Μαθητές του 18ου Δημοτικού Σχολείου Χαλκίδας, στην έκθεση δεινοσαύρων της Παταγονίας

 Οι μαθητές του σχολείου μας (Α΄, Β΄, Γ΄και Δ΄τάξεις) την Παρασκευή 22 Απριλίου 2013 επισκέφθηκαν την έκθεση των δεινοσαύρων της Παταγονίας. 

Στην έκθεση αυτή είδαν το μεγαλύτερο

σαρκοφάγο δεινόσαυρο(Αργεντινόσαυρο) που έζησε ποτέ, τους παλαιότερους αλλά και τους νεότερους δεινόσαυρους, πτηνά της Κρητιδικής περιόδου που δεν μπορούσαν να πετάξουν, θαλάσσια ερπετά, διαδραστικά εκθέματα και εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

Η έκθεση συνδιοργανώνεται από το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης-Πανεπιστήμιο Κρήτης, τους Φίλους του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Κρήτης και τη Grupo Cultural SRL της Αργεντινής.

 Οι Δεινόσαυροι ήταν σπονδυλωτά ζώα που κυριάρχησαν στο γήινο οικοσύστημα για πάνω από 160 εκατομμύρια χρόνια. Πρωτοεμφανίστηκαν πριν 230 εκατομμύρια χρόνια. Στο τέλος της Κρητιδικής περιόδου πριν 65 εκατομμύρια χρόνια, οι δεινόσαυροι εξαφανίστηκαν, πράγμα που σήμανε το τέλος της κυριαρχίας τους στον πλανήτη. Τα σημερινά πτηνά είναι άμεσοι απόγονοι των θηριόποδων δεινοσαύρων, και κατά συνέπεια θεωρούνται ως η μόνη ομάδα δεινοσαύρων που επέζησε.

Γνωρίζουμε τους δεινόσαυρους χάρη στα κόκαλά τους, που διατηρήθηκαν καλά. Απ’ αυτά, αλλά και από άλλα στοιχεία, οι επιστήμονες (Παλαιοντολόγοι) βγάζουν συμπεράσματα για το πώς έμοιαζαν και ζούσανε, πχ.: Πριν από εκατομμύρια χρόνια, σημάδια από πατημασιές τους αποτυπώθηκαν στη λάσπη, που μετά σκλήρυναν κι έγιναν πέτρα, τα δόντια και τα νύχια μας δίνουν πληροφορίες για το πώς έτρωγαν οι δεινόσαυροι. Έχουν βρεθεί ακόμα και φωλιές. Μερικές φορές, μέσα στ’ αυγά υπάρχει ο σκελετός ενός μωρού δεινόσαυρου.

 Υπάρχουν πολλά είδη δεινοσαύρων. Οι πιο βασικές ομάδες είναι δύο: 

α) η ομάδα των σαυρισχίων που περιλαμβάνει τα σαρκοφάγα θηριόποδα και β)τα φυτοφάγα σαυροποδόμορφα.

Στα χρόνια που ζούσαν οι δεινόσαυροι όλες οι ήπειροι ήταν ενωμένες σε μία την Παγγαία. Δεινόσαυροι ζούσαν σε όλη την Παγγαία, γι’ αυτό και τα κόκαλά τους ανακαλύφθηκαν σε όλες τις ηπείρους που την αποτελούσαν.

 Φυσικά υπήρχαν δύο γένη δεινοσαύρων αρσενικά και θηλυκά. Όταν ερχόταν η εποχή για ζευγάρωμα πολλά αρσενικά ερχόταν σε σύγκρουση για την διεκδίκηση των θηλυκών όπως για παράδειγμα ο παχυκεφαλόσαυρος ο οποίος είχε πολύ χοντρό κρανίο. Για να κερδίσει μία θηλυκή, έπρεπε να παλεύει με το μέτωπο.

 Είναι βέβαιο ότι οι δεινόσαυροι γεννούσαν αυγά, όπως και τα σημερινά ερπετά. Έτσι για παράδειγμα ο μαγιόσαυρος έξυνε το χώμα για να σκάβει μια μεγάλη φωλιά όπου γεννούσε μέχρι 30 αυγά, μετά την σκέπαζε με φύλλα, φτέρες και χώμα και έφτιαχνε έτσι ένα μείγμα που διατηρούσε τα αυγά ζεστά.

  Πολλοί δεινόσαυροι μεγάλωναν και ζούσαν σε αγέλες για να προστατεύσουν ο ένας τον άλλο. Όλοι οι δεινόσαυροι έβγαζαν κραυγές.

Οι περισσότεροι δεινόσαυροι ήταν φυτοφάγοι. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε χόρτο, αλλά διάφορα φύλλα, καρποί, ρίζες και κουκουνάρες επίσης τα φυτοφάγα αυτά κατάπιναν και χαλίκια, όπως κάνουν και σήμερα μερικά πουλιά, για να πολτοποιήσουν την τροφή μέσα στο στομάχι τους.

Μερικοί δεινόσαυροι ήταν σαρκοφάγοι. Οι μικρόσωμοι σαρκοφάγοι τρέφονταν με σαύρες, βατράχια κι άλλα ζώα παρόμοιου μεγέθους. Οι μεγάλοι σαρκοφάγοι κατασπάραζαν άλλους δεινόσαυρους. Ο μεγαλύτερος δεινόσαυρος σαρκοφάγος ήταν ο τυρανόσαυρος Ρεξ. Θα μπορούσε να σε κάνει δύο μπουκιές!