Συνεχίζονται οι εγγραφές στο εργαστήρι υποκριτικής για ενήλικες!

Συνεχίζονται οι εγγραφές στο εργαστήρι υποκριτικής για ενήλικες απο 18 ετών στο θέατρο ''Περι-Τεχνών''...

Ανακαλύψτε μέσω της γνωστής μεθόδου'' Στανισλάφσκι'' πως γεννιέται ένας ηθοποιός!!!

Δάσκαλος υποκριτικής ενηλίκων ο ηθοποιός -σκηνοθέτης Γιώργος Σμπυράκης.

Ρωτήστε μας ....6934714425 - 2221600809

«Το θέατρο» έλεγε ο Στανισλάφσκι «είναι δύναμη επιρροής που μπορεί να συνεπάρει τους θεατές. Αν όμως η δύναμη πέσει σε λάθος χέρια μπορεί και να τους διαφθείρει, να τους υποβιβάσει και να εξαφανίσει το πάθος τους γι' αυτό το είδος τέχνης. Η δική μου αποστολή είναι να μεταμορφώσω τους ηθοποιούς από ανήξερους, ημιμαθείς και φιλοχρήματους σε ιερείς της ομορφιάς και της αλήθειας».

Ο Κωνσταντίν Στανισλάφσκι γεννήθηκε στη Μόσχα στις 17 Ιανουαρίου 1863. Καταγόταν από εύπορη οικογένεια που αγαπούσε το θέατρο και ως παιδί ανέβασε με τα αδέλφια του δεκάδες θεατρικές παραστάσεις και όπερες. Για τις ανάγκες ενός έργου μάλιστα (η ιστορία του οποίου εξελισσόταν στην Ιαπωνία) η οικογένεια Στανισλάφσκι φιλοξένησε στο σπίτι της μια ομάδα ιαπώνων ακροβατών του τσίρκου η οποία περιόδευε την εποχή εκείνη στη Μόσχα. Στα 25 του συγκροτεί μια ερασιτεχνική ομάδα τέχνης και λογοτεχνίας και το 1897 γνωρίζει τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Βλαντίμιρ Νεμιρόβιτς-Ντάντσενκο. Εναν χρόνο αργότερα ιδρύουν μαζί το Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, που απέκτησε παγκόσμια φήμη ως ένα από τα ποιοτικότερα και προοδευτικότερα θέατρα της εποχής.

Πριν από τον Στανισλάφσκι η έμφαση στην παιδεία ενός ηθοποιού εστιαζόταν σε θέματα πρακτικά: ορθοφωνία, άρθρωση, τόνος, χορός και κίνηση. Δεν υπήρχε όμως θεωρία και τεχνική που να καλλιεργούν την έκφραση συναισθημάτων. Ο ίδιος έλεγε ότι «χρειάζεται μια τεχνική που θα καθοδηγεί τον ηθοποιό να δημιουργεί συνθήκες ιδανικές για να γεννηθεί η αληθινή έκφραση».

Μεγάλη επιρροή στις ιδέες του άσκησαν επίσης τα θεατρικά έργα του Αντον Τσέχοφ. Ο Τσέχοφ, ο Νεμιρόβιτς-Ντάντσενκο και ο Στανισλάφσκι απετέλεσαν μάλιστα τον ιδεολογικό πυρήνα του Θεάτρου Τέχνης της Μόσχας. Η απλότητα και η αλήθεια εξελίχθηκαν σταδιακά στο σήμα κατατεθέν του Θεάτρου και η μέθοδος Στανισλάφσκι χρησιμοποιήθηκε για να πολεμήσει τα θεατρικά κλισέ, την υπερβολή, τον μανιερισμό και την εκζήτηση.

Η μέθοδος θεωρείται από πολλούς η επιστημονική βάση του θεάτρου. Δεν αποτελείται από μια σειρά κανόνες αλλά από διαδικασίες σωματικής και ψυχικής προετοιμασίας που βοηθούν τους ηθοποιούς στην πολυδιάστατη σύνθεση του χαρακτήρα που υποδύονται. Οπως και η επιστήμη, η μέθοδος δεν παραμένει στατική. Εξελίσσεται δυναμικά και δίνει απεριόριστες δυνατότητες πειραματισμού και ανακάλυψης. Οι βασικές διαδικασίες που τη συνθέτουν μετεξελίσσονται και επανεξετάζονται, όπως οι καινούργιες ουσίες εξετάζονται μέσα από μια σειρά εργαστηριακά πειράματα.

Με «πειράματα σε εξέλιξη» έχουν παρομοιαστεί και οι παραστάσεις που σκηνοθέτησε ο Στανισλάφσκι. Εκανε την ανακάλυψη ότι, όταν οι ηθοποιοί ανακαλούν προσωπικά τους συναισθήματα και τα προβάλλουν στον χαρακτήρα που υποδύονται επί σκηνής, συνάπτουν ξεχωριστή και πιο ουσιώδη σχέση με το ακροατήριο. «Το σημαντικότερο» έλεγε «είναι να καταφέρεις να αποδώσεις τη ζωντάνια της ανθρώπινης ψυχής».

Συνυφασμένη με τα διδάγματα του Στανισλάφσκι είναι και η ιδέα της ηθικής. Θεωρούσε ότι ένας ηθοποιός άνευ ηθικής δεν είναι παρά τεχνίτης, όπως ένας ηθοποιός άνευ τεχνικής δεν είναι παρά ερασιτέχνης. Η ηθική, η γνώση και η υψηλά καλλιτεχνική μορφή έκφρασης αποτελούν τη βάση της μεθόδου του.

«Τα στοιχεία που συνθέτουν την ανθρώπινη ψυχή και το ανθρώπινο σώμα είναι αδιαίρετα. Η σχέση μεταξύ συναισθημάτων και κινήσεων είναι πολύ στενή». Ως απλούστατη απόδειξη χρησιμοποιεί το παράδειγμα της πόρτας: αλλιώς ανοίγει κανείς την πόρτα όταν επιχειρεί να αποδράσει, όταν προσπαθεί να κρυφακούσει τι λέγεται στο διπλανό δωμάτιο ή όταν υποδέχεται ένα αγαπημένο του πρόσωπο.

Ο Στανισλάφσκι προειδοποιούσε τους μαθητές του να μην εκβιάζουν τα συναισθήματά τους επί σκηνής. Προσπαθούσε να τους αποσπάσει αντιδράσεις και συναισθήματα όσο το δυνατόν φυσικότερα χρησιμοποιώντας ως μέσο τον αυτοσχεδιασμό. Ελεγε π.χ. στους μαθητές του: «Ταξιδεύετε με τρένο και πηγαίνετε σε ένα σημαντικό συνέδριο. Ξαφνικά συνειδητοποιείτε ότι έχετε πάρει το λάθος τρένο. Ξέρετε πού πάτε; Ποιον θα συναντήσετε και τι θα δείτε; Πώς θα αντιδρούσατε αν ήσασταν: α) βασιλιάς, β) κατάσκοπος, γ) δάσκαλος; Πώς ετοιμάζετε τις βαλίτσες σας για να πάτε ταξίδι; Για να πάτε στον πόλεμο; Πώς επιστρέφετε στο διαμέρισμά σας ύστερα από ένα πάρτι; Φερθείτε σε μία καρέκλα όπως θα φερόσασταν σε ένα αγριεμένο σκυλί. Προσποιηθείτε ότι η καρέκλα είναι: α) θρόνος, β) κάθισμα σε διαστημόπλοιο. Πιείτε ένα υγρό σαν να είναι: α) δηλητήριο, β) κοκτέιλ, γ) ζεστό τσάι».

Ο ίδιος ο Στανισλάφσκι αναθεώρησε πολλές από τις απόψεις του αλλά ποτέ δεν πρόδωσε τη θεωρία του για την απλότητα και την αλήθεια. Υποστήριζε μάλιστα ότι «δεν υπάρχει "μέθοδος Στανισλάφσκι". Υπάρχει μόνο η αυθεντική και αναμφισβήτητη μέθοδος της φυσικότητας».