Το λόμπι της «κωλοτούμπας»

Θυμάμαι, αμέσως μετά τις εκλογές, είχα βρεθεί μαζί με δύο φίλους (έναν δημοσιογράφο και έναν πολιτικό) σε ένα γεύμα στο οποίο μας είχε καλέσει ο διαχειριστής ενός ξένου fund να κάνουμε τις εκτιμήσεις μας για το τι μέλλει γενέσθαι στη χώρα. Οι δύο συνδαιτημόνες επέμεναν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σε ταχύτατο χρονικό διάστημα θα έκανε «κωλοτούμπα», θα υπέγραφε νέες συμφωνίες με τους πιστωτές, θα εφάρμοζε τις μεταρρυθμίσεις και όλα θα έβαιναν προς το χαρούμενο λυκόφως της Εγγελιανής ολοκλήρωσης.

Από την πλευρά μου υποστήριζα ότι όλα αυτά είναι όνειρα θερινής νυκτός, ότι στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι το “regime change” και η επιβολή ενός ημι-ολοκληρωτικού καθεστώτος τύπου Βενεζουέλας που θα του επέτρεπε να μονοπωλεί την εξουσία για πολλά χρόνια. Αν οι πιστωτές χρηματοδοτούσαν το project του ΣΥΡΙΖΑ, τότε δεν θα επέρχετο ρήξη. Αν όμως δεν το έκαναν, τότε η ρήξη και το Grexit θα ήταν προ των πυλών. Φυσικά κανείς δεν πείσθηκε από τα επιχειρήματά μου.

Στο μεταξύ, το λόμπι της «κωλοτούμπας» γιγαντώθηκε και -αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό- κυριάρχησε στα δύο μεγαλύτερα κόμματα της συνταγματικής αντιπολίτευσης, τη Νέα Δημοκρατία και το Ποτάμι. Πράγματι, η κυρίαρχη ανάλυση και στα δύο αυτά κόμματα ήταν ότι ήταν απλά θέμα χρόνου πότε ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του θα κάνει την περίφημη «κωλοτούμπα». Εκεί που διέφεραν ήταν ότι η μεν Ν.Δ. υποστήριζε ότι θα πρέπει να καταγγέλονται στον λαό οι αλλαγές πλεύσης του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ αντίθετα το Ποτάμι (και η Ντόρα) πρότειναν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να υποστηριχθεί σε αυτές.

Όμως, το κυρίαρχο στοιχείο που χαρακτήριζε τις αναλύσεις και των δύο κομμάτων ήταν η θεωρία της «κωλοτούμπας». Μάλιστα, τη θεωρία αυτή ασπάζονταν για ένα μεγάλο διάστημα και η πλειοψηφία των δυτικών διπλωματών στην Ελλάδα.

Η ανάλυση αυτή είχε ως αποτέλεσμα να οδηγήσει τους οπαδούς και τα στελέχη της αντιπολίτευσης σε εφυσυχασμό, αδράνεια και απενεργοποίηση. Ποιος ο λόγος να ανησυχεί κανείς αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν απλά ένα ακόμα δημοκρατικό κόμμα της σειράς - με τις παραξενιές του φυσικά αλλά τίποτα πιο σοβαρό; Ποιος ο λόγος να ενεργοποιηθεί κανείς αν ο «Αλέξης», όπως άλλωστε διακήρυττε, δεν είχε σκοπό να αποχωρήσει από την ευρωπαϊκή συνεργασία;

Φυσικά, από την άλλη πλευρά, τα σημάδια για τους πραγματικούς στόχους του ΣΥΡΙΖΑ πλήθαιναν καθημερινά. Τα μέτρα στην Παιδεία είχαν απλά ως στόχο να περάσουν ολοκληρωτικά τη διαδικασία παραγωγής γνώσης στους εχθρούς της φιλελεύθερης κοινωνίας. Η απόσυρση της αστυνομίας από τις διαδηλώσεις σηματοδοτούσε την ολοκληρωτική παραχώρηση του πεζοδρομίου στα grupos militantes. To άνοιγμα της ΕΡΤ τη δημιουργία ενός προπαγανδιστικού μεγαφώνου που με το πλήρωμα του χρόνου θα μονοπωλούσε την «πληροφόρηση» στη χώρα κ.λπ.

Ίσως, όμως, το πιο σημαντικό μήνυμα για τους πραγματικούς στόχους του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούσε η σταδιακή υιοθέτηση μια γλώσσας ολοκληρωτισμού. Οι πολιτικές και οικονομικές διαφωνίες έπαψαν να αντιμετωπίζονται  από τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα θετικό στοιχείο μιας πλουραλιστικής κοινωνίας. Αντίθετα, η κυρίαρχη αντιπαράθεση πήρε έναν εθνικομπολσεβικικό χαρακτήρα (Εμείς εναντίον των Ξένων), όπου όσοι υποστηρίζουν μεταρρυθμιστικές απόψεις χαρακτηρίζονται «εχθροί του λαού», «όργανα των ξένων τοκογλύφων», κ.λπ.

Σήμερα, όπου οι στόχοι του ΣΥΡΙΖΑ είναι πλεον προφανείς, η συνταγματική αντιπολίτευση έχοντας γαλουχηθεί στη θεωρία της «κωλοτούμπας» είναι παντελώς αδύναμη να αντιδράσει και να αμφισβητήσει την εξουσία του ΣΥΡΙΖΑ εκεί που πραγματικά μετράει: Στο πεζοδρόμιο. Διότι όλον αυτόν τον καιρό, αντί να οργανώνεται ιδεολογικά και στρατηγικά στο επίπεδο της βάσης για την αναπόφευκτη μεγάλη σύγκρουση (οργανώνοντας π.χ. επιτροπές δημοκρατικής άμυνας στις γειτονιές και στα πανεπιστήμια, που θα μπορούσαν να βγάλουν τον λαό στους δρόμους), επέλεγε να στέλνει τα στελέχη της σε διάφορα talk shows για να λένε εξυπνακίστικες ανοησίες για τις «κωλοτούμπες του Αλέξη» ή να γράφουν εξίσου ανούσια tweets.

Σήμερα, με το μέλλον της Ελλάδας να προδιαγράφεται έξω από την Ευρώπη και τη Δύση, στο πλευρό του Πούτιν και του Μενούδο, και με το ΑΕΠ να μειώνεται ταχύτατα, κατά τουλάχιστον 60%, οι οπαδοί της θεωρίας της «κωλοτούμπας» έχουν αρχίσει να το ξανασκέφτονται. Μόνο που είναι πια αργά. Η ζημιά έχει γίνει.

www.protagon.gr