10 τρόποι με τους οποίους τραυματίζουμε ακούσια τη σχέση μας με τους άλλους

Μία σχέση αποτελεί έναν ζωντανό οργανισμό που αναπτύσσει ισχυρά δυναμικά, ικανά είτε να οδηγήσουν τα άτομα σε δημιουργική εξέλιξη είτε να προκαλέσουν πολλαπλές δυσαρμονίες.

Η ποιότητα των σχέσεων εξαρτάται από τις προθέσεις των δύο ατόμων που αποτελούν τη σχέση αλλά και το πόσο αποφασισμένοι και συνειδητοί είναι. Παρακάτω μπορούμε να παρατηρήσουμε με σκοπό πάντα τη γνώση και την αυτοβελτίωση μερικούς καθημερινούς τρόπους με τους οποίους τραυματίζουμε και τραυματιζόμαστε μέσα σε μία σχέση.

1.Ένας εύκολος τρόπος να συμβεί αυτό είναι όταν δεν αγαπάμε αρκετά τον εαυτό μας. Όταν φερόμαστε εχθρικά και βίαια ή απλά με ανασφάλεια απέναντι σε εμάς τους ίδιους, όταν κάνουμε σκέψεις για εμάς που περιέχουν σκληρότητα, υποτίμηση ή υπερβολική αυστηρότητα τότε σίγουρα δεν θα μπορούσαμε ποτέ να φερθούμε υγιώς σε οποιονδήποτε άλλο. Άρα για να σταματήσουμε να τραυματίζουμε μία σχέση θα πρέπει πρώτα να αποβάλουμε τη συνήθεια να τραυματίζουμε με οποιονδήποτε τρόπο τον εαυτό μας. Να του φερθούμε λίγο πιο τρυφερά απ’ ό, τι συνήθως.

2. Εγκλωβισμένοι για χρόνια στον μικρόκοσμό μας έχουμε μάθει να εστιάζουμε κατ’ αποκλειστικότητα και με λάθος τρόπο στα δικά μας θέλω. Έχουμε ξεχάσει πως είναι το αυθεντικό μοίρασμα με έναν άλλο άνθρωπο φοβούμενοι μην χάσουμε κάτι και το βρίσκουμε εξαιρετικά δύσκολο να τον κατανοήσουμε, να νιώσουμε τις βαθύτερες ανάγκες της ψυχής του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη σταδιακή απομάκρυνση από τη σχέση και είναι σίγουρα μία αρκετά επώδυνη διαδικασία.

3. Το να κρύβεις όσα δεν επιθυμείς να γνωρίζει ο άλλος είναι ουσιαστικά μία ψευδαίσθηση, καθώς η ενέργεια σου το εκπέμπει και το μήνυμα λαμβάνεται ξεκάθαρο και αυτούσιο από τον αποδέκτη του! Το μόνο που επιτυγχάνεται μέσα από τέτοιου είδους πρακτικές είναι ψυχρότητα και απογοήτευση που αργά ή γρήγορα θα οδηγήσουν σε διακοπή ή αποστασιοποίηση από την σχέση αυτή.

4. Η αστάθεια στη συμπεριφορά. Κάτι τέτοιο χαρακτηρίζει άτομα με μεγάλο βαθμό συναισθηματικής ανωριμότητας ή και νοητικής σύγχυσης. Κάτι πρέπει να είναι πολύ μπερδεμένο μέσα μας για να εκδηλώνουμε μεγάλα σκαμπανεβάσματα στη συμπεριφορά μας και μάλλον θα πρέπει να το εντοπίσουμε και να το θεραπεύσουμε φέρνοντάς το χωρίς φόβο στην επιφάνεια το συντομότερο, μαθαίνοντας να το αντιμετωπίζουμε ψύχραιμα και σταδιακά. Ειδάλλως θα εμφανίζεται διαρκώς στη ζωή μας μέχρι να το συνειδητοποιήσουμε.

5. Η απουσία ποιοτικών συναισθημάτων για την ύπαρξη του συγκεκριμένου ανθρώπου στη ζωή μας. Η έλλειψη ευγνωμοσύνης, αποδοχής, εκτίμησης, πίστης και εμπιστοσύνης μπορεί να οδηγήσει σε τοξίνωση τη σχέση με κίνδυνο να λήξει οριστικά.

6. Η έλλειψη εσωτερικής αφθονίας. Όταν ένας άνθρωπος δεν ικανοποιείται με όσα του έχουν δοθεί, δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί με περισσότερα μελλοντικά. Και έτσι θα αναζητά κάτι καλύτερο με αποτέλεσμα να χάνει και αυτά που ήδη έχει τραυματίζοντας τις σχέσεις του και τον εαυτό του.

7. Ο φόβος κάθε μορφής είναι κάτι ύπουλο και στ’ αλήθεια επικίνδυνο. Μπορεί να τρυπώσει και να μαράνει κάθε σπάνιο άνθος που υπάρχει σε μία ανθρώπινη καρδιά. Ο φόβος συχνά δεν έχει λογική ούτε λόγο ύπαρξης και μπορεί να οδηγήσει σε πολλές ανεξέλεγκτες συμπεριφορές και αντιδράσεις. Γενικά,  οι άνθρωποι έχουν την τάση να φοβούνται όσους και όσα δεν μπορούν κατανοήσουν. Γι’ αυτό καλό είναι να συζητάμε και να επιλύουμε εγκαίρως οτιδήποτε ανακύπτει και αποτελεί προϊόν οποιουδήποτε φόβου ή φοβίας.

8. Η προσπάθεια αλλαγής ή περιορισμού της προσωπικότητας του άλλου. Αυτό είναι κάτι το οποίο μόνο ο άλλος έχει δικαίωμα να κάνει, να παρέμβει δηλαδή αλλάζοντας οτιδήποτε δεν τον ικανοποιεί σε εκείνον. Οι εξωγενείς παρεμβολές είναι ξεκάθαρη ανάγκη ελέγχου του άλλου και δυστυχώς αντικατοπτρίζουν τις ανασφάλειές μας.

9. Κανείς δεν γεννήθηκε μέντιουμ. Θα πρέπει να μην διστάζουμε να μοιραζόμαστε τις σκέψεις, τους προβληματισμούς, τις επιθυμίες μας με το άτομο που μας ενδιαφέρει απελευθερωμένοι από την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να διαβάσει τις σκέψεις ή τα συναισθήματά μας.

10. Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη από τον πλουραλισμό που προσφέρει η διαφορετικότητα ανάμεσά μας χωρίς διάθεση κριτικής ή σύγκρισης. Πλήρης αποδοχή των διαφορών μας από τους άλλους, μόνο σε ευτυχισμένες σχέσεις μπορεί  να οδηγήσει...

Όλα τα παραπάνω είναι στοιχεία που συναντώνται στις περισσότερες σχέσεις, συνήθως σε ένα υποσυνείδητο επίπεδο σχεδόν χωρίς καν να το καταλαβαίνουμε. Γι’ αυτό ακόμα και η σταδιακή μετατροπή όλων των παραπάνω  σε υγιείς συμπεριφορές απαιτεί ισχυρή θέληση και συνειδητή επιλογή αυτογνωσίας και εξέλιξης. Το ποσοστό επιτυχίας μίας σχέσης επομένως έγκειται ξεκάθαρα στην ελεύθερη βούληση των δύο μερών και ουδέποτε μπορεί να επηρεαστεί από εξωγενείς παράγοντες παρεκτός εάν τα δύο αυτά μέλη το επιτρέψουν.

flowmagazine