Όταν το κρύο αστείο ξεπερνά
κάθε όριο σοβαρότητας και δεοντολογίας και διολισθαίνει στην καφρίλα και τον
κανιβαλισμό. Όταν ο καθένας νομίζει ότι
έχοντας τη «δύναμη» του μέσου… μπορεί να
εκθέτει τους πάντες χωρίς να δίνει λόγο σε κανένα. Όταν δεν υπάρχει σεβασμός
στην προσωπικότητα και την υπόληψη του άλλου. Τότε ναι βιώνουμε τη βαρβαρότητα της
ζούγκλας. Και τότε η «αρένα» γεμίζει με άγρια θηρία, με αποτέλεσμα που κανείς δεν μπορεί να
προβλέψει ποιο θα είναι…
Έχει δίκιο ο «άρχοντας» να
έχει γίνει έξαλλος, άλλωστε ποτέ δεν έχει δώσει τέτοιου είδους δικαιώματα! Και
για το τι γουστάρει δε θα δώσει και αναφορά. Όμως θυμώνει γιατί σέβεται τους φίλους,
δεν ανέχεται να τους πιάνουν στο στόμα τους.
Γιατί ο Βαγγέλης είναι μπεσαλής, είναι αυθεντικός. Γιατί ο Βαγγέλης δεν
είναι λιγούρης, γιατί ο Βαγγέλης δεν διαφημίζει ότι κάνει, για να κερδίσει
αναγνώριση.
Καλά θα κάνουν λοιπόν να
προσέχουν πολύ, όχι να φοβούνται, γιατί κακό δεν έχει κάνει στη ζωή του και
ούτε πρόκειται. Να προσέχουν, να μην τον "αγριεύουν" γιατί μπορεί να ζητήσει πίσω
τα αγύριστα… Και τότε να δούμε τι έχει να γίνει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου