Οίκος Ανοχής Σκέψης-Ένα διαφορετικό βιβλιοπωλείο στο κέντρο της Αθήνας

Όπως κάθε υψηλή έννοια, το ίδιο και η έννοια της ελευθερίας ούτε αυτονόητη εί­ναι ούτε μονοσήμαντη. Τι είναι η ελευθερία του έθνους, η συλλογική και τι η ατομική ελευθερία; Που συγκρούονται και που συναντώνται οι δύο έννοιες;

Μήπως τελικά η κρίση που μάς βασανίζει έχει βαθύτερες ρίζες; Μπροστά στο στοίχημα της προσωπικής επιβίωσης δε διστάζουμε να θυσιάσουμε εύκολα και αβίαστα βασικές αξίες όπως η ελευθερία. Τι κάνει έναν φιλήσυχο πολίτη να σπάει με μανία μία Πόρσε που είδε τυχαία στον δρόμο;

Για να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε στα βασικά πρέπει πρώτα να τα ορίσουμε.

Μπορούμε σαν λαός και σαν μονάδες να ισχυριστούμε με ασφάλεια ότι η ανοχή μας στην ελευθερία του διπλανού μας είναι εξασφαλισμένη ή μήπως η δική μου ελευθερία καταπατά την ελευθερία του γείτονά μου αν κρίνω ότι το προσωπικό μου συμφέρον υπερισχύει;

Άραγε το Σύνταγμα μας, ένα από τα πιο ελεύθερα Συντάγματα στον κόσμο, είναι στην εφαρμογή του αρκετά ανεκτικό;

To παραπάνω κείμενο είναι από τον Οίκο ανοχής σκέψης που λειτουργεί στη συμβολή Σκουφά και Γριβαίων στο Κολωνάκι. Πρόκειται για ένα διαφορετικό βιβλιοπωλείο, το οποίο άνοιξε πρόσφατα η Αρετή Γεωργιλή. Στόχος του χώρου είναι η διακίνηση σκέψης, κάτι που πιστεύει ότι λείπει πολύ από την Ελλάδα, όπου η ανοχή στη διαφορετική σκέψη είναι πολύ μικρή.

Ο χώρος αυτός τράβηξε το ενδιαφέρον της Chicago Tribune, η οποία δημοσίευσε άρθρο για το νέο αυτό χώρο.

Ο κόσμος συρρέει στο μαγαζί της Αρετής για να συζητήσει ή για βρει νέους και εποικοδομητικούς τρόπους για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Δεν χάνουν χρόνο τσιρίζοντας χαρακτηρισμούς για τους Γερμανούς και τους Τούρκους ή κατηγορώντας τους μετανάστες που έχουν πλημμυρίσει την χώρα. Αυτά είναι βουκέντρες που χρησιμοποιούν κυνικοί άντρες για να διεγείρουν τον όχλο.

Αντιθέτως, στον Οίκο Ανοιχτής Σκέψης ο κόσμος μιλάει για τον τρόπο αντιμετώπισης της διεφθαρμένης γραφειοκρατίας και νεποτισμού.

Όταν επισκέφτηκα το βιβλιοπωλείο είδα βιβλία του Friedrich Hayek και Κροπότκιν. Στον τοίχο έξω από το χώρο υπάρχει η εικόνα του Διονύσιου Σολωμού, ο οποίος έγραψε τον «ύμνο στην ελευθερία», που έγινε ο ελληνικός εθνικός ύμνος.

«Αλλά δεν έρχεσαι εδώ για να μιλήσεις μόνο για βιβλία» είπε η Αρετή Γεωργιλή. «Έρχεσαι για να μιλήσεις για την ελευθερία. »