Τίτλος έργου: Ζωή, Πρωταγωνιστής: Εσύ

Όλα εδώ εξελίσσονται, σε αυτό το εργάκι που φέρει τον τίτλο "ζωή"!

Σε αυτό το έργο λοιπόν ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος και ο ηθοποιός είσαι Εσύ! Οι ιδιαιτερότητες πολλές, η βασική όμως μία. Δεν έχεις την επιλογή της αρχής και του τέλους.

Δεν επέλεξες την οικογένειά σου, ούτε τον τρόπο που σε μεγάλωσαν. Δεν επέλεξες καν το όνομά σου ή την εθνικότητά σου. Η αρχή του έργου σου, γράφτηκε από ξένα χέρια. Και κάπως έτσι θα γραφτεί και το τέλος, αν και εφόσον προέλθει από φυσικά αίτια.

«So what?» Θα πω εγώ. Ό,τι δεν σ’ αρέσει, ό,τι θεωρείς πως χτίστηκε σε λάθος βάση, ό,τι δεν σε εκφράζει ή δεν σε χαρακτηρίζει, μπορείς να το αλλάξεις, να το φέρεις στα μέτρα σου, να το φτιάξεις από την αρχή. Αρκεί φυσικά να το θέλεις και να πιστέψεις σε σένα.

Το έργο "ζωή", από τα δεκαοχτώ σου έτη και μετά, λέω 18 ως «ηλικία εκκίνησης» γιατί θεωρητικά τότε ενηλικιώνεσαι, επομένως τότε αρχίζεις και τις προσωπικές σου αναζητήσεις, περνάει στα δικά σου χέρια. Πλέον εσύ γράφεις το σενάριο, εσύ επιλέγεις τι ρόλο θα παίξεις, εσύ διαλέγεις τους συμπρωταγωνιστές σου.

Ναι, συμπρωταγωνιστές. Γιατί μόνο πρωταγωνιστικό ρόλο αξίζεις και πρέπει να έχεις στο σενάριο της ζωής σου. Δεν νοείται να αρκεστείς σε τίποτα λιγότερο, πόσο μάλλον στο να μείνεις θεατής.

Η επιλογή των συμπρωταγωνιστών σου είναι εξίσου σημαντική. Θα είναι αυτοί που θα σου σταθούν αν αισθανθείς πως αδυνατείς να τα καταφέρεις μόνος και ζητήσεις βοήθεια. Ξέρεις; Δεν είναι ντροπή, ούτε ήττα το να ζητήσεις βοήθεια!

Αυτοί οι άνθρωποι θα είναι δίπλα σου, δηλώνοντας διαθέσιμοι και πρόθυμοι να σε βοηθήσουν. Θα είναι αυτοί που θα σε γουστάρουν γι’ αυτό που είσαι! Χωρίς εκπτώσεις, χωρίς κανέναν απώτερο σκοπό.

Αν πάλι σκέφτηκες ευθύς αμέσως ότι δεν έχεις κανέναν, θα σε συμβούλευα να κοιτάξεις καλύτερα γύρω σου. Πάντα και για όλους μας θα υπάρχουν άνθρωποι «συνοδοιπόροι», «συμπρωταγωνιστές»!

Μπορεί να μην φέρουν τον τίτλο «γονείς», «αδέρφια», συγγενείς εξ αίματος ή εξ αγχιστείας. Μπορεί να μην είναι καν οι κολλητοί σου φίλοι, αλλά, υπάρχουν!

Ίσως να είναι ο περιπτεράς της γειτονιάς, που κάθε μέρα έχοντας μάθει τις συνήθειές σου, κρατάει στην άκρη για 'σένα τον καπνό που φουμάρεις και τις αγαπημένες σου καραμέλες με γεύση μέντα.

Κι αν καμιά φορά σε δει κατσούφη, σου προσφέρει μαζί και μία σοκολάτα. Έτσι για να σε γλυκάνει, γιατί θέλει να σε βλέπει καλά. Γιατί έχει μάθει να διαβάζει τα μάτια σου κι ας μην του άνοιξες ποτέ την ψυχή σου.

Μπορεί να είναι η κυρά Βάσω από το απέναντι διαμέρισμα που κάθε φορά σε τσαντίζει όταν στέκεται πίσω από την πόρτα και χτυπάει κάρτα εισόδου- εξόδου για λογαριασμό σου.

Κι αν μείνεις κλεισμένος 2- 3 μέρες μέσα, θα έρθει να σου χτυπήσει τάχα για να σου δώσει λίγο κέικ, αλλά εσύ ξέρεις πως ήρθε για να δει αν είσαι καλά γιατί ανησύχησε. Βαθιά μέσα σου γνωρίζεις ότι η κυρά Βάσω σε νοιάζεται.

Μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε. Ακόμη και ο παππούς που κάθισε δίπλα σου προχθές, όταν έβγαλες βόλτα τον σκύλο στο πάρκο.

Μπορεί η βοήθεια που χρειάζεσαι να είναι απλά μία λέξη κλειδί που θα σου τονώσει το ηθικό ή θα σου δώσει τροφή για σκέψη και θα σε φέρει πιο κοντά στον στόχο.

Μπορεί να είναι ένα χαμόγελο ή μία αγκαλιά που θα σου δώσουν δύναμη να συνεχίσεις.

Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κρατάς τα μάτια σου ανοιχτά, τα μάτια της ψυχής!

Θα περάσεις θύελλες, θα κληθείς να περπατήσεις σε δύσβατα μονοπάτια, αλλά στο τέλος, θα βρεθείς σε ένα παγκάκι να ατενίζεις τον ορίζοντα, πλημμυρισμένος από το γλυκό αίσθημα της νίκης.

Είναι εκείνη η στιγμή μετά το πέρας μίας σκληρής δοκιμασίας, μετά την επίτευξη ενός μεγάλου στόχου που θες να αδειάσεις από σκέψεις για να επαναφέρεις την ισορροπία μέσα σου, και γεμάτος αυτοπεποίθηση, να οραματιστείς τον επόμενο στόχο.

Να έχεις πάντα κατά νου πως η Ευτυχία δεν γράφεται με «€», δανεική αυτή η φράση ίσως και πολυφορεμένη, αλλά ορθή και απαραίτητη για το συγκεκριμένο σενάριο! Αρκεί να κάνεις ένα τεστ και θα το διαπιστώσεις και μόνος σου.

Φέρε στην μνήμη σου την πιο αστεία στιγμή που έχεις βιώσει, την πιο ευτυχισμένη, την πιο τολμηρή, την πιο συγκινητική, την πιο ερωτική.

Τώρα αναρωτήσου, ποια από αυτές τις στιγμές που σου γέννησαν έντονα αισθήματα, χαράχτηκαν στην μνήμη σου λόγω χρημάτων(;) Άσε με να μαντέψω, η απάντηση είναι καμία. Το πόρισμα δικό σου!

Φόρα λοιπόν το σακίδιό σου στην πλάτη, αφού πρώτα το γεμίσεις με θάρρος, πίστη, ειλικρίνεια, υπομονή και όρεξη, και ξεχύσου στους δρόμους. Ναι- ναι στους δρόμους! Σενάριο ζωής από τον καναπέ δεν γράφεται.

Καλή σου τύχη!