Οι λιλιπούτιοι μαθητές της Χαλκίδας καλωσόρισαν το καλοκαιράκι!!!

Με παραμύθια, χορούς, τραγούδια, παιχνίδια και εκθέσεις έργων των παιδιών πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση για τη λήξη της σχολικής χρονιάς των Β, Δ και Ε Δημοτικών Σταθμών και Νηπιαγωγείων Χαλκίδας, στο θέατρο Ορέστη Μαρκή του Πάρκου Λαού.

Οι λιλιπούτιοι πρωταγωνιστές της εκδήλωσης φυσικά, καταχειροκροτήθηκαν απο γονείς και δασκάλους.

Χαιρετισμό απηύθυνε ο Δήμαρχος Χαλκίδας, Θανάσης Ζεμπίλης πριν γεμίσουν τη σκηνή οι μικροί μαθητές.

Σε ανακοίνωσή τους οι υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί επισημαίνουν:

Με επιμονή και υπευθυνότητα εδώ και είκοσι εννέα χρόνια, λειτουργούμε τους παιδικούς σταθμούς.
Σ’ αυτό το διάστημα μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι έχουμε δημιουργήσει το πλέον κατάλληλο περιβάλλον για τη φροντίδα των παιδιών της προσχολικής ηλικίας.
Στόχος όλων μας είναι η ενεργοποίηση και ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού με σκοπό την ομαλή ένταξή του στη σχολική κοινότητα και την ευρύτερη κοινωνία

Το Διοικητικό Συμβούλιο

Συντελεστές της εκδήλωσης:
Διεύθυνση: Στέλλα Μουτσάτσου
Συντονίστρια παιδαγωγικού προγράμματος: Σωτηρία Βούργα
Παιδαγωγικός Σύμβουλος: Λάζαρος Κουρετζής
Υπεύθυνες Δρώμενων:
Γ.΄ ΔΠΣΧ - 1Ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ: Κατερίνα Αντωνίου, Βιβή Κορόζη
Ε΄. Δ ΠΣΧ: Νατάσα Μπεληγιάννη, Κατερίνα Τούμπα
Δ.΄ ΔΠΣΧ-2Ο ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ: Σοφία Τσιτσάκη, Μαρία Μακρυδήμα
Β΄.ΔΠΣΧ: Τάνια Μάντζαρη, Βιβή Παππά
Συνεργάστηκαν και συνέβαλαν επίσης:
Γιούλη Αναγνώστου, Ελευθερία Σαπόκολου, Αντωνία Ρωμανού,Δέσποινα Καρατσόλια, Ελένη Τζοβλά, Σταυρούλα Πετρογιάννη, Εύη Κρίνα, Χριστίνα Ιακωβίδου, Κική Δερμάτη, Δροσούλα Αγγέλου, Δώρα Κορού, Γιώτα ΣτουραΪτη, Δέσποινα Στεφανή, Ελένη Μυλωνά ,Γεωργία Τσιρμπίνη.

 

Η εκδήλωση είχε τίτλο:

"Ο Αίσωπος τότε και ο Αίσωπος τώρα"

«Το πιο αρχαίο διηγηματικό υλικό, που το συναντάμε σε όλους τους πρωτόγονους λαούς, είναι οι ιστορίες για ζώα, για τις ιδιορρυθμίες, τη δύναμη, τα έργα και τους αγώνες του ανθρώπου» γράφει ο Μ.Γ. Μερακλής.
Στον ελληνικό κόσμο οι πρώτες λαϊκές αφηγήσεις για ζώα αποδίδονται στον Αίσωπο (6ος αι. π. Χ.). Οι ιστορίες του ζουν μέχρι τις ημέρες μας, περισσότερο ή λιγότερο διασκευασμένες, αλλά το ίδιο αγαπητές όπως παλιά.
Ο μύθος έχει παιδευτική αξία. Γι’ αυτό, χρησιμοποιήθηκε τόσο στην παιδαγωγική διαδικασία όσο και ως κείμενο κατάλληλο για να διοχετεύσει μηνύματα στους λαούς με αλληγορικό τρόπο, σε περιστάσεις που δεν υπήρχε η ελευθερία άσκησης κοινωνικής και κυρίως πολιτικής κριτικής.