Ήταν η τέταρτη συνεχόμενη Νταλκαδιάρικη σεζόν που έζησα με παρέα μου κάθε πρωί τα απανταχού Νταλκαδόπαιδα μου και όχημά μας, για τα μουσικά μας ταξίδια στην καψούρα και τον πόνο, τον έρωτά μου, τον DALKAS 88,2FM.
Η ολοκλήρωσή της, με έχει γεμίσει με συναισθηματική πληρότητα και στιγμές που ήδη αναπολώ, μοναδικές, τις οποίες δεν αλλάζω με τίποτα στην καθημερινότητά μου.
Στιγμές γέλιου, συγκίνησης, απόλυτου νταλκαδιάσματος και κυρίως αγάπης για το καλό ελληνικό τραγούδι, που έζησα με όλους όσους κάθε πρωί ανταπέδιδαν απο κάθε γωνιά της γης, το χαμόγελο, την αισιοδοξία και τη διάθεση να τον τραγουδήσουμε τον πόνο μας, να τη χορέψουμε την καψούρα μας, να φέρουμε στη ζωή μια γυροβολιά, με τα χέρια ανοιχτά στο συναίσθημα, ξυπνώντας τις αισθήσεις στο όμορφο που υπάρχει μέσα μας και γύρω μας, κρατώντας μακριά μας οτιδήποτε μίζερο!
Για μένα ήταν μια ραδιοφωνική σεζόν μοναδική, η ολοκλήρωση της οποίας σηματοδοτεί το καλύτερο που έρχεται.... Γιατί, Νταλκάς υπάρχει παντού(!) και το Νταλκάδιασμα δεν έχει τέλος, όσο η ψυχή αναπνέει, γεύεται, μυρίζει, βλέπει, ακούει, πέρα απο τα "σύνορα" που μας βάζουν...
Νταλκαδόπαιδά μου, Σας Αγαπώ
Νταλκά μου... Απλά Σε Λατρεύω!
Ναντίν....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου