Χρήστος Χωμενίδης |
Ο Χρήστος Χωμενίδης θεωρείται
από τους σημαντικότερους συγγραφείς της γενιάς του. Αιρετικός στις απόψεις του,
πληθωρικός και καυστικός στον δημόσιο λόγο του, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ -δεν
προσπάθησε καν- να αμβλύνει τις εντυπώσεις για το πρόσωπό του, αλλά ούτε και να
στρογγυλέψει τις τοποθετήσεις του. Είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς μαζί του, το
σίγουρο είναι ότι παίρνει θέση για όλα όσα μας απασχολούν.
Ο ήρωας στο νέο σας βιβλίο «Ο κόσμος στα μέτρα του» προσπαθεί να μην
αφομοιωθεί από το «κατεστημένο» του νησιού. Πότε πιστεύετε ότι χάσαμε ως
κοινωνία το μέτρο;
Δεν ξέρω πότε χάσαμε το μέτρο, θυμάμαι όμως πότε εκδηλώθηκε η ύβρις μας.
Όταν ακούστηκε από χιλιάδες χείλη το ανατριχιαστικό σύνθημα «Δεν θα γίνεις
Έλληνας ποτέ, Αλβανέ!». Η τιμωρία μας έλαβε τη μορφή αρχαιοελληνικής νέμεσις:
κανείς, ύστερα από λίγα χρόνια και μέχρι και σήμερα, δεν θα ήθελε να γίνει
Έλληνας...
Blogs, Twitter, Facebook, όλοι πλέον μπορούν να είναι συγγραφείς. Είναι οι
νέες τεχνολογίες εχθρός σας;
Πιστεύω ολόψυχα στον ανταγωνισμό. Απεχθάνομαι τις κάστες, τα ιερατεία και
τα μονοπώλια. Αφήστε χίλια λουλούδια να ανθίσουν!
Έχουμε λόγους να είμαστε «proud to be Greek»; Από τι υλικά είναι φτιαγμένος
ο Έλληνας;
Έχουμε τόσους λόγους να είμαστε υπερήφανοι ως Έλληνες όσους ακριβώς έχουν
οι Ινδοί να είναι υπερήφανοι ως Ινδοί ή οι Μεξικάνοι ως Μεξικάνοι. Δεν υπάρχει,
άλλωστε, ένας και μοναδικός τύπος Έλληνα. Τι σχέση έχω εγώ, για παράδειγμα, με
τον Ηλία Κασιδιάρη; Ευτυχώς καμία...
Τι σας τρομάζει περισσότερο: να χάσετε την οξυδέρκειά σας ή να δείτε τον
ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση;
Δεν θα θυσίαζα την όποια οξυδέρκειά μου για κανένα εκλογικό αποτέλεσμα!
Θεωρώ, ωστόσο, πως για να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση, πάρα πολλοί Έλληνες θα
πρέπει να στερηθούν προσωρινά τη δική τους οξυδέρκεια. Πράγμα που -σε συνθήκες
οικονομικής εξαθλίωσης σαν αυτές που αντιμετωπίζουμε- δεν είναι και εντελώς
απίθανο...
Τον Τατσόπουλο τον συμπαθείτε;
Τον Τατσόπουλο τον αγαπάω. Γι' αυτό και θλίβομαι όταν τον βλέπω να άγεται
και να φέρεται, αγωνιώντας να κερδίσει το χειροκρότημα ανθρώπων που στην ουσία
τού είναι ξένοι... Νομίζω ότι έχει δυστυχώς λησμονήσει πως για έναν συγγραφέα η
αληθινή πρόκληση δεν είναι το τηλεοπτικό στούντιο ή το κομματικό ακροατήριο,
αλλά η λευκή σελίδα...
Έχετε πληρώσει τα χαράτσια; Έχετε «κλέψει» το κράτος;
Έχω εξοφλήσει στο ακέραιο τα χαράτσια και όλες τις λοιπές φορολογικές καθώς
και τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις. Δεν έχω νοοτροπία υπηκόου ούτε
απελεύθερου δούλου ώστε να παίζω το κρυφτούλι με το κράτος ή -ακόμα χειρότερα-
για να ιδεολογικοποιώ το ατομικό μου συμφέρον βαφτίζοντάς το «επαναστατική
ανυπακοή». Ετούτο δεν σημαίνει ότι θεωρώ τα μέτρα που λαμβάνει η εκάστοτε
κυβέρνηση δίκαια ή αποτελεσματικά στην πλειονότητά τους.
Γιατί το πρόσωπο που σιχαίνεστε περισσότερο είναι ο «αγανακτισμένος» και
όχι κάποιος πολιτικός;
Εχω πει ότι τα πρόσωπα που απεχθάνομαι περισσότερο στην Ελλάδα είναι εκείνα
τα κνώδαλα που τόλμησαν να φωνάξουν «σκατά στον τάφο του Μπακογιάννη».
Αυτοσυ-στήνονταν σαν αγανακτισμένοι πολίτες και κοκορεύονταν για την πράξη τους
στο Διαδίκτυο. Διαπιστώνω ότι άτομα παρομοίου φυράματος στρογγυλοκάθονται πλέον
στα βουλευτικά έδρανα και περνιούνται για πολιτικοί.
Θεωρείτε πολιτικά συνεπή τον Φώτη Κουβέλη;
Και συνεπή και τολμηρό. Άνθρωπο της υπέρβασης και της συναίνεσης. Το
γεγονός ότι κατά καιρούς διαφωνώ μαζί του δεν μειώνει ασφαλώς την εκτίμησή μου.
«Δεν θεωρώ Αριστερά τον ΣΥΡΙΖΑ». Τι θεωρείτε Αριστερά και δεν εννοώ σε
θεωρητικό επίπεδο.
Για να παραφράσω τον Απόστολο Παύλο, η Αριστερά δεν λαϊκίζει, δεν επενδύει
στον κοινωνικό φθόνο, δεν φλομώνει τους ανθρώπους με ανέφικτες υποσχέσεις για
να αποσπάσει την ψήφο τους, δεν ανέχεται τη βία, δεν συγκατανεύει στη
χυδαιότητα και στο κακό γούστο. Η Αριστερά πιστεύει πως μονάχα η αλήθεια είναι
επαναστατική, η Αριστερά ομνύει στην παιδεία, η Αριστερά αγωνίζεται όχι για την
κατάλυση αλλά για τη διεύρυνση της δημοκρατίας. Της πολιτικής, της κοινωνικής
και της οικονομικής δημοκρατίας...
Στην Ελλάδα του 2012 εντοπίζει κανείς ορισμένες από τις παραπάνω αριστερές
συμπεριφορές σε αρκετούς κομματικούς χώρους, από το ΚΚΕ μέχρι και το ΠΑΣΟΚ.
Ακόμα και στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ μπορείς να διακρίνεις αριστερές νησίδες, που
πνίγονται όμως από το φουσκωμένο κύμα του λαϊκισμού. Επιτρέψτε μου να πιστεύω
ότι, στην παρούσα συγκυρία, η ΔΗΜΑΡ ανταποκρίνεται πληρέστερα στον γνήσιο
χαρακτήρα της Αριστεράς.
ΣΥΡΙΖΑ και Χρυσή Αυγή είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος;
Για το όνομα του Θεού! Η Χρυσή Αυγή είναι μια νεοναζιστική οργάνωση. Ο
ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα αλλοπρόσαλλο μόρφωμα, βραχείας -κατά τη γνώμη μου- πνοής, που
ωστόσο δεν έχει καμιά σχέση με το αβγό του φιδιού.
Με ποιον τρόπο αντιμετωπίζεται το φαινόμενο Χ.Α.;
Οσο κι αν αναθεματίσουμε τη Χρυσή Αυγή, δεν πρόκειται να συμβάλουμε στη
συρρίκνωσή της, αν δεν επιδοθούμε με πάθος σε δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης. Η
Χρυσή Αυγή αντλεί την ισχύ της από τα στρώματα του πληθυσμού που πλήττονται
δεινότερα από την κρίση. Τα στρώματα αυτά νιώθουν παρατημένα, αποκλεισμένα,
απειλούμενα. Οφείλουμε να σταθούμε στο πλευρό τους όχι με λόγια αλλά με
συγκεκριμένες πράξεις, διαφυλάσσοντας τη συνοχή μιας κοινωνίας η οποία τείνει
να κατακερματιστεί.
Αν κάνατε χαρακτήρα ενός βιβλίου σας τον Νίκο Μιχαλολιάκο, πώς θα τον
αποδίδατε στο χαρτί;
Δεν βρίσκω κανέναν απολύτως λόγο να ασχοληθώ συγγραφικά με τον Ν.
Μιχαλολιάκο. Τις προάλλες που τον έβλεπα να κοάζει στη Βουλή, σκεφτόμουν πως ο
μόνος ηθοποιός που θα μπορούσε να τον υποδυθεί άψογα σε μια μαύρη κωμωδία είναι
ο Δημήτρης Πιατάς.
Υπάρχει δικαιολογημένη βία;
Οχι, βέβαια! Η βία φέρνει πάντα βία. Η βία αποτελεί τη θρυαλλίδα της
δημοκρατίας. Η γούνα των Ελλήνων έχει συχνά καεί από το εμφύλιο πνεύμα. Όποιος
διαθέτει ιστορική συνείδηση, την απεχθάνεται σε οποιανδήποτε μορφή.
«Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει να συνθέσει κάτι δημοφιλές από το 1980 και ο
Λαζόπουλος είναι πρώην ηθοποιός, νυν λαϊκιστής». Σκληρές δηλώσεις...
Προφανώς ο Μίκης
Θεοδωράκης (που όταν πήγα πριν από μερικά χρόνια να τον συναντήσω ένιωσα σαν να
επρόκειτο να βρεθώ ενώπιος ενωπίω με τον Κολοκοτρώνη) είναι ο τελευταίος εν ζωή
πατέρας του έθνους μας. Εκτός από το έργο του και η αφήγησή του παραμένει
μαγευτική - εάν δεν ήταν συνθέτης, θα μπορούσε να έχει γίνει ένας συναρπαστικός
συγγραφέας. Εκείνο που δήλωσα ήταν πως όσοι τον επικαλούνται για να στηρίξουν
τις δικές τους θέσεις, πολύ αμφιβάλλω εάν γνωρίζουν και εάν αγαπούν τη μουσική
του. Έχουν ακούσει άραγε την Τρίτη Συμφωνία, «για τον Πέτρο της ΕΠΟΝ», ή έστω
την «Ελληνική Αποκριά»; Φοβάμαι πως ο Μίκης Θεοδωράκης δεν είναι επί της
ουσίας, δηλαδή καλλιτεχνικά, δημοφιλής. Και για τούτο δεν φταίει ο ίδιος αλλά η
ελλειμματική παιδεία μας... Όσο για τον Λάκη Λαζόπουλο, πιστεύω πράγματι πως
είναι ένας πρώην πολύ ταλαντούχος ηθοποιός.
ΕΘΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου