Κ.Μαρκόπουλος: Ανασύσταση της ευρύτερης κεντροδεξιάς

Συνέντευξη του ανεξάρτητου βουλευτή Ευβοίας Κώστα Μαρκόπουλου, στην εφημερίδα «ΕΛΛΑΔΑ».

 

ΕΡ.: Οι κατηγορίες που εκτοξεύθηκαν ένθεν κακείθεν μετά την αποχώρηση τόσο τη δική σας όσο και άλλων στελεχών από τους Ανεξάρτητους Ελληνες, ήταν πρωτοφανείς. Αναρωτιέται κανείς πού στηριζόταν η συνύπαρξή σας με τον Πάνο Καμμένο, όλους αυτούς τους μήνες.

Κ.Μ.:Τα διαζύγια έχουν εντάσεις και δύσκολες εκφράσεις. Όσοι αποχωρήσαμε κάναμε ειλικρινή πολιτική προσπάθεια 6 μηνών να συμβάλλουμε στη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα με όχημα την αντίθεση στο Μνημόνιο και στόχο την περιγραφή της νέας μεταπολίτευσης που έχει ήδη ξεκινήσει. Αυτό σημαίνει πολύ δουλειά, συγκροτημένα μυαλά και διαφανείς διαδικασίες. Αντ’ αυτών υπήρξε συνειδητή χαοτική κατάσταση, συνωμοσιολογία, πολιτική απομόνωση και τελικά διακωμώδηση. Όλα αυτά δεν είναι ανεκτά. Ότι δε λύνεται, κόβεται. Αν μέναμε και άλλο θα καταναλώναμε όποιο πολιτκό κεφάλαιο είχαμε αποταμιεύσει και ως τώρα, το οποίο είναι για τον καθένα ιδιαίτερα πολύτιμο. Έχει όνειρα, πατριωτισμό και κοινωνική στόχευση. Δεν το χαρίζουμε σε κανέναν να το καταστρέψει.

ΕΡ.: Ποια ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι; Γιατί είχαμε αυτή τη μαζική έκρηξη στελεχών και βουλευτών κατά της ηγεσίας; Τι απαντάτε στις κατηγορίες της, περί αποστασίας;

Κ.Μ.:Σύριζα, δολλάριο και... Βουλγαράκης είναι τρία θέματα που λειτούργησαν σαν σπινθήρας ανάφλεξης και διαλυτικής έκρηξης. Η «μυστική ατζέντα ΣΥΡΙΖΑ» προδίδει ανομολόγητες συνεννοήσεις που θρυμματίζουν την ιδεολογία μας και το όραμά μας για την πατρίδα. Η υπόθεση δολλάριο αποδεικνύει νοσηρούς ονειρισμούς και έλλειμμα πολιτικής και οικονομικής κοσμοθεωρίας. Όποιος δεν αναγνωρίζει σαν στρατηγική του επιλογή το ευρώ, μάλλον ζει αλλού. Η ανάμιξη Βουλγαράκη έδειξε ότι δεν ήταν αυτόκλητη, αλλά μάλλον ύποπτη και σίγουρα προκλητική. Ποιος σοβαρός μένει στο σχήμα μετά από τα παραπάνω;

ΕΡ.: Υπάρχει περίπτωση να ανταμώσουν ξανά οι δρόμοι σας με τη ΝΔ;

Κ.Μ.:Η Ν.Δ εμβολίστηκε από το Μνημόνιο και απώλεσε μεγάλο τμήμα της κοινωνίας από αυτό που παραδοσιακά τη στήριζε. Αυτό που σήμερα υλοποιεί δεν έχει σχέση με τίποτα το προεκλογικό. Απαιτείται νέα πολιτική ατζέντα και γραμμή πλοήγησης μέχρι τη νέα επαναδιαπραγμάτευση που είναι επιβεβλημένη. Αυτή η ατζέντα λείπει. Όπως λείπει και η πολιτκή στέγαση του λαϊκού στοιχείου, της φτωχοποιημένης μεσαίας τάξης και των απελπισμένων ανέργων νέων ανθρώπων. Αυτούς έχει ανάγκη η Ν.Δ. Αν τους πείσει με πολιτική ατζέντα και πειθώ, τότε κανέναν από εμάς δε θα έχει ανάγκη. Πρωτευόντως για αυτούς τους απελπισμένους νοιάζομαι, ούτε για τον εαυτό μου ούτε για κανένα κόμμα.

ΕΡ.: Εξετάζετε το ενδεχόμενο να προχωρήσετε στη δημιουργία νέου πολιτικού φορέα και αν ναι, σε ποιο χώρο θα κινείται, ποια θα είναι τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά του και η πολιτική του αφετηρία;

Κ.Μ.: Παραμένω σταθερός υποστηρικτής της θεωρίας που τοποθετεί την ελληνική οικογένεια στο κέντρο της κοινωνίας και στο επίκεντρο της οικονομίας. Αυτό είναι το χαρακτηριστικό που διακρίνει την ελληνική από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως του Βορρά. Ο κλονισμός της οικογένειας είναι αφετηρία πολιτικών εξελίξεων στην Ελλάδα, μαζί με τον τραυματισμό του πατριωτικού μας συναισθήματος από τις βιαίες προσαρμογές και ελέγχους. Η Ευρωπαϊκή μας πορεία περνάει μέσα από ελληνικά προγράμματα ανασυγκρότησης και μέσα από βαθιά πίστη στις δυνάμεις μας και τη δημιουργικότητα του Έλληνα. Προϋπόθεση: άλλο κράτος, άλλο φορολογικό, άλλο πολιτικό σύστημα μακριά από διαφθορά και απογόνους. Οι συνθήκες ευνοούν κοινωνικό και οικονομικό πατριωτισμό. Για την υπολοίησή τους απαιτείται πολιτικό προσωπικό να συνθέσει σχέδιο και να το φέρει εις πέρας. Οι πολυεθνικές ασφαλώς και είναι αποδεκτές καθώς και οι ξένες επενδύσεις. Αλλά και η ελληνική επιχειρηματικότητα έχει αξία και ζητά στήριξη, χώρο και προοπτική. Οι Έλληνες επιχειρηματίες «γυρίζουν» το χρήμα μέσα στη χώρα και στηρίζονται στη μεσαία τάξη και, συγχρόνως, την ενισχύουν. Αυτήν την τάξη ρήμαξε το Μνημόνιο. Αυτήν πρέπει να ανορθώσουμε.

ΕΡ.: Κρίνετε επιβεβλημένη την ανασύσταση της κεντροδεξιάς και δεξιάς παράταξης και αν ναι, μέσα από ποιες διαδικασίες;

Κ.Μ.:Η κεντροδεξιά στεγάζεται σε τρία κόμματα και στους αναποφάσιστους. Είναι ο πολιτικός κορμός, αλλά φέρει σοβαρά τραύματα και κυρίως έλλειμμα εμπιστοσύνης. Η κυβερνησιμότητα της χώρας περνάει πιθανόν μέσα από μια σοβαρή ανασύσταση. Η πολυπόθητη ανάπτυξη επιβάλλει ιδεολογικό πρότυπο και όχι μόνο πιστωτικές υποχρεώσεις. Η κοινωνική συνοχή και ειρήνη επιζητούν συμμετοχή και εκπροσώπηση όλων των επαγγελματικών τάξεων και εισοδηματικών επιπέδων σε μία μεγάλη παράταξη. Τίποτα μεγάλο και ορανατικό δε χτίζεται χωρίς αρχές και αξίες, χωρίς εντιμότητα και χωρίς τους πολίτες. Όλα αυτά έχουν ξεθωριάσει και υποχωρήσει, για αυτό και η κεντροδεξιά έγινε «σκόνη και θρύψαλλα».

ΕΡ.: Υπάρχει κάποιο πρόσωπο που θα μπορούσε να εγγυηθεί αυτό το εγχείρημα;

Κ.Μ.: Μέχρι τώρα δε βλέπω κάποιον να το αποτολμά. Όσοι έχουν την εξουσία δε δείχνουν προβληματισμό. Όσοι έχουν την ιστορική δύναμη παραμένουν μετέωροι. Μοιραία θα ενεργοποιηθεί η επόμενη γεννιά.

ΕΡ.: Λειτουργείτε όλοι οι αποχωρήσαντες από τους ΑΝΕΛ σαν ομάδα; Εχετε τους ίδιους προβληματισμούς, την ίδια άποψη για την ανασύσταση της κεντρoδεξιά;

Κ.Μ.: Όλοι έχουμε κεντροδεξιά αφετηρία, με λαϊκά χαρακτηριστικά. Όλοι έχουμε διαφωνήσει με την επιλογή των μνημονιακών επιβολών. Έχουμε αποφασίσει να είμαστε κοντά-κοντά και δεσμευτήκαμε μετά τις γιορτές και αφού έχουμε «ακούσει» τον κόσμο μας, να πάρουμε αποφάσεις...