Ώρα 9 το βράδυ. Μαύρο σκοτάδι στην πλατεία του Αγίου Ταξιάρχη, στην καρδιά της πιο πυκνοκατοικημένης περιοχής της Χαλκίδας!
Η πιτσιρικάδα παίζει κάτι ανάμεσα σε μπάσκετ και κρυφτό… Οι μαμάδες κρατούν τα καρότσια με τα μωρά τους κοντά, μην τα τρομάξει το σκοτάδι. Οι μη προνομιούχοι που την βγάζουν στα παγκάκια γιατί δεν έχουν που αλλού να πάνε, ετοιμάζονται να επιστρέψουν στα σπίτια τους.
Κανείς από τους αρμόδιους - αναρμόδιους υπαλλήλους, δεν ασχολείται με το ασήμαντο έργο προσαρμογής του χρονοδιακόπτη στις μεταβολές των εποχών!!
Οι θαμώνες του καφενείου, σχολιάζουν αρνητικά όπως πάντα, τους Δημοτικούς άρχοντες. Για τους πολλούς η ευθύνη προσωποποιείται πάντα στο πρόσωπο του αρχηγού. Α ρε καημένε Δήμαρχε, τι «γαλλικά» άκουσες πάλι, αυτή τη φορά χωρίς όμως να φταις… Λες και εσύ θα έπρεπε να το έχεις δει και αυτό…
Η λύση, δεν προέκυψε αυτή τη φορά με τη συμβολή των Αγίων που προστατεύουν την πλατεία… Ένα απλό τηλεφώνημα, αρκούσε! «Αρχηγέ, δε βλέπουμε τη μύτη μας… κάνε κάτι…»
Δεν πέρασε ένα εικοσάλεπτο και εμφανίστηκε το όχημα με τους τεχνίτες, που σε δέκα δευτερόλεπτα, έλυσε το πρόβλημα. Α ρε μεγάλε Βασίλη Καθαροσπόρη!! Ποια express service; Άλλοι κανα δυο να υπήρχαν σαν εσένα και πολλά θα ήταν αλλιώς!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου