Ποιοι ήταν οι Έλληνες του Τιτανικού

Ο Τιτανικός έγινε μύθος, βιβλίο, ταινία, η σύγχρονη μεταφορά κάθε ασύλληπτης, αναπότρεπτης καταστροφής. Κάποιοι λένε πως η ιστορία του - μια ιστορίας ύβρεως και τιμωρίας -  θυμίζει αρχαία ελληνική τραγωδία. 100 χρόνια μετά το μεγαλύτερο ναυάγιο του 20ου αιώνα, λίγοι γνωρίζουν ότι ανάμεσα στους 2.228 ανθρώπους που συνόδεψαν το "Πλοίο των Ονείρων" στο παρθενικό του ταξίδι ήταν και τέσσερις Έλληνες. Τέσσερις νέοι άνδρες από το μικρό χωριό Άγιος Σώστης του δήμου Οιχαλίας, στη Μεσσηνία.

Ο 18χρονος βοσκός Βασίλης Καταβέλος πήγαινε στην Αμερική για να βρει τον αδερφό του, Παναγιώτη, που δούλευε ως εφημεριδοπώλης. Ο συγχωριανός του, Παναγιώτης Λυμπερόπουλος του πρότεινε να ταξιδέψουν μαζί με το "πιο πολυτελές και γρήγορο πλοίο" της εποχής, τον Τιτανικό. Ο Βασίλης πούλησε μερικά πρόβατα από το κοπάδι του για να βρει τα χρήματα για ένα εισιτήριο Γ' θέσης και αναχώρησε για τη Γαλλία, μαζί με τον Λυμπερόπουλο και δύο ακόμα κατοίκους του 'Αγιου Σώστη, τους αδερφούς Χρονόπουλους. Επιβιβάστηκε στον Τιτανικό από το λιμάνι του Χερβούργου με αριθμό εισιτηρίου 2682 της Γ' θέσης. Δεν έφτασε ποτέ στον προορισμό του. Λίγες βδομάδες αργότερα, η σορός του ανασύρθηκε από το πλοίο Μακέι Μπένετ. Ο αδερφός του, στην Αμερική, έμαθε τα νέα από τις εφημερίδες που πουλούσε...

Ο 26χρονος Απόστολος Χρονόπουλος (επάνω) δούλευε στην Αμερική από τα 18 του, ως διερμηνέας, σε μια βιοτεχνία. Στην ίδια δουλειά ήθελε να βάλει και τον μικρότερο αδερφό του, Δημήτρη, 21 ετών (κάτω). Οι δυό τους επρόκειτο να φύγουν με άλλο υπερωκεάνιο, όμως πείστηκαν να αλλάξουν τα εισιτήριά τους, και να ταξιδέψουν με τον Τιτανικό για να φτάσουν στον προορισμό τους πιο γρήγορα. Επιβιβάστηκαν στο κρουαζιερόπλοιο από το λιμάνι του Χερβούργου στις 10 Απριλίου 1912 - αριθμός εισιτηρίου 2680, θέση Γ'. Η τύχη τους, αγνοείται μέχρι σήμερα. Δεν είναι γνωστό αν εντοπίστηκαν οι σοροί τους και ενταφιάστηκαν στη θάλασσα, ή αν παρασύρθηκαν μαζί με τον Τιτανικό στον υγρό του τάφο και δεν βρέθηκαν ποτέ...

Ο Παναγιώτης Λυμπερόπουλος, 33 ετών, ήταν παντρεμένος και ζούσε χρόνια στην Αμερική, στη Νέα Υόρκη, όπου διατηρούσε εργαστήριο μεταλλικών χειροτεχνημάτων. Τον Απρίλιο του 1912 είχε επιστρέψει στον 'Άγιο Σώστη για να βαφτίσει το γιό του, Κώστα, στην εκκλησία του Αη Γιάννη. Η γυναίκα του, Αγγελική, προσπάθησε να τον πείσει να μη γυρίσει αμέσως πίσω, να μείνει και να γιορτάσει με την οικογένειά του το Πάσχα. Δεν την άκουσε. Την Τετάρτη, 10 Απριλίου επιβιβάστηκε στον Τιτανικό από το λιμάνι του Χερβούργου με το εισιτήριο 2683 της Γ' θέσης και προορισμό το Στάμφορντ, όπου σκόπευε να εγκατασταθεί μόνιμα.

Όταν ο Τιτανικός άρχισε να βυθίζεται, ο Λυμπερόπουλος εγκατέλειψε εγκαίρως την καμπίνα του, φόρεσε ένα σωσίβιο κι έπεσε στα παγωμένα νερά του Ατλαντικού. Κατάφερε να κολυμπήσει και να βρει μια βάρκα, στην οποία επέβαιναν άλλοι τρείς ναυαγοί. Η βάρκα παρασύρθηκε προς τα βόρεια - η τύχη των επιβατών της παρέμεινε άγνωστη για καιρό.

Δύο μήνες μετά το ναυάγιο, εντοπίστηκε σε μια απόκρημνη ακτή του Καναδά. Και οι τέσσερις ναυαγοί βρέθηκαν νεκροί. Ο Παναγιώτης Λυμπερόπουλος ενταφιάστηκε στο νεκροταφείο του Μάουντ Ολιβετ, στον Καναδά, στις 10 Μαΐου 1912. Η γυναίκα και ο γιός του δεν τον ξαναείδαν ποτέ. Παρέλαβαν μόνο τα αντικείμενα που βρέθηκαν στις τσέπες του: τη βέρα του, μια χρυσή καρφίτσα, ένα ρολόι, μια ατζέντα και λίγα χρήματα...