Οι Χιλιαστές της Προόδου

Και το περασμένο Σάββατο, όταν τα μαγαζιά της Αθήνας άνοιξαν μέχρι τις ένδεκα το βράδυ, δεν καταστράφηκε ο κόσμος. Αντιθέτως, οι πολίτες και οι καταστηματάρχες το χάρηκαν. Οι πρώτοι βγήκαν, σεργιάνισαν, ήπιαν καφέ, ψώνισαν· οι δεύτεροι είδαν τον τζίρο τους –έστω λίγο– να ανεβαίνει. Το κέντρο της πόλης έχασε το παραδοσιακό σκότος του. 

Η Αθήνα ήταν χαρούμενη και φωταγωγημένη και μόνο καμιά πενηνταριά Χιλιαστές της Προόδου σήκωσαν πανό σε μια σκοτεινή γωνιά της πλατείας Συντάγματος, για να διακηρύξουν ότι «έρχεται το τέλος του κόσμου».

Κάθε φορά που απελευθερώνεται ένα μέρος της αγοράς, συμβαίνουν δύο πράγματα: οι πολίτες αποκτούν περισσότερες επιλογές και οι Χιλιαστές της Προόδου χαλάνε τον κόσμο. Ποιος θυμάται τις «μαύρες προβλέψεις» του 1993 για τα δεινά που θα έφερνε η απελευθέρωση της αγοράς των τηλεπικοινωνιών; Τώρα, αντί να περιμένουμε 5-10 χρόνια για να πάρουμε τηλεφωνική σύνδεση από το κρατικό μονοπώλιο, έχουμε εταιρείες που μας ενοχλούν για να πουλήσουν τις υπηρεσίες τους. Ποιος θυμάται τα «εθνικά δεινά» που θα έφερνε η πώληση της Ολυμπιακής; Μέχρι και για την ασφάλεια των νησιών μας «ανησυχούσαν» κάποιοι, επειδή δεν θα είχαμε... κρατικά αεροπλάνα για να στέλνουμε στρατεύματα στη Χίο και τη Λέσβο! Βεβαίως, δεν έγιναν όλα τέλεια με την αποκρατικοποίηση του εθνικού μας αερομεταφορέα, αλλά οι Ελληνες φορολογούμενοι, από το 2008 μέχρι σήμερα, γλίτωσαν 2,8 δισ. από τις ζημίες, που έφθαναν το 1,5 εκατ. την ημέρα. Θα γλιτώναμε άλλα 5,6 δισ. εάν η ιδιωτικοποίηση γινόταν το 1998, αλλά τότε πολλοί «ανησυχούσαν» για τον «θησαυρό» των σλοτ που είχε η Ο.Α. και θα τα χάναμε. Ποιος θυμάται τις μαύρες προβλέψεις για τα δεινά των καταστηματαρχών που θα έφερνε το άνοιγμα των μαγαζιών τις Κυριακές; «Ικανοποιημένο από τη λειτουργία των καταστημάτων του τις Κυριακές δήλωσε το 70% των ερωτηθέντων σε τηλεφωνική έρευνα που έγινε από τον Εμπορικό Σύλλογο Θεσσαλονίκης», έγραφε η «Καθημερινή» την περασμένη Τρίτη, 31.12.2013.

Βεβαίως, όλες οι αλλαγές έχουν αναγκαστικά και αρνητικές πλευρές· ακόμη κι εκείνες που το ισοζύγιο είναι προδήλως θετικό. Υπό την έννοια αυτή, είναι θεμιτές οι ανησυχίες κάποιων για πιθανή παραβίαση των μισθολογικών και εργασιακών δικαιωμάτων των υπαλλήλων στα καταστήματα. Αλλά πάλι, αν είναι να κλέψει κάποιος τις υπερωρίες των υπαλλήλων του, θα περιμένει να ανοίξουν τα μαγαζιά Κυριακή για να το κάνει; Δεν μπορεί να το κάνει και τις καθημερινές; Γι’ αυτό απαιτείται η διαρκής συνδικαλιστική πίεση στην κυβέρνηση, ώστε τα αρμόδια όργανα να κάνουν καλά τη δουλειά τους. Αντιθέτως, οι Χιλιαστές της Προόδου και τα συνδικάτα αναλώνονται σε μάχες οπισθοφυλακής, ενώ από υπουργικά και βουλευτικά γραφεία της συμπολίτευσης γίνονται παρεμβάσεις στους επιθεωρητές εργασίας να κάνουν τα στραβά μάτια σε παραβιάσεις της εργατικής νομοθεσίας.

Ετσι η απελευθέρωση –που είναι αναγκαία για την οικονομία– θα πραγματοποιηθεί με όρους ιδιωτικής τηλεόρασης. Θα γίνει χωρίς προϋποθέσεις, εις βάρος των εργαζομένων και του δημόσιου συμφέροντος.

Το πρόβλημα είναι ότι ολόκληρο το σύστημα (με πρώτους τους κυβερνώντες) παίρνει πολύ στα σοβαρά –ή φοβάται– τους Χιλιαστές της Προόδου. Η απελευθέρωση της αγοράς αναβάλλεται διαρκώς, με αποτέλεσμα να βαθαίνει η ύφεση και να αυξάνεται η ανεργία. Ετσι, στο τέλος οι Χιλιαστές της Προόδου, που πάλεψαν επιτυχώς για να μην απελευθερωθεί τίποτε, θα διακηρύξουν ότι δικαιώθηκαν. Θα μας πείσουν ότι ο «νεοφιλελευθερισμός» φταίει που κλείνουν τα μαγαζιά και οι νέοι ξοδεύονται στις ουρές του ΟΑΕΔ. Αυτό δεν κατάφεραν τόσα χρόνια;

*του Πάσχου Μανδραβέλη, http://www.kathimerini.gr