Ρόλοι

Πόσους ρόλους καλούμαστε να παίξουμε στη ζωή μας;

Μια παράσταση ξεκινάει και γεννιέται ένα παιδί. Από το πρώτο δευτερόλεπτο καλείται να παίξει τον ρόλο του. Σε όλη τη ζωή του, πάντα θα έχει μια ιδιότητα ως πρόσωπο της οικογένειας. Παιδί, γιος, αδερφός, εγγονός, ξάδερφος, ανιψιός, πατέρας, παππούς.

Επίσης, θα έχει κάποιο ρόλο στην κοινωνία, ο οποίος πιθανόν να σχετίζεται και με το επάγγελμά του. Στους ανθρώπους και στις καταστάσεις που αγαπάει θα μεταμορφώνεται σε ό,τι εκείνη τη στιγμή έχουν ανάγκη.

Οι ρόλοι που κυνηγάει κανείς να παίξει όσο μεγαλώνει, συνειδητοποιώ ότι δημιουργούν την προσωπικότητά του και δηλώνουν τη φύση του. Ποιος από μας δεν έχει υπάρξει ζωγράφος; Ζωγραφίζαμε ένα τοπίο με εκκλησάκι και δέντρα και τη χαρίζαμε σε αγαπημένα πρόσωπα και όντως αισθανόμασταν καταξιωμένοι ζωγράφοι. Φροντίζαμε το κατοικίδιό μας σαν κτηνίατροι και σαν επιτυχημένοι αρχιτέκτονες σχεδιάζαμε την κατοικία του και στη συνέχεια τη φτιάχναμε σαν έμπειροι οικοδόμοι. Όλοι κάποτε ήμασταν μαθητές. Είχαμε δάσκαλο και σηκώναμε το δάκτυλο για να μιλήσουμε. Οι περισσότεροι από εμάς ήμασταν ηθοποιοί σε κάποιο σκετς ή χορευτές ή μουσικοί σε κάποιο συγκρότημα.

Όλοι βιαζόμασταν να παίξουμε το ρόλο του ενήλικα όταν ήμασταν έφηβοι. Έχουμε βοηθήσει σε ένα πρόβλημα ενός ανθρώπου μας κάνοντας τον ψυχολόγο. Παραθέσαμε ένα δείπνο σε δυο φίλους και παίξαμε τον μάγειρα. Δουλέψαμε όταν ήμασταν φοιτητές σαν σερβιτόροι. Όλοι γίναμε τραγουδιστές στο μπάνιο μας και νοικοκυραίοι στα σπίτια μας. Όλοι έχουμε υπάρξει ερωτικοί σύντροφοι και οι περισσότεροι επιχειρήσαμε να τραβήξουμε μια καλλιτεχνική φωτογραφία και να αισθανθούμε φωτογράφοι. Γίναμε ποιητές όταν ερωτευτήκαμε και φιλόσοφοι όταν μεθύσαμε και συζητούσαμε στο ταβερνάκι. Αθλητές για να γυμνάσουμε το σώμα μας και κολυμβητές για να απολαύσουμε τη θάλασσα το καλοκαίρι.

Υποκύψαμε στις κακές έξεις και γίναμε ενοχλητικοί καπνιστές. Οργανώσαμε κάτι ευχάριστο και κάναμε τον σκηνοθέτη, φροντίζοντας για κάθε λεπτομέρεια. Πολλές φορές σφάλαμε και αδικήσαμε όταν γίναμε αυστηροί δικαστές και υποστηρίξαμε τον φίλο μας όπως ο καλύτερος δικηγόρος τον σημαντικότερο πελάτη του. Επιχειρηματολογήσαμε και επικαλεστήκαμε την πειθώ σαν άψογοι διπλωμάτες όπου απαιτήθηκε και συμβουλέψαμε σαν γιατροί τους οικείους μας με σιγουριά να ξαπλώσουν όταν πονούσε το κεφάλι τους ή τους χορηγήσαμε φάρμακα όπως ο φαρμακοποιός.

Το άθροισμα όλων αυτών των ρόλων, η παράσταση του καθενός μας. Δεν χρειάζεται να μαθαίνουμε απ' έξω τα λόγια μας. Αρκεί να μην ξεχνάμε τη σημαντική και όμορφη παρουσία μας. Αρκεί να συνοψίζουμε σε μια λέξη το όνομα της παράστασής μας. Ζωή.

www.enfo.gr