Δήλωση Δημάρχου Χαλκίδας για την αστυνομική επέμβαση στο υπο κατάληψη Διοικητήριο

Ο Δήμαρχος Χαλκιδέων Θανάσης Ζεμπίλης, με αφορμή την επέμβαση της Αστυνομίας στον υπό κατάληψη χώρο του Διοικητηρίου της Περιφερειακής Ενότητας Εύβοιας, έκανε την ακόλουθη δήλωση: 

«Το σαρωτικό κύμα της ακραίας αποβιομηχάνισης και της δυσθεώρητης ανεργίας που έχει πλήξει την περιοχή της Χαλκίδας, αφήνει πίσω του εργοστάσια σε αναστολή λειτουργίας και εργαζόμενους σε καθεστώς ομηρίας, άνεργους χωρίς απόλυση, χωρίς αποζημίωση, χωρίς επίδομα ανεργίας.

Η παραγωγική διαδικασία έχει παραλύσει, οι άνθρωποι καθημερινά φτωχοποιούνται και ο φαύλος κύκλος μιας πρωτόγνωρης ύφεσης συνεχώς ανατροφοδοτείται. Ο κοινωνικός ιστός οδηγείται σε αποσύνθεση και η τοπική οικονομία ακρωτηριάζεται θανάσιμα. 

Αποτελεί καθήκον του συνόλου των φορέων της περιοχής να αντιληφθούμε το μέγεθος της συντελούμενης καταστροφής και να δράσουμε, πιέζοντας προς κάθε κατεύθυνση. 

Η επίδειξη αυταρχισμού και η επιβολή μέτρων καταστολής σε βάρος των Εργαζομένων, δεν αποτελεί λύση. 

Πολύ περισσότερο όταν ασκείται από Θεσμικούς Φορείς που παραμένουν απαθείς στις αυθαιρεσίες των Εργοδοτών και επιμένουν να αγνοούν ή να μην υπολογίζουν το μέγεθος των οικονομικών και κοινωνικών συνεπειών της καιροσκοπικής δράσης τους …

Οι πρόσφατες δεσμεύσεις για άμεσες ενέργειες στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης του φλέγοντος προβλήματος, δεν έχουν αντίκρισμα. 

Τριμερείς συναντήσεις δεν έχουν πραγματοποιηθεί. Διυπουργική επιτροπή (από τα Υπουργεία Εργασίας, Ανάπτυξης και Οικονομικών) δεν έχει συσταθεί. Και οι πρωτοβουλίες Βρούτση –δέκα ημέρες μετά τη συνάντηση στην Αθήνα- ακόμη αναμένονται… 

Με προσωπική επιστολή προς τους Υπουργούς Εργασίας, Ανάπτυξης και Οικονομικών, τονίζω την αναγκαιότητα επίδειξης πραγματικού ενδιαφέροντος, διεξαγωγής ουσιαστικού διαλόγου και άμεσης πραγμάτωσης των δεσμεύσεων που έχουν αναληφθεί από πλευράς τους… 

Ως Δήμαρχος Χαλκιδέων δηλώνω τη συμπαράστασή μου στους δίκαιους αγώνες των εργαζομένων που δεν μπορεί ούτε να ενοχοποιούνται ούτε να κατα-δικάζονται. 

Η υπεράσπιση των αγώνων των εργαζομένων για δουλειά και αξιοπρέπεια, με τις όποιες άλλες μορφές, συμβολικές και ουσιαστικές, επιλέξουν οι ίδιοι για τη συνέχεια, αποτελεί καθήκον όλων μας.»