Περιέργως, για έναν τόσο
συντηρητικό πολιτικό της Αριστεράς, ο Αλέξης Τσίπρας πρωτοτύπησε. Στην
πολυσυζητημένη συνέντευξή του στην «Αυγή», ο άνθρωπος που ξεκίνησε την πολιτική
του καριέρα από την ΚΝΕ (και μάλιστα όταν έπεφτε το τείχος του Βερολίνου...)
δεν μας είπε μόνον το πρόγραμμα των πρώτων εκατό ημερών στην εξουσία (κλασικό
και αναμενόμενο πλέον από κάθε επίδοξο πρωθυπουργό), αλλά, «σαν έτοιμος από
καιρό, σαν θαρραλέος», μας έδωσε και το πρόγραμμά του των πρώτων εκατό ωρών
―που, υποθέτω, θα αρχίσουν να μετρούν μετά το πάρτι της νίκης.
Τι θα κάνει, λοιπόν, ο
Αλέξης τις πρώτες τέσσερις ημέρες του στην εξουσία. Θα αντικαταστήσει το
Μνημόνιο με ένα Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης και Ανασυγκρότησης, έτσι λέει. Εδώ έχει
ενδιαφέρον ότι ο Αλέξης αποφεύγει να δηλώσει ευθέως ότι θα το ακυρώσει, διότι
εξηγεί ότι θα το έχει ήδη ακυρώσει ο λαός με την ψήφο του. Τι σημαίνει αυτό;
Ότι δεν ξέρει από τώρα ―άσε πρώτα να έρθει η ώρα και ύστερα βλέποντας και
κάνοντας. Η σκόπιμη ασάφειά του αφήνει χώρο ακόμη και για να επαναλάβει το all
time classic παπατζιλίκι του Ανδρέα με τις αμερικανικές βάσεις, τις οποίες ο
Μεγάλος έδιωχνε, ενώ εκείνες έμεναν...
Σε κάθε περίπτωση, το
πρόγραμμα του προέδρου θα είναι φουλ. Διότι θα πρέπει να φτιάξει και «δίκαιο
και σταθερό φορολογικό σύστημα» και «νέο αναπτυξιακό νόμο». Αυτά θα περιέχονται
στο Εθνικό Σχέδιό του, μαζί με τα εύκολα, δηλαδή την επαναφορά συλλογικών συμβάσεων,
κατώτατου μισθού στο προ Μνημονίου επίπεδο, των νόμων που ελέγχουν τις
απολύσεις κ.λπ. Όλα αυτά σε τέσσερις ημέρες, παρακαλώ!
Αλλά, θα μου πείτε,
γιατί όχι; Αν κάποιοι πιστεύουν ότι ο Θεός έπλασε τον κόσμο σε επτά ημέρες,
γιατί ο Τσίπρας να μη πιστεύει ότι θα φέρει σχέδιο ανάπτυξης και ανασυγκρότησης
σε τέσσερις; Άλλωστε, για να μην κοροϊδευόμαστε, αν αφήσουμε στην άκρη τα ηχηρά
που υπόσχεται, δεν προκύπτει ότι θα φτιάξει κάτι· απλώς θα καταστρέψει ―πράγμα
ευκολότερο της δημιουργίας. Πάντως, είτε πρόκειται για καταστροφή είτε για
δημιουργία, αν όλα αυτά ο πολυπράγμων πρόεδρος τα καταφέρει σε τέσσερις ημέρες,
δεν προβλέπεται στο πρόγραμμά του χρόνος για ύπνο. Τουλάχιστον όμως, ας μην
ξεχνά να κάνει πότε πότε κανένα ντουσάκι και, φυσικά, να πλένει τακτικά τα
δόντια του. Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά ―ακόμη και για όσους εντάχθηκαν
στην ΚΝΕ το 1989...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου