*του Χρήστου Ράπτη
Επειδή σε αυτό το σαιτ δεν χρωστάμε πουθενά,
δίνουμε αναφορά μόνο στους αναγνώστες μας -και δεν φοβόμαστε να πούμε την γνώμη
μας- νομίζω ότι ήρθε η ώρα να αποφασίσουμε σαν κοινωνία τι θα κάνουμε με την
«Χρυσή Αυγή»! Είναι ντροπή και ξεπεσμός για ένα κράτος που αποτελεί μέλος της
Ευρώπης και θέλει να ανήκει στην κατηγορία των πολιτισμένων Εθνών, να ανέχεται
να «αποδίδει δικαιοσύνη» μια παρακρατική και παραστρατιωτική οργάνωση. Μια
οργάνωση που λειτουργεί με βάση τις ιδεοληψίες, το μίσος και τα κολλήματα
μερικών αποσταθεροποιημένων ψυχικά τύπων που λειτουργούν με όρους του
υποκόσμου.
Έβλεπα, ας πούμε προχτές στο Μεσολόγγι, αυτόν
τον ανεκδιήγητο βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας της Χρυσής Αυγής που νομίζει ότι είναι
ο Καραϊσκάκης, να προσπαθεί να εξηγήσει με κάτι θλιβερά επιχειρήματα και με μια
σύνταξη που δεν θύμιζε Ελληνικά, τους λόγους που τον οδήγησαν να πάρει τον νόμο
στα χέρια του κυνηγώντας κάτι ταλαίπωρους, μικροπωλητές μετανάστες με τρόπο που
θύμιζε μπράβους νυχτερινών κέντρων.
Δεν υποτιμώ την ζημιά που κάνει το παρεμπόριο
στους βιοπαλαιστές οι οποίοι πληρώνουν τους Δήμους για να έχουν πάγκους στις
λαϊκές. Ομως, δεν μπορώ να ανεχτώ και την αυτοδικία των καλόπαιδων του
Μιχαλολιάκου! Μου κάνει μάλιστα εντύπωση που η κοινωνία, όσο «ζαλισμένη» και αν
είναι από την κρίση και την απελπισία, δεν αντιδρά σε αυτά τα θλιβερά πογκρόμ
σε βάρος αδύναμων ανθρώπων. Ξέρω ότι την Χρυσή Αυγή την δημιούργησε το
διεφθαρμένο πελατειακό κράτος και οι οι πολικοί του εκπρόσωποι που άφησαν την
κοινωνία απροστάτευτη. Και ότι κάποιοι πολίτες που ζουν στην ανασφάλεια και
στην ανέχεια υποκύπτουν εύκολα στον λαϊκισμό της ακροδεξιάς. Όταν λείπει το
κράτος από κάπου πρέπει να πιαστείς. Ξέρω όμως επίσης, ότι αργά ή γρήγορα τα
Τάγματα Εφόδου του Μιχαλολιάκου θα στραφούν εναντίον όλων μας, όταν παύσουμε να
συμφωνούμε μαζί τους. Το έχουμε δει το έργο αυτό πολλές φορές στην σύγχρονη
ιστορία της ανθρωπότητας. Ξέρω τέλος, ότι όταν ισορροπήσει η χώρα και αρχίσει
να βγαίνει το χάος της χρεοκοπίας, ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του θα
ξαναγυρίσουν εκεί που ανήκουν: στο περιθώριο της κοινωνίας.
Το πρόβλημα είναι ότι μέχρι να επιστρέψουν
εκεί από όπου ξεκίνησαν μπορεί να κάνουν την ζημιά. Και η ζημιά αυτή μπορεί να
μας κοστίσει ακριβά! Ακριβά μέσα και έξω! Και επειδή δεν έχουμε να κάνουμε με
κόμμα, αλλά με εγκληματική οργάνωση, καλό θα είναι, αρχίζοντας την δημοκρατική
προπόνηση, να τους αντιμετωπίσουμε ποινικά και όχι πολιτικά.
Αν ο συγχωρεμένος ο Μιτεράν, είχε
αντιμετωπίσει τον Λεπέν αποτελεσματικά και δεν τον χρησιμοποιούσε για να
διασπάσει την γαλλική δεξιά και να αποδυναμώσει τον Σιράκ, η ακροδεξιά στην
Γαλλία θα είχε πάει εγκαίρως στην φυλακή. Και επειδή η πολύ Δημοκρατία με
αυτούς τους τύπους δεν οδηγεί πουθενά, ίσως ήρθε η ώρα να τους αντιμετωπίσει το
κράτος με τον ίδιο τρόπο που φέρονται αυτοί. Αντί να μας τρομοκρατούν να τους
τρομοκρατήσουμε εμείς!
Οι συνταγματολόγοι (που συνήθως φλυαρούν
χωρίς να λένε τίποτε) ισχυρίζονται ότι μόνο σε προεκλογική περίοδο μπορεί να
τεθεί εκτός νόμου ένα κόμμα. Επιμένουν όμως ότι η βουλή μπορεί με συνοπτικές
διαδικασίες να άρει την ασυλία τους κάθε φορά που παρανομούν, να τους δικάζει
άμεσα και να τους στέλνει στην φυλακή. Μόλις μπει ο πρώτος θα γίνουν οι
υπόλοιποι Παναγίες!
Ο Δημοκρατικός κόσμος έχει την απόλυτη
πλειοψηφία για να θωρακιστεί! Αν δεν το κάνει, ας μην κλαίει μετά, όπως κάνει
συνήθως.
Πηγή: www.iefimerida.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου