Πραγματικό περιστατικό… “Εμείς στην Κρήτη, Τσίπρα δαγκωτό”

Το περιστατικό πραγματικό:

Εύπορος Κρητικός από το Ηράκλειο πηγαίνει σε υποκατάστημα της Alpha Bank και παραγγέλνει ανάληψη γερού πακέτου χρημάτων. «Φοβάστε τον ΣΥΡΙΖΑ»; τον ρωτάει η υποψιασμένη υπάλληλος. «Όχι βέβαια. Εμείς στην Κρήτη, Τσίπρα δαγκωτό» απαντά ο επιχειρηματίας.

Τα ίδια λίγο – πολύ αναφέρουν πληροφορίες από γκισέ ανά την επικράτεια. Κόσμος τρέχει να σηκώσει τα λεφτά του καθώς φοβάται το άγνωστο, όμως στην πλειοψηφία τους θα εμπιστευτούν το κόμμα που πρεσβεύει κάτι νεφελώδες. Που τη μια ημέρα «κόβει χρήμα», την άλλη θα κάνει δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι στο Ευρώ, που θα πάρει η δεν θα πάρει την πέμπτη δόση των 7,5 δις. ευρώ.

Τί συμβαίνει λοιπόν και ο μέσος Έλληνας έχει φθάσει σε τέτοια σημεία παραφροσύνης;

Τι συμβαίνει και κανείς δεν ακούει τον κ. Βαρουφάκη που με cool ύφος, λες και αναφέρει το πιο απλό πράγμα του κόσμου, τονίζει πως «η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα ζητήσει δύο εβδομάδες περιθώριο από τους εταίρους για να αποφασίσει τι θα κάνει», προφανώς αγνοώντας την τεράστια πίεση που οι τράπεζες υφίστανται και το ότι πλέον ξεκάθαρα «ο χρόνος είναι χρήμα»;

Ο πρώτος παράγοντας που γεννά αυτή την παραφροσύνη είναι σαφώς η πολιτική σκληρής λιτότητας που ασκήθηκε εδώ και χρόνια. Ο Έλληνας έχει εθιστεί στις αρνητικές ειδήσεις, έχει πειστεί πως η χώρα περνάει χειρότερες ημέρες ακόμη και από τη γερμανική κατοχή και πως υφίσταται – όπως και ο κ. Τσίπρας συχνά λέει – «ανθρωπιστική κρίση».

Ο δεύτερος παράγοντας που οδηγεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού στο να αγνοεί συστηματικά τους μεγάλους κινδύνους έχει να κάνει με την αρνητική καμπάνια της ΝΔ. Μια καμπάνια που σύμφωνα με πληροφορίες αποδεικνύεται καταστροφική, που κόβει στο κόμμα 0,5% κάθε ημέρα και που τελικά αντί να φθείρει τον ΣΥΡΙΖΑ φθείρει τους ίδιους τους εμπνευστές της. Γιατί σου λέει ο μέσος αστός: «πως μου έλεγε ο Αντώνης Σαμαράς για success story τόσο καιρό και τώρα δεν μου εγγυάται καν τις καταθέσεις μου»; Μια δεύτερη ισχυρή ομάδα ψηφοφόρων θεωρεί πως πίσω από το τραπεζικό πρόβλημα κρύβεται ιδιοτέλεια. Πως δηλαδή το bankrun και η τοποθέτηση των τραπεζών στον ELA γίνεται «βάση σχεδίου» και πως κάποιοι Ουγκαντοποιούν την Ελλάδα με μοναδικό τους γνώμονα να παραμείνουν στην εξουσία έστω και ως …Φύλαρχοι. Όλα αυτά βέβαια χωρίς αποδείξεις και με μοναδικό κριτήριο τις φήμες.

Κι αυτός είναι τελικά και ο πιο ισχυρός λόγος αυτής της παράνοιας που ζούμε.

Γιατί κακά τα ψέματα. Όλα αυτά τα χρόνια, οι συμπατριώτες μας έχουν εθιστεί σε κάτι εξόχως επικίνδυνο. Στον άκρατο (δεξιό κι αριστερό) λαϊκισμό και τη φημολογία. Στις κραυγές των τηλε-μαϊντανών που λίγο πολύ μας λένε πως «η Ελλάδα είναι υποτελής», «ο λαός πεινάει» και πως «όλοι επιβουλεύονται τον εθνικό μας πλούτο και τα πετρέλαια μας». «Τι χειρότερο λοιπόν μπορούμε να πάθουμε από αυτά που ήδη βιώνουμε» είναι η μόνιμη επωδός. Κι εδώ είναι το μεγάλο ερώτημα μετά την Κυριακή. Γιατί αν αύριο τα γκισέ θέσουν περιορισμό αναλήψεων, αν οι τράπεζες οδηγηθούν σε ασφυξία και οι πολίτες δεν έχουν βασικά αγαθά, τότε το ερώτημα που προηγουμένως θέσαμε θα απαντηθεί. Μόνο που εκείνοι που τώρα βουτώντας στον λαϊκισμό έχουν κλείσει τα αφτιά τους, θα είναι οι πρώτοι που θα καταγγέλλουν, οι πρώτοι που θα βρίζουν, οι πρώτοι που θα ζητάνε τα ρέστα.

Κι αυτά διότι ξεκάθαρα τα πράγματα:  Η Ελλάδα είναι ένα απέραντο φρενοκομείο.

Γράφει ο Δημητρης Μαρκόπουλος, http://www.zarpa.gr