40 ημέρες χωρίς τον Τάκη Κολούτσο

Η σπαρακτική κραυγή της Κατερίνας και της Μαρίας που έσκισε τη βουβαμάρα του ουρανού, την ώρα που η γη της πολυαγαπημένης του Δροσιάς άνοιγε διάπλατα για να υποδεχτεί το σώμα του, αποτύπωνε με μία λέξη τη σύντομη αλλά τόσο μεστή  διαδρομή του Τάκη Κολούτσου στον επάνω κόσμο. ΑΞΙΟΣ!

Άξιος πατέρας, άξιος σύζυγος, άξιος οικογενειάρχης, άξιος φίλος, ΑΞΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

ΑΞΙΟΣ! Με όλα τα γράμματα της λέξης κεφαλαία!

Ο Τάκης ήταν στην πρώτη γραμμή όλων των μαχών. Όσο δύσκολες και να ήταν. Δεν υπολόγιζε το προσωπικό κόστος, έπεφτε στη φωτιά για όσους αγαπούσε. Και αγαπούσε πολύ, αγαπούσε πολλούς, αγαπούσε δυνατά, αγαπούσε με ανιδιοτέλεια.

Ο Τάκης ήταν παλικάρι, ήταν δουλευταράς, ήταν ακούραστος. Από μικρός στην βιοπάλη χωρίς γκρίνιες, χωρίς μίζερες λογικές, έβρισκε τον τρόπο να τα καταφέρνει πάντα. Είχε τον τρόπο να δίνει λύσεις, να έχει αποτέλεσμα, να τα καταφέρνει.

Ο Τάκης ήταν ιδεολόγος, παθιαζόταν, πάλευε να πάρουν σάρκα και οστά τα όνειρά του. Στρατευμένος πάντοτε στις ιδέες του προοδευτικού χώρου, σε μια διαδρομή ζωής χωρίς αμφιταλαντεύσεις, χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς παλινωδίες. Πάντα παρόντας αλλά ποτέ δεδομένος. Πάντα με κριτική σκέψη και άποψη.

Ο Τάκης ήταν η ψυχή της παρέας. Είχε απίστευτο χιούμορ, αυτοσαρκασμό. Ήταν γλεντζές, κεφάτος ότι και αν τον απασχολούσε. Απίστευτος ατακαδόρος, με αστείρευτη έμπνευση.

Ο Τάκης ήταν φίλος, φύλακας άγγελος, ασπίδα στα δύσκολα. Έβγαινε πάντα μπροστά στα ζόρια, ήταν έτοιμος να υπερασπιστεί χωρίς να λογαριάσει το κόστος.

Ο Τάκης υπεραγαπούσε την Ελένη, λάτρευε την Κατερίνα και τη Μαρία. Καμάρωνε για τα κορίτσια του, καμάρωνε για την οικογένειά του. Ήταν πάντα έτοιμος να δώσει τα πάντα, να κάνει το κάτι παραπάνω.

Ο Τάκης ήταν γενναίος και στο τέλος του. Έδωσε τη μάχη με απίστευτη δύναμη, απίστευτο τσαμπουκά, απίστευτη αξιοπρέπεια και ας ήταν άνιση. Δε λύγισε ποτέ. «Δε γαμιέται» μου έλεγε, το πολύ πολύ να πεθάνω. Χορτάτος θα πάω! Έζησα καλά, είμαι ικανοποιημένος, το ευχαριστήθηκα. Θα πίνω τσίπουρα εκεί πάνω με τη Χρυσούλα και θα σας βλέπουμε από ψηλά.

Εγώ τώρα το πιστεύω! Ναι πίνει τσίπουρα, γιατί δεν μπορεί να είναι αλλιώς. Πάντα ότι έλεγε το έκανε! Και σίγουρα από εκεί ψηλά θα ξέρει πως το πέρασμά του ήταν δυνατό, άφησε βαθιά ίχνη, δεν πρόκειται να σβήσει ούτε στην οικογένεια ούτε στους φίλους.

Ήσουν ΑΞΙΟΣ, Τάκη, είχαν δίκιο τα κορίτσια σου που το φώναξαν. Πρώτος Μάγκας!

Την Κυριακή 3 Μαρτίου, στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου στα Χάλια η οικογένειά του θα τελέσει 40ήμερο μνημόσυνο.