Μια άλλη ματιά για το ΟΧΙ και το ΝΑΙ της Κυριακής

Του Κώστα Χαϊνά

Για το αποτέλεσμα της Κυριακής -τη μεγάλη νίκη του ΟΧΙ-, σίγουρα έπαιξαν το ρόλο τους, το διακύβευμα που δεν ήταν καθαρό, τα ψέματα της Κυβέρνησης, οι επικοινωνιακές στρατηγικές που ακολουθήθηκαν ένθεν κακείθεν και άλλες επιμέρους αιτίες. Και ίσως ένας σημαντικός λόγος είναι (ήταν), οι υπάρχουσες ηγεσίες της αντιπολίτευσης. Δεν ενέπνευσαν, δεν έπεισαν ότι υπήρχε εναλλακτική λύση. Και το κυριότερο. Ήταν εν πολλοίς, μια εικόνα από τα παλιά, Οι μεγάλες ευθύνες που βαρύνουν κάποιους απ’ αυτούς για τα σημερινά αδιέξοδα είναι ασήκωτες.

Όμως ο πιο σοβαρός λόγος –κατά την γνώμη μου- είναι ο ευρωσκεπτικισμός και αντιευρωπαϊσμός που έχει ποτίσει βαθειά το υποσυνείδητο του έλληνα τα τελευταία πέντε χρόνια η προπαγάνδα κάθε τύπου. Θεωρίες συνομωσίας, καθημερινά βομβαρδίζουν τα μέσα ενημέρωσης και δικτύωσης. Εκατομμύρια άνθρωποι στα καφενεία σε όλα τα χωριά της χώρας και των συνοικιών των πόλεων, αναπαράγουν τα γνωστά στερεότυπα με τις λέσχες, τους δισεκατομμυριούχους που θέλουν να αγοράσουν την Ελλάδα μπιρ παρά, τους ξένους πολιτικούς, η Μέρκελ, ο Σόιμπλε κ.ά. γνωστές θεωρίες, που επιβουλεύονται τη χώρα, τη γλώσσα μας, τα πετρέλαια κ.λ.π.. Το ΟΧΙ λοιπόν εξέφρασε όλους αυτούς τους ανθρώπους. Αλλά και άλλες δύο μεγάλες κατηγορίες της ελληνικής κοινωνίας στήριξαν το ΟΧΙ. Οι συνταξιούχοι και οι δημόσιοι υπάλληλοι θεωρούν ότι οι ευρωπαίοι θέλουν να τους περικόψουν τη σύνταξη και το μισθό τους και η Κυβέρνηση με το ΟΧΙ βάζουν φρένο. Ακόμη όμως και οι πιο απελπισμένοι, οι άνεργοι, οι απολυμένοι, οι επιχειρηματίες που οι δουλειές τους πάνε από το κακό στο χειρότερο, είδαν το ΟΧΙ ως σανίδα σωτηρίας αφού πλέον δεν είχαν να χάσουν τίποτα. 

Όλα αυτά τα συναισθήματα βρήκαν διέξοδο στο ΟΧΙ, που σάρωσε τον πολιτικό λόγο των κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα όποια λογικά επιχειρήματα και τον κοινό και ορθολογικό λόγο.

Τα πρόβλημα βέβαια για τον κο Τσίπρα είναι από εδώ και πέρα. Ο αντιευρωπαϊσμός που καλλιέργησε και ενίσχυσε στον Έλληνα, θα είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην διαδικασία επίτευξης συμφωνίας με τους εταίρους. Το καταλαβαίνει και ο ίδιος αυτό, γι αυτό και στο χθεσινό του μήνυμα μετά τη μεγάλη νίκη του ΟΧΙ, είπε όλα αυτά για τα οποία αγωνίσθηκε το ΝΑΙ όλο το προηγούμενο διάστημα. Ότι πρέπει άμεσα να πάμε σε συμφωνία με τους εταίρους, Εθνική συνεννόηση, σύσκεψη αρχηγών υπό τον ΠτΔ, και άλλες θετικές αναφορές. Δεν αναφέρω τα μεγάλα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσει εντός του ΣΥΡΙΖΑ, με όσους θα διαφωνήσουν με πολλά σημεία της επώδυνης (όπως όλα δείχνουν ότι θα είναι) νέας συμφωνίας, με όσους διαφωνούν με την συμμετοχή μας στην ευρωζώνη, με τους χθεσινούς του συμμάχους δηλαδή, τους οποίους θα έχει απέναντι από σήμερα. Δηλαδή ο κ. Τσίπρας με τη χθεσινή νίκη του ΟΧΙ μπορεί να ενίσχυσε –προσωρινά- την ενότητα του ΣΥΡΙΖΑ και την δική του θέση, αλλά τα πραγματικά διλήμματα όμως παραμένουν μπροστά του. Με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Γιατί και η περίοδος χάριτος – ή το ταξίδι του μέλιτος – κάποτε τελειώνουν.

Εμείς του ΝΑΙ νομίζω ότι δεν “χάσαμε”. Στην ουσία “κερδίσαμε”. Οι πρώτες κινήσεις και αποφάσεις του Πρωθυπουργού σήμερα, συν την παραίτηση του υπουργού οικονομικών, ουσιαστικά είναι αυτά τα οποία ζητούσαμε έξι μήνες τώρα.