Γενναιότητα είναι να αγωνίζεται
κανείς για έναν σκοπό, έχοντας όμως επίγνωση των συνεπειών και συγκεκριμένη
ρεαλιστική στρατηγική. Ο Δον Κιχώτης, όταν εφορμούσε έφιππος για να γκρεμίσει
τους ανεμόμυλους, ήταν ήρωας; Απλά, είχε χάσει την επαφή με την πραγματικότητα.
Το ίδιο έπαθε και η Κυπριακή Βουλή!
Τι απέγινε το "ηρωικό όχι" της Κύπρου, για το οποίο πανηγύριζαν
μερικοί εγχώριοι "χαζοχαρούμενοι"; Η Κύπρος, που κράτησε υποτίθεται
γενναία στάση απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ταπεινώθηκε όταν παρακαλούσε
γονυπετής τη Ρωσία για σωτηρία. Ο Κύπριος υπουργός οικονομικών παρακαλούσε τους
Ρώσους, σχεδόν πεσμένος στα τέσσερα! Παρέμεινε επί ημέρες εκεί, χωρίς να του
δίνουν ουσιαστικά καμία σημασία. Αυτό γιατί το ενέκρινε η "περήφανη"
Κυπριακή Βουλή;
Στην πολιτική χρειάζεται λογική και ρεαλισμός. Για να πεις όχι, πρέπει να έχεις
συγκεκριμένο εναλλακτικό σχέδιο σωτηρίας. Αν δεν έχεις εναλλακτικό σχέδιο, τότε
διαπραγματεύεσαι όσο καλύτερα μπορείς, αναζητάς συμμάχους, αλλά δεν παριστάνεις
το "μάγκα".
Η τραπεζική χρεοκοπία οφείλεται στην πολυετή επιπόλαιη διαχείριση ανίκανων
Κυπρίων τραπεζιτών, κάτω από τα αδιάφορα βλέμματα της ανεύθυνης κυπριακής
πολιτικής ηγεσίας. Σε κάποιο βαθμό, συνέβαλλε και η διεθνής οικονομική κρίση.
Ασφαλώς, χρειάζεται καλύτερη διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να
επιτευχθεί η λιγότερο επώδυνη λύση. Αν δεν γίνεται διαφορετικά, είναι
προτιμότερο κάποιο μικρό "κούρεμα" σε μεγαλοκαταθέτες, από την άτακτη
χρεοκοπία. Σε πλήρη χρεοκοπία χάνουν τα χρήματά τους και οι μικροκαταθέτες!
Το ενδιαφέρον είναι, ότι η αριστερά ανησυχεί πολύ για τα συμφέροντα των
μεγαλοκαταθετών (συμπεριλαμβανομένων και κάποιων Ρώσων μαφιόζων). "Κάτω τα
χέρια από τους μεγαλοκαταθέτες!" Μιλάμε για αριστερή ιδεολογία... Η
χαρούμενη, "ροζ" αριστερά, αλλά και άλλοι πολιτικοί χώροι
(Ανεξάρτητοι - ή ανεύθυνοι- Έλληνες) έσπευσαν να πανηγυρίσουν για το
"ιστορικό όχι" των Κυπρίων, χωρίς πρώτα να κάνουν μία ρεαλιστική
ανάλυση της κατάστασης. Νόμιζαν ότι οι Ρώσοι θα προσφέρουν στην Κύπρο πακτωλό χρημάτων;
Νόμιζαν ότι οι Δυτικοευρωπαϊκές Χώρες θα σπεύσουν να καλύψουν το τραπεζικό
έλλειμμα της Κύπρου αποκλειστικά με δικά τους χρήματα! Χωρίς οι Κύπριοι να
κάνουν καμία θυσία, για το δικό τους έλλειμμα; Αυτοί οι σύγχρονοι πολιτικοί
"Δον Κιχώτες" της Ελλάδας, που καλπάζουν περήφανα πάνω στο ξύλινο
αλογάκι τους και υπόσχονται λεφτά από το πουθενά, περιμένουν να μας
κυβερνήσουν. Άνθρωποι που αντιδρούν σε κάθε επένδυση και σε κάθε
ιδιωτικοποίηση. Πολιτικοί που πιστεύουν ότι όλα πρέπει να είναι κρατικά, για να
συνεχισθεί η σπατάλη, οι μίζες και η κλεπτοκρατία. Πολιτικοί που νομίζουν, ότι
η Ευρωπαϊκή Ένωση θα χρηματοδοτεί για πάντα το σπάταλο ελληνικό δημόσιο, αυτή
τη θάλασσα κομματικών διορισμών, κλεψιάς και γραφειοκρατίας. Άνθρωποι που
προτείνουν η Ελλάδα να χρηματοδοτήσει την Κύπρο, λες και ζουν σε άλλον πλανήτη!
Δεν ξέρουν ότι η Ελλάδα δεν έχει περίσσευμα χρήματος; Δεν ξέρουν ότι
"χρωστάμε της Μιχαλούς" ;
Ασφαλώς η Ελλάδα πρέπει να συμπαρασταθεί στην Κύπρο στο πεδίο της
διαπραγμάτευσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελλάδα οφείλει να υποστηρίξει όποια
απόφαση πάρει η κυπριακή ηγεσία, όμως χωρίς ανόητους πανηγυρισμούς. Και η
Κύπρος πρέπει να επιδιώξει την εξυγίανση του τραπεζικού της συστήματος, το
οποίο είχε εξαπλωθεί ανεξέλεγκτα, με κακή διαχείριση, σαν μία μεγάλη φούσκα!
Σε μία διαπραγμάτευση δεν συγκρούεσαι μετωπικά, όταν δεν είσαι ο ισχυρότερος.
Θέτεις, όμως, τους όρους σου και προσπαθείς να επιτύχεις μία μέση λύση, που να
ικανοποιεί τουλάχιστον ένα μεγάλο μέρος από τις απαιτήσεις σου. Επιδιώκεις
κάποιο λογικό ή δίκαιο συμβιβασμό, χωρίς πλήρη υποχωρητικότητα, χωρίς
δουλικότητα. Με συγκεκριμένο σχέδιο και εφικτές προτάσεις.
*Γράφει ο Γεώργιος Χατζηαθανασίου, Ιατρός, http://www.newsnow.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου