Δεν αρκεί να σε αγαπάει. Πρέπει και να το καταλαβαίνεις

Όλα για την αγάπη! Όλα για αυτή δεν γίνονται; Όλοι αυτή δεν αποζητούμε κατά βάθος; Αυτό δεν είναι το μοναδικό πράγμα που κατά βάθος έχουμε ανάγκη; Χωρίς αγάπη νιώθουμε άδειοι. Κάτι μας φταίει, κάτι μας λείπει, κάτι μας ενοχλεί.

Είναι η βασικότερη συναισθηματική μας ανάγκη.

“Για τον άνδρα είναι σημαντικό να τον αγαπούν, να τον εκτιμούν, να τον δέχονται και να τον εμπιστεύονται. Η γυναίκα έχει ανάγκη να την αγαπούν, να τη φροντίζουν, να τη σέβονται και να την καταλαβαίνουν” σημειώνει η ψυχολόγος Ντόρα Μίνου.

Κι όταν δεν ικανοποιούνται οι ανάγκες σου τι συμβαίνει. Συγκρούεσαι. Τσακώνεσαι. Νιώθεις πληγωμένη και φυσικά χρεώνεις τον σύντροφό σου για αυτό.

Αγάπη είναι...

“Η αγάπη είναι μια έννοια αλλά και ένα συναίσθημα. Ο τρόπος που την ορίζουμε αλλά και ό, τι προσδοκούμε από αυτή έχουν σημαντικό ρόλο στην επιλογή του συντρόφου μας αλλά και στο επίπεδο ικανοποίησης που αντλούμε από αυτόν” εξηγεί η κ. Μίνου.

“Κάθε άνθρωπος έχει έναν δικό του τρόπο να αντιλαμβάνεται την αγάπη. Συχνά το πρότυπό μας για την αγάπη δείχνει τον τρόπο συμπεριφοράς των γονιών μας προς εμάς ή ακόμη και τη συμπεριφορά μεταξύ μας”.

“Η αγάπη είναι συναίσθημα αλλά και ταυτόχρονα συμπεριφορά. Όταν κρίνουμε την αγάπη μας προς τους άλλους, το κριτήριό μας είναι τα συναισθήματά μας. Όταν όμως κρίνουμε την αγάπη του άλλου προς εμάς, βασιζόμαστε στον τρόπο που μας φέρεται εφόσον δεν μπορούμε να ξέρουμε την κάθε στιγμή τι νιώθει για μας” διευκρινίζει η ψυχολόγος.

Κι εκεί ακριβώς αρχίζουν τα προβλήματα. Γιατί εκείνος μπορεί να σε αγαπάει, να λιώνει για σένα... κι εσύ να έχεις παράπονα, να νιώθεις ανικανοποίητη. Γιατί; Γιατί δεν στο δείχνει με τον τρόπο που εσύ το αντιλαμβάνεσαι. Κι εκεί αρχίζουν τα παράπονα, αρχίζουν οι γκρίνιες, οι διαφωνίες. Κι ενώ ο ένας αγαπάει τον άλλον, νιώθετε ότι ο ένας δεν αγαπάει τον άλλον.

Τελικά δεν αρκεί κάποιος να σε αγαπάει; Αυτό που χρειάζεται είναι να έχει τον σωστό τρόπο να στο δείχνει διαφορετικά δεν θα καταλάβεις τίποτα;

Δεν αρκεί να αγαπάς τελικά; Πρέπει να έχετε και κοινούς κώδικες, κοινά βιώματα... διαφορετικά είναι μάταιο; Μάλλον, αν κρίνω από τις εμπειρίες -φίλων, γνωστών και δικών μου. Δεν υπάρχει συνεννόηση, που λέμε.

Την έχουμε τόσο ανάγκη. Γιατί;

Σύμφωνα με την ψυχολόγο Ντόρα Μίνου “δίνοντας και παίρνοντας αγάπη, άντρες και γυναίκες αγαπούν περισσότερο τον εαυτό τους, αισθάνονται ολοκληρωμένοι και πλήρεις”.

Η αγάπη υποστηρίζει, φροντίζει, επιβεβαιώνει, ανακουφίζει, προβάλει μια ανιδιοτελή επιθυμία να προσπαθήσουμε για το καλό του ανθρώπου που αγαπάμε. “Όταν μας αγαπούν βιώνουμε την πραγματικότητα της υπάρξής μας, νιώθουμε ότι αξίζουμε. Βέβαια η αγάπη του άλλου μπορεί πράγματι να κάνει θαύματα... Δεν θα πετύχει όμως αν πρώτα δεν αγαπήσουμε οι ίδιοι τον εαυτό μας” υπογραμμίζει η κ. Μίνου.

Γιατί αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου εσύ, πως περιμένεις να σε αγαπήσουν οι άλλοι; Αν περιμένεις πρώτα να σε αγαπήσει κάποιος για να μπορέσεις να πατήσεις στα πόδια σου, το σκέφτεσαι λάθος. Η αγάπη πηγαίνει σε όσους την έχουν κατακτήσει μέσα τους. Τους υπόλοιπους τους αποφεύγει.

Μόνο αν αγαπάς τον εαυτό σου μπορείς να αναγνωρίσεις την αγάπη, να τη νιώσεις. Διαφορετικά είναι όλα θέμα εγωισμού.

Υ.Γ. Την αγάπη δεν την απαιτείς. Την κερδίζεις