Επιστημοσύνη και αξιολόγηση

Γεωργία Κατσαρή

*της Γεωργίας Κατσαρή, νηπιαγωγού

Τον τελευταίο καιρό στον δημόσιο τομέα και δη στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης παίζει πάρα πολύ το θέμα της αξιολόγησης με σθεναρά επιχειρήματα είτε υπέρ της είτε κατά της. 

Η αξιολόγηση είναι μια φυσική διαδικασία που ούτως ή άλλως γίνεται. Όλοι κάνουμε την κριτική μας στα των πράξεών μας και όλοι λανθασμένα ή σωστά βγάζουμε συμπεράσματα. Αυτά τα συμπεράσματα έχουν πάντα ανεπίσημη μορφή και αφορούν αλλά και δομούν την υποκειμενική μας αντίληψη για τον κόσμο.

Όταν η αξιολόγηση παίρνει επίσημη μορφή όπως στην περίπτωσή μας πρέπει να στηρίζεται σε άξονες αλλά και σε στόχους. Για παράδειγμα, η αξιολόγηση προσωπικά θεωρώ ότι έχει νόημα όταν έχει χαρακτήρα εξελικτικό και στοχεύει στην βελτίωση ενός οργανισμού. 

Ας πάρουμε τον οργανισμό εκπαίδευση. Η αξιολόγηση πρέπει να γίνεται σε όλους τους τομείς που έχουν να κάνουν με το πώς επηρεάζεται η εκπαίδευση σήμερα π.χ. μαθητές, εκπαιδευτικοί, διευθυντές σχολικών μονάδων, προϊστάμενοι, σύμβουλοι, επίπεδο κοινωνικό και μορφωτικό γονέων, τοπικό συγκείμενο (για παράδειγμα διαφορετικής μορφής θα είναι η αξιολόγηση σε μια περιοχή με έντονα εθνικιστικά θέματα και χαμηλό βιοτικό επίπεδο και αλλιώς σε μια περιοχή που δεν υφίσταται τέτοιου είδους προβλήματα), κτηριακή υποδομή, υπουργείο (επιμορφώσεις, επιχορηγήσεις σε επιμορφώσεις και σχολικές μονάδες, κάλυψη θέσεων σε όλα τα σχολεία, τήρηση των νόμων για μια ποιότητα στην εκπαίδευση και σταθερότητα αυτών και όχι να αλλάζουν με γρήγορες εγκυκλίους χωρίς περαιτέρω πρόβλεψη), πανεπιστήμια και τι εκπαίδευση προσφέρουν στους νέους εκπαιδευτικούς και αν πληρούν τις σύγχρονες ανάγκες εκπαίδευσης, πώς μπορούν να συμβάλλουν στις επιμορφώσεις κ.α. πολλά. 

Αυτά για να γίνουν χρειάζονται πρώτον ένα κοινό πλαίσιο αναφοράς, ότι δηλαδή όταν λέμε αξιολόγηση όλοι εννοούμε το ίδιο πράγμα και έπειτα καταγραφή αναγκών και στελέχωση από ανθρώπους που μπορούν να υποστηρίξουν ένα τέτοιο έργο. Να γίνει μια έρευνα που να αποδεικνύει το πώς πρέπει να γίνεται η αξιολόγηση - με ψυχομετρικά τεστ, με συνέντευξης, με καταγραφές, παρατήρηση (και εννοείται δεν εννοώ να έρχονται άγνωστοι να με παρατηρούν μέσα στη τάξη αλλά με το να κρατάω για παράδειγμα προσωπικό ημερολόγιο σαν εκπαιδευτικός) κ.ο.κ. 

Από όλα αυτά εγώ δεν έχει τύχει να δώ κάτι.. Δεν είμαι αρνητική στην αξιολόγηση απλά απαιτώ σαν επαγγελματίας και επιστήμονας να κριθώ από μια αξιολογητική διαδικασία που θα σέβεται την επιστημοσύνη μου και θα διαφυλάττει την αξιοπρέπειά μου. Απαιτώ να κριθώ και να αξιολογηθώ από ανθρώπους που θα δουν το έργο μου συνολικά, θα μου επισημάνουν τα σημεία προς βελτίωση και θα μου έχουν έτοιμες προτάσεις επιμόρφωσης αν χρειαστεί ΔΩΡΕΑΝ εννοείται. Να είναι άνθρωποι ή διαδικασίες που να δέχονται τον αντίλογο και να τον χρησιμοποιούν εποικοδομητικά και όχι τιμωρητικά. Δηλαδή με λίγα λόγια ζητώ σεβασμό, τον ίδιο που δείχνω και εγώ απέναντι στο επάγγελμα μου και όχι μπακαλίστικες διαδικασίες..

Σκληρή οπτική;; Δεν νομίζω..