Ουρές, χάσιμο χρόνου, χαρτούρα και νεύρα για μας, καθώς
αναμένουμε στο γκισέ, δεμένοι γάιδαροι, «κόκκινες γραμμές» στον περιορισμό του
αριθμού τους και ενώ ο μήνας έχει εννιά για εκείνους. Ο Homo Demosius Ypallilius
είναι το αντικείμενο της ακτινογράφησης που ακολουθεί, μικρή εκδίκηση για τις
μεγάλες ταλαιπωρίες που μας έχει χαρίσει.
Homo Tempelicus
Πρωταθλητής στο ξύσιμο γεννητικών οργάνων, καφεϊνομανής, πρότυπο αργομισθίας για τους εκκολαπτόμενους κηφήνες της υπηρεσίας, ο άνθρωπος που έδωσε στο δημοσιοϋπαλληλίκι άλλον αέρα, χάρη στην απροθυμία, την αδιαφορία και τον σταρχιδισμό του! Από τις πρώτες ημέρες της πρόσληψής του στο δημόσιο, ο Homo Tempelicus νιώθει αδικημένος, κακοπληρωμένος, αντικείμενο εκμετάλλευσης, και από αντίδραση σε αυτήν τη μόνιμη και τυραννική καταπίεση (πρωινό ξύπνημα, καθημερινή εργασία, εξυπηρέτηση πολιτών), έχει θέσει τον εαυτό του σε sleep mode. Αγαπημένο του φετίχ το κινητό του τηλέφωνο, τελευταίας τεχνολογίας, μοναδική διέξοδος έπειτα από ένα κουραστικό τρίωρο αδιάκοπης πασιέντζας. Αφενός του προσφέρει τη δυνατότητα να συνομιλήσει με τους κολλητούς του, αφετέρου σε ψυχαγωγεί όσο περιμένεις να εξυπηρετηθείς με σφιγμένα τα δόντια (ενίοτε και τις γροθιές). Εκτός από υψηλά ποσοστά αντιπαραγωγικότητας, ο Homo Tempelicus διαθέτει και υψηλό το φρόνημα της εργατικής αλληλεγγύης, χτυπώντας τις κάρτες των συναδέλφων του, όταν έχουν να πάνε για ψώνια στην αγορά ή να κοιμηθούν ένα τριωράκι παραπάνω όντας ξενυχτισμένοι από τα μπουζούκια της προηγούμενης νύχτας. Μπορεί η στάση του, ακόμη και η ίδια του η ύπαρξη, να σε εξοργίζει, όμως σκέψου ένα πράγμα: Είναι ο μόνος που συμπάσχει με τους 1.000.000 άνεργους Έλληνες και μπορεί να καταλάβει από πρώτο χέρι πώς είναι να μη δουλεύεις! Αγαπημένες φράσεις: «Επιστρέφω σε λίγο», «Εξυπηρετηθείτε δίπλα», «Δε γνωρίζω», «Περάστε αργότερα». Αγαπημένοι στίχοι: «Αφού η μονιμότητα κυλάει μες στη φλέβα, γι' αυτό τα ξύνω μόνιμα, δημόσιο forevah!».
Πρωταθλητής στο ξύσιμο γεννητικών οργάνων, καφεϊνομανής, πρότυπο αργομισθίας για τους εκκολαπτόμενους κηφήνες της υπηρεσίας, ο άνθρωπος που έδωσε στο δημοσιοϋπαλληλίκι άλλον αέρα, χάρη στην απροθυμία, την αδιαφορία και τον σταρχιδισμό του! Από τις πρώτες ημέρες της πρόσληψής του στο δημόσιο, ο Homo Tempelicus νιώθει αδικημένος, κακοπληρωμένος, αντικείμενο εκμετάλλευσης, και από αντίδραση σε αυτήν τη μόνιμη και τυραννική καταπίεση (πρωινό ξύπνημα, καθημερινή εργασία, εξυπηρέτηση πολιτών), έχει θέσει τον εαυτό του σε sleep mode. Αγαπημένο του φετίχ το κινητό του τηλέφωνο, τελευταίας τεχνολογίας, μοναδική διέξοδος έπειτα από ένα κουραστικό τρίωρο αδιάκοπης πασιέντζας. Αφενός του προσφέρει τη δυνατότητα να συνομιλήσει με τους κολλητούς του, αφετέρου σε ψυχαγωγεί όσο περιμένεις να εξυπηρετηθείς με σφιγμένα τα δόντια (ενίοτε και τις γροθιές). Εκτός από υψηλά ποσοστά αντιπαραγωγικότητας, ο Homo Tempelicus διαθέτει και υψηλό το φρόνημα της εργατικής αλληλεγγύης, χτυπώντας τις κάρτες των συναδέλφων του, όταν έχουν να πάνε για ψώνια στην αγορά ή να κοιμηθούν ένα τριωράκι παραπάνω όντας ξενυχτισμένοι από τα μπουζούκια της προηγούμενης νύχτας. Μπορεί η στάση του, ακόμη και η ίδια του η ύπαρξη, να σε εξοργίζει, όμως σκέψου ένα πράγμα: Είναι ο μόνος που συμπάσχει με τους 1.000.000 άνεργους Έλληνες και μπορεί να καταλάβει από πρώτο χέρι πώς είναι να μη δουλεύεις! Αγαπημένες φράσεις: «Επιστρέφω σε λίγο», «Εξυπηρετηθείτε δίπλα», «Δε γνωρίζω», «Περάστε αργότερα». Αγαπημένοι στίχοι: «Αφού η μονιμότητα κυλάει μες στη φλέβα, γι' αυτό τα ξύνω μόνιμα, δημόσιο forevah!».
Homo Oxythimus
Αν ήσουν ιδιοκτήτης γαλακτοβιομηχανίας, δε θα είχες κανέναν ενδοιασμό να αδειάσεις δύο φορτηγά με μουχλιασμένα γιαούρτια στο γραφείο της και, αν ήσουν η Λιάνα Κανέλη, θα είχατε μαλλιοτραβηχτεί με το καλημέρα (τη δική σου καλημέρα, αφού η δική της την εγκατέλειψε προ ετών). Νευρική, εριστική και δύστροπη, με μια μονίμως δυσκοίλια έκφραση στο πρόσωπο, η Homo Oxythimus συμπεριφέρεται σαν να της χρωστάς κάτι, σαν να την έχεις προσβάλει ή σαν να ήσασταν ζευγάρι κάποτε και ένα πρωί εξαφανίστηκες δίχως να αφήσεις ίχνη ζωής. Θα σε αγριοκοιτάξει, θα σου κάνει παρατηρήσεις (ειδικά, αν είσαι ηλικιωμένος ή μετανάστης) και θα σε στείλει με ύφος στρατιωτικού της χούντας να συγκεντρώσεις ένα σωρό αχρείαστα χαρτιά, σφραγίδες και χαρτόσημα από διάφορες υπηρεσίες. Όταν αντιληφθείς ότι σκοπός της είναι απλώς να σε διώξει από μπροστά της, επειδή ανέβασε πίεση ή επειδή της είναι αδιανόητο να εξυπηρετεί «το έναν μετά τον άλλον», μη δειλιάσεις να την αντιμετωπίσεις. Η Homo Oxythimus, βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σε πληροφορήσω, τον τελευταίο καιρό, δεδομένων των κοινωνικών συνθηκών, δείχνει έντονα σημάδια φόβου, θρασυδειλίας και υποχωρητικότητας. Αρκεί να την απειλήσεις με καταγγελίες για πειθαρχικά παραπτώματα, να απαιτήσεις συνάντηση με τον προϊστάμενό της ή να της κολλήσεις ένα περίστροφο στον κρόταφο τσιρίζοντας: «Βάλε τη σφραγίδα, μωρή κωλόγρια, να φύγω!». Άλλος άνθρωπος σου λέω!
Αν ήσουν ιδιοκτήτης γαλακτοβιομηχανίας, δε θα είχες κανέναν ενδοιασμό να αδειάσεις δύο φορτηγά με μουχλιασμένα γιαούρτια στο γραφείο της και, αν ήσουν η Λιάνα Κανέλη, θα είχατε μαλλιοτραβηχτεί με το καλημέρα (τη δική σου καλημέρα, αφού η δική της την εγκατέλειψε προ ετών). Νευρική, εριστική και δύστροπη, με μια μονίμως δυσκοίλια έκφραση στο πρόσωπο, η Homo Oxythimus συμπεριφέρεται σαν να της χρωστάς κάτι, σαν να την έχεις προσβάλει ή σαν να ήσασταν ζευγάρι κάποτε και ένα πρωί εξαφανίστηκες δίχως να αφήσεις ίχνη ζωής. Θα σε αγριοκοιτάξει, θα σου κάνει παρατηρήσεις (ειδικά, αν είσαι ηλικιωμένος ή μετανάστης) και θα σε στείλει με ύφος στρατιωτικού της χούντας να συγκεντρώσεις ένα σωρό αχρείαστα χαρτιά, σφραγίδες και χαρτόσημα από διάφορες υπηρεσίες. Όταν αντιληφθείς ότι σκοπός της είναι απλώς να σε διώξει από μπροστά της, επειδή ανέβασε πίεση ή επειδή της είναι αδιανόητο να εξυπηρετεί «το έναν μετά τον άλλον», μη δειλιάσεις να την αντιμετωπίσεις. Η Homo Oxythimus, βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να σε πληροφορήσω, τον τελευταίο καιρό, δεδομένων των κοινωνικών συνθηκών, δείχνει έντονα σημάδια φόβου, θρασυδειλίας και υποχωρητικότητας. Αρκεί να την απειλήσεις με καταγγελίες για πειθαρχικά παραπτώματα, να απαιτήσεις συνάντηση με τον προϊστάμενό της ή να της κολλήσεις ένα περίστροφο στον κρόταφο τσιρίζοντας: «Βάλε τη σφραγίδα, μωρή κωλόγρια, να φύγω!». Άλλος άνθρωπος σου λέω!
Homo Syndicalisticus
Μπροστάρης σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση και σε ομιλίες με θέματα όπως «Δημόσιοι υπάλληλοι: Ήρωες της καθημερινότητάς μας» ή «Μπορείς να γίνεις κι εσύ ένας μικρός Ωνάσης, αρκεί να το πιστέψεις», ο Homo Syndicalisticus συμμετέχει σε αγώνες, αφυπνίζει συνειδήσεις και ξεσηκώνει τους συναδέλφους του στο γραφείο, στον δρόμο, στον διάδρομο, στις τουαλέτες, κατά του Κεφαλαίου και του καπιταλιστή δυνάστη! Φωνάζει, απαιτεί, αγανακτεί, ωρύεται για τους τρεις μισθούς που χάθηκαν τον τελευταίο χρόνο στις ΔΕΚΟ, ωρύεται για τους είκοσι τρεις μισθούς που θα έπρεπε να παίρνει και αδιαφορεί αν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι αμείβονται με μισθούς πείνας ή απολύονται σωρηδόν, «αφού είναι όλοι τους κλέφτες και φοροφυγάδες, που βγάζουν εκατό χιλιάδες ευρώ ετησίως και δηλώνουν μόνο τις δέκα». Παρά την αφόρητη και διαρκώς αυξανόμενη γκρίνια του για αδυναμία ανταπόκρισης στις μειώσεις μισθών, δε θα του περάσει ποτέ από το μυαλό η ιδέα να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στον ιδιωτικό τομέα (που δεν υπάρχει πλαφόν μισθού) και ο κώλος του θα ζεσταίνει την καρεκλίτσα του μέχρι να βγει στη σύνταξη. Να σημειωθεί πως χάρη στους αγώνες του εργατοπατέρα Homo Syndicalisticus οι δημόσιοι υπάλληλοι κατέκτησαν προνόμια όπως: Επίδομα Προθέρμανσης Αυτοκινήτου (ΟΤΕ), Επίδομα Πλυσίματος Χεριών (ΟΣΕ), Επίδομα Προπέλας (Λιμενικό), Επίδομα Κεραίας (ΗΣΑΠ), Επίδομα Μεταφοράς Φακέλου (Δημόσιο), Επίδομα Έγκαιρης Προσέλευσης (ΕΘΕΛ), Επίδομα Αποτελεσματικότερης Διεκπεραίωσης Υποθέσεων (Υπουργείο Δικαιοσύνης), Επίδομα Φαξ (ΔΕΗ), Επίδομα Χρήσης του Κυλικείου (Όμιλος Ελληνικών Πετρελαίων). Αναμένεται εν καιρώ έγκριση, για το Επίδομα Απότομης Στροφής Κεφαλιού σε κάλεσμα του διευθυντή.
Μπροστάρης σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση και σε ομιλίες με θέματα όπως «Δημόσιοι υπάλληλοι: Ήρωες της καθημερινότητάς μας» ή «Μπορείς να γίνεις κι εσύ ένας μικρός Ωνάσης, αρκεί να το πιστέψεις», ο Homo Syndicalisticus συμμετέχει σε αγώνες, αφυπνίζει συνειδήσεις και ξεσηκώνει τους συναδέλφους του στο γραφείο, στον δρόμο, στον διάδρομο, στις τουαλέτες, κατά του Κεφαλαίου και του καπιταλιστή δυνάστη! Φωνάζει, απαιτεί, αγανακτεί, ωρύεται για τους τρεις μισθούς που χάθηκαν τον τελευταίο χρόνο στις ΔΕΚΟ, ωρύεται για τους είκοσι τρεις μισθούς που θα έπρεπε να παίρνει και αδιαφορεί αν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι αμείβονται με μισθούς πείνας ή απολύονται σωρηδόν, «αφού είναι όλοι τους κλέφτες και φοροφυγάδες, που βγάζουν εκατό χιλιάδες ευρώ ετησίως και δηλώνουν μόνο τις δέκα». Παρά την αφόρητη και διαρκώς αυξανόμενη γκρίνια του για αδυναμία ανταπόκρισης στις μειώσεις μισθών, δε θα του περάσει ποτέ από το μυαλό η ιδέα να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στον ιδιωτικό τομέα (που δεν υπάρχει πλαφόν μισθού) και ο κώλος του θα ζεσταίνει την καρεκλίτσα του μέχρι να βγει στη σύνταξη. Να σημειωθεί πως χάρη στους αγώνες του εργατοπατέρα Homo Syndicalisticus οι δημόσιοι υπάλληλοι κατέκτησαν προνόμια όπως: Επίδομα Προθέρμανσης Αυτοκινήτου (ΟΤΕ), Επίδομα Πλυσίματος Χεριών (ΟΣΕ), Επίδομα Προπέλας (Λιμενικό), Επίδομα Κεραίας (ΗΣΑΠ), Επίδομα Μεταφοράς Φακέλου (Δημόσιο), Επίδομα Έγκαιρης Προσέλευσης (ΕΘΕΛ), Επίδομα Αποτελεσματικότερης Διεκπεραίωσης Υποθέσεων (Υπουργείο Δικαιοσύνης), Επίδομα Φαξ (ΔΕΗ), Επίδομα Χρήσης του Κυλικείου (Όμιλος Ελληνικών Πετρελαίων). Αναμένεται εν καιρώ έγκριση, για το Επίδομα Απότομης Στροφής Κεφαλιού σε κάλεσμα του διευθυντή.
Homo Filarescus
Αν και θα της ταίριαζε περισσότερο μια δουλειά όπως κομμώτρια, αεροσυνοδός ή αισθητικός, η Homo Filarescus κατάφερε να τελειώσει το λύκειο, να πάρει ένα πτυχίο αγγλικών και, αφού έπιασε τον ταύρο απ’ τα κέρατα και τον βουλευτή απ’ τα αρ***ίδια, μπήκε στο δημόσιο και έκτοτε ζει μια ζωή σαν παραμύθι. Διαθέτει μινιόν -αλλά ακριβό- αυτοκίνητο για εύκολο πάρκινγκ, πηγαίνει στην υπηρεσία με ντύσιμο βραδινής εξόδου και βάφεται σαν πόρνη πολυτελείας παρά τα 50+ της χρόνια. Ως άνθρωπος, χαρακτηρίζεται από μια γλυκιά ηρεμία, προϊόν της ανεμελιάς, της υψηλής αυτοπεποίθησης αλλά, κυρίως, της θετικής ενέργειας που αντλεί από τα πονηρά αρσενικά βλέμματα στο γραφείο. Ως υπάλληλος, χαρακτηρίζεται από ευγένεια και είναι πάντοτε πρόθυμη να σε εξυπηρετήσει ή να σου δώσει οδηγίες που δεν άπτονται των αρμοδιοτήτων της, αρκεί να ανταποκριθείς στην ευγένειά της. Αν δεν το κάνεις, ετοιμάσου να τη δεις να μεταμορφώνεται σε Homo Oxythimus μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Αγαπημένες της ασχολίες το φλερτ, ο γαλλικός καφές, το τσιγάρο (που το σβήνει σε διπλανές γλάστρες), τα κριτσίνια, η βαφή νυχιών, το φρεσκάρισμα προσώπου, η κοινωνική δικτύωση και η ανάγνωση γυναικείας λογοτεχνίας, από όπου και αποστηθίζει τσιτάτα για να τα αναπαράγει στους συναδέλφους της συνοδεία ναζιάρικου χαχανητού: «Απόλαυσε την κάθε στιγμή», «Ζήσε τη ζωή σαν να μην υπάρχει αύριο», «Κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα», «Ψώνισε μέχρι να λιώσουν τα τακούνια».
Αν και θα της ταίριαζε περισσότερο μια δουλειά όπως κομμώτρια, αεροσυνοδός ή αισθητικός, η Homo Filarescus κατάφερε να τελειώσει το λύκειο, να πάρει ένα πτυχίο αγγλικών και, αφού έπιασε τον ταύρο απ’ τα κέρατα και τον βουλευτή απ’ τα αρ***ίδια, μπήκε στο δημόσιο και έκτοτε ζει μια ζωή σαν παραμύθι. Διαθέτει μινιόν -αλλά ακριβό- αυτοκίνητο για εύκολο πάρκινγκ, πηγαίνει στην υπηρεσία με ντύσιμο βραδινής εξόδου και βάφεται σαν πόρνη πολυτελείας παρά τα 50+ της χρόνια. Ως άνθρωπος, χαρακτηρίζεται από μια γλυκιά ηρεμία, προϊόν της ανεμελιάς, της υψηλής αυτοπεποίθησης αλλά, κυρίως, της θετικής ενέργειας που αντλεί από τα πονηρά αρσενικά βλέμματα στο γραφείο. Ως υπάλληλος, χαρακτηρίζεται από ευγένεια και είναι πάντοτε πρόθυμη να σε εξυπηρετήσει ή να σου δώσει οδηγίες που δεν άπτονται των αρμοδιοτήτων της, αρκεί να ανταποκριθείς στην ευγένειά της. Αν δεν το κάνεις, ετοιμάσου να τη δεις να μεταμορφώνεται σε Homo Oxythimus μέσα σε κλάσματα του δευτερολέπτου. Αγαπημένες της ασχολίες το φλερτ, ο γαλλικός καφές, το τσιγάρο (που το σβήνει σε διπλανές γλάστρες), τα κριτσίνια, η βαφή νυχιών, το φρεσκάρισμα προσώπου, η κοινωνική δικτύωση και η ανάγνωση γυναικείας λογοτεχνίας, από όπου και αποστηθίζει τσιτάτα για να τα αναπαράγει στους συναδέλφους της συνοδεία ναζιάρικου χαχανητού: «Απόλαυσε την κάθε στιγμή», «Ζήσε τη ζωή σαν να μην υπάρχει αύριο», «Κάθε μέρα είναι μια καινούργια μέρα», «Ψώνισε μέχρι να λιώσουν τα τακούνια».
Homo Lamogius
Οφείλει στη δημόσια υπηρεσία, όπου εργάζεται, όχι μόνο τη μεγάλη περιουσία που κατάφερε να δημιουργήσει, αλλά και την ίδια του την ελευθερία, καθώς χωρίς αυτήν θα έφερε τον τίτλο του «εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου» και θα τον είχαν μπουντρουμιασμένο σε κάποιο κελί των Διαβατών ή του Κορυδαλλού. Το δημόσιο του προσφέρει την ασυλία και την προστασία που χρειάζεται για να κάνει τις βρομοδουλειές του, πολύ συχνά με την αρωγή κομματικών συντρόφων, που μεσολάβησαν για να χωθεί στην υπηρεσία και να παίρνει τις προαγωγές σαν καραμέλες, αλλά και με την αρωγή υφιστάμενων συναδέλφων/συνεργών, που τηρούν με ευλάβεια την δημοσιοϋπαλληλική Omerta. Μανούλα στις μίζες, στους εκβιασμούς, στα τσεπώματα, στις κομπίνες και στις διευκολύνσεις επί χρήμασι, ο Homo Lamogius κατάφερε να στήσει μια καλά λαδωμένη μηχανή πλουτισμού και μέσα σε λίγα χρόνια να μεταμορφωθεί από φουκαριάρης μικροαστός σε αριστοκράτη των νοτίων προαστίων, αποκτώντας αμέτρητα οικόπεδα, σπίτια, αυτοκίνητα και καταθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Παρά την εξουσία που του έχει δοθεί και την οικονομική δύναμη που έχει αποκτήσει, παραμένει πιστός και ταπεινός στρατιώτης στην πρώτη γραμμή του κόμματος και δίνει μια καθημερινή και ακούραστη μάχη για τα συμφέροντά του, αν μη τι άλλο. Κάθε σενάριο αλλαγής της κυβέρνησης συνιστά απειλή για την καρέκλα του και κίνδυνο ξεσκεπάσματος των βρόμικων συναλλαγών του.
Οφείλει στη δημόσια υπηρεσία, όπου εργάζεται, όχι μόνο τη μεγάλη περιουσία που κατάφερε να δημιουργήσει, αλλά και την ίδια του την ελευθερία, καθώς χωρίς αυτήν θα έφερε τον τίτλο του «εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου» και θα τον είχαν μπουντρουμιασμένο σε κάποιο κελί των Διαβατών ή του Κορυδαλλού. Το δημόσιο του προσφέρει την ασυλία και την προστασία που χρειάζεται για να κάνει τις βρομοδουλειές του, πολύ συχνά με την αρωγή κομματικών συντρόφων, που μεσολάβησαν για να χωθεί στην υπηρεσία και να παίρνει τις προαγωγές σαν καραμέλες, αλλά και με την αρωγή υφιστάμενων συναδέλφων/συνεργών, που τηρούν με ευλάβεια την δημοσιοϋπαλληλική Omerta. Μανούλα στις μίζες, στους εκβιασμούς, στα τσεπώματα, στις κομπίνες και στις διευκολύνσεις επί χρήμασι, ο Homo Lamogius κατάφερε να στήσει μια καλά λαδωμένη μηχανή πλουτισμού και μέσα σε λίγα χρόνια να μεταμορφωθεί από φουκαριάρης μικροαστός σε αριστοκράτη των νοτίων προαστίων, αποκτώντας αμέτρητα οικόπεδα, σπίτια, αυτοκίνητα και καταθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό. Παρά την εξουσία που του έχει δοθεί και την οικονομική δύναμη που έχει αποκτήσει, παραμένει πιστός και ταπεινός στρατιώτης στην πρώτη γραμμή του κόμματος και δίνει μια καθημερινή και ακούραστη μάχη για τα συμφέροντά του, αν μη τι άλλο. Κάθε σενάριο αλλαγής της κυβέρνησης συνιστά απειλή για την καρέκλα του και κίνδυνο ξεσκεπάσματος των βρόμικων συναλλαγών του.
Homo Entimotatus
Αν ψάχνεις να βρεις ποιος φταίει για τα «μαύρα ταμεία» της Siemens, για τα δομημένα ομόλογα, για τις συμβάσεις των υποβρυχίων, για τη Μονή Βατοπεδίου, για το χρηματιστηριακό κραχ του ’99, βρήκες τον άνθρωπό σου. Συνήθης ύποπτος για όλα τα δεινά που ταλανίζουν τη χώρα, ο Homo Entimotatus είχε την ατυχία να επιλέξει με κάθε νόμιμο τρόπο (σπουδές, μεταπτυχιακά, εξετάσεις ΑΣΕΠ) το δημόσιο, καθιστώντας τον εαυτό του ευάλωτο σε παντός τύπου λοιδορίες, ύβρεις και απειλές από τις υπόλοιπες κοινωνικές τάξεις. Εργατικός, συνεπής και έντιμος («κορόιδο», κατά τους συναδέλφους του), προσπαθεί με κάθε τρόπο να σε εξυπηρετήσει, να σε αφήσει ευχαριστημένο, ακόμα και όταν αντιμετωπίζεται σαν διεφθαρμένο κομματόσκυλο που μασουλάει όλη μέρα τα λεφτά των φορολογούμενων πολιτών. Ανεξοικείωτος με το περιβάλλον εργασίας του, που βρίθει από Homo Tempelicus και Homo Oxythimus, σιωπηλός παρατηρητής των απανωτών περικοπών του μισθού του, ο Homo Entimotatus γνωρίζει πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να αλλάξει την ελληνική πραγματικότητα, αφού την ορίζουν οι ίδιοι άνθρωποι που έστρεψαν όλη την κοινωνία εναντίον του. Σεμνός, ταπεινός και υπάκουος, αγνοεί απλώς τις φωνές που απαιτούν άρση της μονιμότητάς του, την αξιολόγηση, την απόλυση ή την εφεδρεία του και αναμένει τη μοίρα του με την αγωνία ενός θανατοποινίτη. Ο Homo Entimotatus αποτελεί είδος προς εξαφάνιση στο ελληνικό δημόσιο, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που διατείνονται πως η ύπαρξή του αποτελεί αστικό μύθο.
Αν ψάχνεις να βρεις ποιος φταίει για τα «μαύρα ταμεία» της Siemens, για τα δομημένα ομόλογα, για τις συμβάσεις των υποβρυχίων, για τη Μονή Βατοπεδίου, για το χρηματιστηριακό κραχ του ’99, βρήκες τον άνθρωπό σου. Συνήθης ύποπτος για όλα τα δεινά που ταλανίζουν τη χώρα, ο Homo Entimotatus είχε την ατυχία να επιλέξει με κάθε νόμιμο τρόπο (σπουδές, μεταπτυχιακά, εξετάσεις ΑΣΕΠ) το δημόσιο, καθιστώντας τον εαυτό του ευάλωτο σε παντός τύπου λοιδορίες, ύβρεις και απειλές από τις υπόλοιπες κοινωνικές τάξεις. Εργατικός, συνεπής και έντιμος («κορόιδο», κατά τους συναδέλφους του), προσπαθεί με κάθε τρόπο να σε εξυπηρετήσει, να σε αφήσει ευχαριστημένο, ακόμα και όταν αντιμετωπίζεται σαν διεφθαρμένο κομματόσκυλο που μασουλάει όλη μέρα τα λεφτά των φορολογούμενων πολιτών. Ανεξοικείωτος με το περιβάλλον εργασίας του, που βρίθει από Homo Tempelicus και Homo Oxythimus, σιωπηλός παρατηρητής των απανωτών περικοπών του μισθού του, ο Homo Entimotatus γνωρίζει πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να αλλάξει την ελληνική πραγματικότητα, αφού την ορίζουν οι ίδιοι άνθρωποι που έστρεψαν όλη την κοινωνία εναντίον του. Σεμνός, ταπεινός και υπάκουος, αγνοεί απλώς τις φωνές που απαιτούν άρση της μονιμότητάς του, την αξιολόγηση, την απόλυση ή την εφεδρεία του και αναμένει τη μοίρα του με την αγωνία ενός θανατοποινίτη. Ο Homo Entimotatus αποτελεί είδος προς εξαφάνιση στο ελληνικό δημόσιο, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που διατείνονται πως η ύπαρξή του αποτελεί αστικό μύθο.
Κείμενο, Εικονογράφηση
Γιώργος Μπάκας για το SOUL
http://www.athensvoice.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου