Στα μπαλκόνια της η Ελλάδα αναστενάζει

Ζέστη, υγρασία, κουνούπια κι autan. Το ελληνικό καλοκαίρι ήρθε μαζί με τον καύσωνά του. Μαζί και με ένα από τα πιο χαρακτηριστικά στοιχεία του, τα "τραπεζάκια έξω". Όχι του Σαββόπουλου, αλλά των μπαλκονιών στις πολυκατοικίες.

Συνοδεύονται πάντα από μια μικρή τηλεόραση, η οποία δεν ξέρω πού χρησιμεύει τον υπόλοιπο χρόνο, ένα καρπούζι ή πεπόνι σε μεγάλο μπωλ, ένα (συνήθως γυάλινο) μπουκάλι νερό και (ανάλογα με την ώρα) καφέ ή μπύρα. Ενδείκνυται ένδυμα αμάνικο, με κοντό σορτσάκι και προαιρετικά παντόφλες θαλάσσης.

Τα τελευταία χρόνια τα "τραπεζάκια έξω" αποτελούν κοινωνικό θεσμό. Διότι μπορεί πέρυσι το καλοκαίρι να ήρθαν 17 εκατομμύρια τουρίστες, αλλά οι Έλληνες έκαναν διακοπές στο μπαλκόνι τους. Έτσι λοιπόν, οι ένοικοι των πολυκατοικιών βρίσκονται στα μπαλκόνια τους, ενώνοντας ό,τι χωρίζουν οι τοίχοι.

Έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι συζητήσεις γύρω από τα τραπεζάκια. Ξεκινούν κατά τις 8.00 το βράδυ, μαζί με τα δελτία ειδήσεων. Οι αντιδράσεις ακολουθούν συνήθως την εξής σειρά: "Αμάν, πω-πω-πω, κι άλλο;, άντε ρε %$&@ που έχουμε ανάπτυξη, άσε μας κι εσύ ρε ξεφτιλισμένε, άλλαξ' το ρε Κούλα μας έπρηξαν". Επειδή όμως και το Star σοβάρεψε τις ειδήσεις του, όλοι καταλήγουν να βλέπουν συνταγές ή τούρκικα.

Και μετά, ακολουθεί το μουντιάλ. Ευτυχώς για την κυβέρνηση, την βγάζει εύκολα μέχρι να τελειώσει η διοργάνωση. Όλο το πάθος των πολιτών-τηλεθεατών εστιάζεται εκεί. Οι άντρες παρακολουθούν με -σχεδόν θρησκευτική- ευλάβεια το pre-game show και τον αγώνα, οι γυναίκες ρωτάνε τι σημαίνει οφ-σάιντ και πώς λένε τον όμορφο με το 12, ενώ τα παιδιά βρίσκουν ευκαιρία να ζητήσουν χάρες απ' τους πατεράδες τους. Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ανταλλάσσονται ανάμεσα στα μπαλκόνια απόψεις για τις ομάδες και ύβρεις για τη διαιτησία.

Μέχρι να μαζευτούν τα "τραπεζάκια έξω" είναι ενδιαφέρον να κάθεσαι με παρέα στο μπαλκόνι και να καταγράφεις ατάκες. Δυστυχώς όμως υπάρχει και η εξεταστική, οπότε ξαναμπαίνεις μέσα. Και πέφτει το μάτι σου στο τετράστιχο:

"Πεινούσαμε στης γης την πλάτη,

σα φάγαμε καλά

πέσαμε εδώ στα χαμηλά

ανίδεοι και χορτάτοι"...

Από τον Φοίβο Τσικλιά, http://www.antilogospierias.gr