Η αλλαγή στην εκπαίδευση μπροστά στις προκλήσεις και στις δυσκολίες μιας νέας εποχής

*του Κώστα Ανθόπουλου, Αντιπροέδρου του Α΄ Συλλόγου Εκπαιδευτικών Α΄θμιας Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης

Η αλλαγή του πολιτικού  σκηνικού στη χώρα μας, όπως διαμορφώθηκε ύστερα από τις εκλογές της 25^ης Ιανουαρίου προοιωνίζει σημαντικές αλλαγές και στο χώρο της εκπαίδευσης. 

Στο κείμενο που δόθηκε για διαβούλευση από το  ΣΥΡΙΖΑ που περιέχει προτάσεις  του για την παιδεία λίγους μήνες πριν, περιγράφονται οι επιχειρούμενες εκπαιδευτικές αλλαγές που δίνουν  έμφαση στον κοινωνικό χαρακτήρα της εκπαίδευσης και σε μέτρα που επιδιώκουν την υπέρβαση από την βαθιά κρίση στην οποία έχει περιέλθει το εκπαιδευτικό σύστημα.

Υπάρχουν βέβαια  προτάσεις και θέσεις που χρήζουν περαιτέρω εμβάθυνσης, επεξεργασίας και εξειδίκευσης για μια σειρά από θέματα, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται η αποσαφήνιση και ο προσδιορισμός μιας σειράς   μετασχηματισμών  που αφορούν τη δομή και οργάνωση συνολικά του διοικητικού συστήματος της εκπαίδευσης.

Αξίζει να σημειωθεί  επίσης ότι η εφαρμογή, όπως αναφέρεται στο ίδιο κείμενο, αυτών των μέτρων και ο χρόνος υλοποίησης είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος και  με τις διαρκείς μεταβαλλόμενες οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές συνθήκες.

Η νέα πραγματικότητα, εύλογα θα υποστηρίξει κανείς ότι έχει δημιουργήσει πολλές προσδοκίες στην εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά η δικαίωση αυτών δε θα εξαρτηθεί από το  πεδίο των προθέσεων αλλά κυρίως στην πράξη.

Είναι αναμενόμενο ότι η νέα ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας θα βρεθεί αντιμέτωπη με σημαντικές δυσκολίες αλλά και εμπόδια που οφείλονται  σε παραδοσιακές νοοτροπίες και συντεχνιακούς ανταγωνισμούς αναχρονιστικές ιδεοληψίες αλλά και σαφέστατα από χρόνιες παθογένειες εξαιτίας της αδυναμίας διαμόρφωσης μια εκπαιδευτικής πολιτικής που διαθέτει σχέδιο, προγραμματισμό, διορατικότητα και προνοητικότητα αλλά και σαφέστατα επιστημονική τεκμηρίωση. Στην παρούσα φάση όμως καθοριστικό ζήτημα και παράγοντας για την επιτυχία της  νέας εκπαιδευτικής πολιτικής θα αποτελέσει οι καθαρές σχέσεις και ο βαθμός εμπιστοσύνης που θα δείξει η νέα ηγεσία στην εκπαιδευτική κοινότητα  στον μάχιμο δάσκαλο  όλων των βαθμίδων που καθημερινά δε θα πρέπει να  είναι ο απλός αποδέκτης και διαχειριστής μιας νέας εκπαιδευτικής πραγματικότητας αλλά αυτός ο οποίος θα συμβάλλει σημαντικά στη διαμόρφωσή της.

Η έκφραση εμπιστοσύνης στο εκπαιδευτικό έργο αναπόφευκτα συνδέεται και με την απαλλαγή του εκπαιδευτικού συστήματος από γραφειοκρατικές αγκυλώσεις  και το διοικητισμό και την ανάπτυξη και καλλιέργεια δημιουργικών παιδαγωγικών πρακτικών που στηρίζονται στην συλλογικότητα, στην αυτενέργεια και τις αξίες  της αλληλεγγύης και της συμμετοχικότητας.

Με βάση όλα τα παραπάνω, στο αμέσως προσεχές διάστημα, προκειμένου να διαμορφωθούν ευνοϊκές συνθήκες για την  αποδοχή της νέας εκπαιδευτικής πολιτικής, είναι αναγκαίο να δρομολογηθούν εκπαιδευτικά μέτρα που να διαθέτουν σαφή και τεκμηριωμένα δείγματα γραφής.