπουργκ. «Αν όλοι αυτοί οι ξένοι εγκατέλειπαν τη Γερμανία, οι Γερμανοί θα έπρεπε να εξασκηθούν στην εγκράτεια. Εδώ και χρόνια, για παράδειγμα, το ντονέρ έχει πάρει τα πρωτεία από το λουκάνικο με κάρυ στα ταχυφαγεία της επικράτειας».
Όπως έγραψε πρόσφατα η εφημερίδα «Tagesspiegel» του Βερολίνου, κάθε χρόνο καταναλώνονται στη Γερμανία 122.000 τόνοι κρέας για ντονέρ.
Η σημασία των μεταναστών για τη γερμανική κοινωνία δεν περιορίζεται, φυσικά, στα στοιχεία της αγοράς εργασίας και το ντονέρ κεμπάπ. Χάρη στους μετανάστες, το πολυπολιτισμικό μοντέλο έχει γίνει εντελώς νορμάλ για πολλούς Γερμανούς, όπως αποδεικνύουν και οι 1,8 εκατομμύριο γάμοι Γερμανών και ξένων, που κατέγραψε η Στατιστική Υπηρεσία μόνο το 2010. Και ο αριθμός των μικτών γάμων αυξάνεται συνεχώς.
Η μεγαλύτερη, με απόσταση, μεταναστευτική ομάδα στη Γερμανία είναι οι Τούρκοι, με 2,9 εκατομμύρια μέλη. Πολλοί απ’ αυτούς, είναι μέλη οικογενειών των λεγόμενων γκασταρμπάιτερ που είχαν έρθει στη Γερμανία μετά τη γερμανο-τουρκική συμφωνία προσέλκυσης εργατικού δυναμικού το 1961.
Παρόμοιες συμφωνίες, μεταπολεμικά, υπήρξαν ήδη με την Ιταλία και την Ελλάδα. Το λεγόμενο «οικονομικό θαύμα», δηλαδή η μεταπολεμική οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας, δεν θα ήταν εφικτή χωρίς τη βοήθεια των γκασταρμπάιτερ.
Η Αϊσέ Ντεμίρ, αντιπρόεδρος των Τουρκικών Κοινοτήτων Γερμανίας, δηλώνει στη DW: «Η συμβολή των μεταναστών είναι πολύτιμη στον τομέα των διαπολιτισμικών σχέσεων», και εκφράζει την πεποίθηση ότι «οι μετανάστες ήταν ενταγμένοι στην παραγωγική διαδικασία και συνέβαλαν έτσι ουσιαστικά στην ανάπτυξη».
Τον 21ο αιώνα έρχονται στη Γερμανία πολλοί ξένοι, κυρίως όμως με υψηλή εξειδίκευση. Έρευνα του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας, για παράδειγμα, πιστοποιεί ότι το 2009 πάνω από το 20% των μεταναστών ήταν εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Κατά τη διάρκεια της ευρωκρίσης πολλοί γιατροί, μηχανικοί και ειδικοί των ΙΤ από την Ισπανία, την Πορτογαλία ή την Ελλάδα αποφασίζουν να πιάσουν δουλειά στη Γερμανία.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Τι θα γινόταν, όμως, αν ξαφνικά εγκατέλειπαν τη Γερμανία οι μετανάστες χωρίς γερμανικό διαβατήριο, δηλαδή περίπου επτά εκατομμύρια άνθρωποι; Με αυτό το σενάριο, αναδεικνύοντας τη σημασία της μετανάστευσης, ασχολήθηκαν οι δημοσιογράφοι Πιτ φον Μπέμπενμπουργκ και Ματίας Τίμε, στο βιβλίο τους «Η Γερμανία χωρίς ξένους» (εκδόσεις «Redline», Μόναχο 2012).
«Δεν θα υπήρχε τομέας της ζωής που να μην πληγεί από τις συνέπειες», λέει ο Μπέμπενμπουργκ, μιλώντας στη DW, διευκρινίζοντας ότι οι συνέπειες θα ήταν δραματικές, κυρίως στα πυκνοκατοικημένα κέντρα της δυτικής Γερμανίας, όπως για παράδειγμα στη Φραγκφούρτη της Έσσης, που θα έχανε ξαφνικά το ένα τέταρτο των κατοίκων της.
«Η γαστρονομία απασχολεί, με 20%, το μεγαλύτερο ποσοστό ξένων», λέει ο Μπέμπενμπουργκ. «Αν όλοι αυτοί οι ξένοι εγκατέλειπαν τη Γερμανία, οι Γερμανοί θα έπρεπε να εξασκηθούν στην εγκράτεια. Εδώ και χρόνια, για παράδειγμα, το ντονέρ έχει πάρει τα πρωτεία από το λουκάνικο με κάρυ στα ταχυφαγεία της επικράτειας».
Όπως έγραψε πρόσφατα η εφημερίδα «Tagesspiegel» του Βερολίνου, κάθε χρόνο καταναλώνονται στη Γερμανία 122.000 τόνοι κρέας για ντονέρ.
Η σημασία των μεταναστών για τη γερμανική κοινωνία δεν περιορίζεται, φυσικά, στα στοιχεία της αγοράς εργασίας και το ντονέρ κεμπάπ. Χάρη στους μετανάστες, το πολυπολιτισμικό μοντέλο έχει γίνει εντελώς νορμάλ για πολλούς Γερμανούς, όπως αποδεικνύουν και οι 1,8 εκατομμύριο γάμοι Γερμανών και ξένων, που κατέγραψε η Στατιστική Υπηρεσία μόνο το 2010. Και ο αριθμός των μικτών γάμων αυξάνεται συνεχώς.
Η μεγαλύτερη, με απόσταση, μεταναστευτική ομάδα στη Γερμανία είναι οι Τούρκοι, με 2,9 εκατομμύρια μέλη. Πολλοί απ’ αυτούς, είναι μέλη οικογενειών των λεγόμενων γκασταρμπάιτερ που είχαν έρθει στη Γερμανία μετά τη γερμανο-τουρκική συμφωνία προσέλκυσης εργατικού δυναμικού το 1961.
Παρόμοιες συμφωνίες, μεταπολεμικά, υπήρξαν ήδη με την Ιταλία και την Ελλάδα. Το λεγόμενο «οικονομικό θαύμα», δηλαδή η μεταπολεμική οικονομική ανάπτυξη της Γερμανίας, δεν θα ήταν εφικτή χωρίς τη βοήθεια των γκασταρμπάιτερ.
Η Αϊσέ Ντεμίρ, αντιπρόεδρος των Τουρκικών Κοινοτήτων Γερμανίας, δηλώνει στη DW: «Η συμβολή των μεταναστών είναι πολύτιμη στον τομέα των διαπολιτισμικών σχέσεων», και εκφράζει την πεποίθηση ότι «οι μετανάστες ήταν ενταγμένοι στην παραγωγική διαδικασία και συνέβαλαν έτσι ουσιαστικά στην ανάπτυξη».
Τον 21ο αιώνα έρχονται στη Γερμανία πολλοί ξένοι, κυρίως όμως με υψηλή εξειδίκευση. Έρευνα του Ινστιτούτου Γερμανικής Οικονομίας, για παράδειγμα, πιστοποιεί ότι το 2009 πάνω από το 20% των μεταναστών ήταν εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό. Κατά τη διάρκεια της ευρωκρίσης πολλοί γιατροί, μηχανικοί και ειδικοί των ΙΤ από την Ισπανία, την Πορτογαλία ή την Ελλάδα αποφασίζουν να πιάσουν δουλειά στη Γερμανία.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου