Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας

*Σταμάτης Κυρζόπουλος

Τα ελληνικά παράδοξα της εκλογικής και μετεκλογικής διαδικασίας. Διαβάστε το άρθρο

Ζούμε σε μια χώρα, όπου ο αρχηγός του πρώτου σε ψήφους κόμματος στις πρόσφατες εκλογές επέστρεψε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης σε πέντε ώρες, λες και επρόκειτο περί βαρετής κοινωνικής υποχρέωσης: κάτι σαν βεγγέρα στα ...συμπεθέρια. Φαίνεται πως δεν ήθελε να χάσει ούτε ώρα από την νέα μεγαλειώδη προσπάθεια ανασύστασης της ενωμένης κεντροδεξιάς, που κατά κάποια διαβολική σύμπτωση διαλύθηκε εις τα εξ ων συνετέθη τα τελευταία 2,5 χρόνια.

Ζούμε σε μια χώρα, όπου ο αρχηγός του δευτέρου κόμματος (και ουσιαστικού πολιτικού και ψυχολογικού νικητή των εκλογών) περιέφερε την διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ανά τας οδούς, τας ρίμας και τα συνδικάτα, όπως περίπου ο Εφραίμ την αγία ζώνη της Παναγίας, ζήτησε να συναντηθεί με τον νεοεκλεγέντα Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας (ένα αίτημα που... περιέργως δεν έγινε αποδεκτό), και ένα από τα εμπειρότερα στέλεχη του δήλωσε εν έτει 2012,  ότι θα χρησιμοποιήσει τις καταθέσεις των πολιτών στις τράπεζες για να χρηματοδοτήσει, λέει, την ανάπτυξη όπως την αντιλαμβάνεται ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.: με ...πρόσληψη 100.000 δημοσίων υπαλλήλων και επανακρατικοποίηση του Ο.Τ.Ε. και της Ολυμπιακής.

Ζούμε σε μια χώρα, όπου ο αρχηγός ενός κόμματος που κυβέρνησε τον τόπο για πάνω από 1/4 του αιώνα και από το 44% βρέθηκε στο 13%, αδυνατεί να αρθρώσει λέξη στοιχειωδώς ουσιώδους και προ-σω-πι-κής αυτοκριτικής και δείχνει με το ύφος του, σε κάθε του δήλωση, να επιτιμά τους πολίτες για τις πρόσφατες επιλογές τους.

Ζούμε στη μοναδική χώρα στην Ευρώπη (αν όχι σε ολόκληρο τον κόσμο), που επιβιώνει πολιτικά ένα κομμουνιστικό κόμμα που ομνύει στην σταλινική ορθοδοξία της δικτατορίας του προλεταριάτου.

Ζούμε σε μια χώρα, όπου αρχηγός ενός κοινοβουλευτικού κόμματος έμπλεος του συνήθους του πατριδοκάπηλου κουτσαβακισμού και ακατάσχετης συνωμοσιολαγνίας, κατηγορεί την Προεδρία της Δημοκρατίας ότι ...πλαστογραφεί "καμένα" non-papers.

Ζούμε σε μια χώρα, όπου νεοεκλεγείς βουλευτής ναζιστικού κόμματος (σε μια χώρα που πολέμησε, όσο ίσως καμία, τον ναζισμό) δίνει σε ακατάληπτη γραμματική και γλώσσα στρατιωτικά παραγγέλματα σε δημοσιογράφους που καλύπτουν τις δηλώσεις του αρχηγού του.

Ζούμε σε μια χώρα, όπου ο αρχηγός της υποτιθέμενης φιλοευρωπαϊκής και μεταρρυθμιστικής αριστεράς χαρακτηρίζει με το γνωστό του ευπρεπές και θλιμμένο ύφος (σαν δικηγόρος μετά από χαμένη δίκη) τον ενδεχόμενο σχηματισμό κυβέρνησης προσωπικοτήτων..."ήττα της πολιτικής", η οποία κατά γενική ομολογία...δεν έχει ηττηθεί.

Ζούμε σε μια χώρα, όπου τα διάφορα φιλελεύθερα ή νεο-φιλελεύθερα ή φιλεοευρωπαϊκά κόμματα-γκρουπούσκουλα αδυνατούν να βρουν κοινή περπατησιά, προφανώς για λόγους εγωϊσμού των ηγετών τους. Φιλοδοξούν υποτίθεται να συμβάλλουν στην αποτροπή της ενδεχόμενης καταστροφικής εξόδου από την ευρωζώνη, ρητορεύουν ότι βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού, αλλά αυτοί ασχολούνται με το ποιος θα είναι πρώτο όνομα στη ...μαρκίζα.

Ζούμε σε μια χώρα, όπου, ενώ το πραγματικά "δύσκολο" εκλογικό αποτέλεσμα υπαγόρευε ξεκάθαρα την ανάγκη συγκλίσεων για τον σχηματισμό κυβέρνησης, σε μια συγκυρία, που ότι έχει απομείνει από την πραγματική οικονομία καταρρέει, όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί (και όταν λέμε όλοι...εννοούμε όλοι)  έκαναν ότι μπορούσαν για να παραταθεί η αστάθεια και η αβεβαιότητα και να οδηγηθούμε σε νέες εκλογές.

Ζούμε σε μια χώρα, όπου υπάρχει ο θεωρητικός κίνδυνος ακύρωσης του κύρους των ερχομένων εκλογών λόγω...καθυστέρησης της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας να δημοσιεύσει εγκαίρως (δηλαδή εντός 12 μηνών) τα αποτελέσματα της περσινής απογραφής.

Ζούμε σε μια χώρα, όπου η διαπόμπευση και ο δημόσιος διασυρμός δυστυχισμένων πλασμάτων, ασθενών και οροθετικών, υιοθετείται ως επίσημη πολιτική...προάσπισης της δημόσιας υγείας.

Ζούμε σε μια χώρα, όπου, ενώ τα τραπεζικά διαθέσιμα των νοσοκομείων και των πανεπιστημίων μετατράπησαν σε μια νύχτα σε ομόλογα και "κουρεύθηκαν" με το PSI, το ομόλογο που οι κάτοχοι του  (διεθνές κερδοσκοπικό fund) αρνήθηκαν να το υπαγάγουν στο PSI πληρώθηκε κανονικά (κατά πληροφορίες, χωρίς να φέρουν αντίρρηση οι πολιτικοί αρχηγοί στους οποίους ετέθη το ζήτημα, συμπεριλαμβανομένων και των σκληρών "αντιμνημονιακών").

Ζούμε σε μια χώρα, όπου κάποιοι συμπολίτες μας (και που δεν αποτελούν μια απλή θλιβερή εξαίρεση ως προς την νοοτροπία) δήλωναν το ...φαράγγι της Σαμαριάς ως εκμεταλλεύσιμη έκταση για να λαμβάνουν παρανόμως κοινοτικές επιδοτήσεις.

Ζούμε σε μια χώρα, όπου δυσκολευόμαστε να αντιληφθούμε, ότι η εθνική ανεξαρτησία δεν είναι ρητορική κορώνα, αλλά προϋποθέτει (μεταξύ άλλων) οικονομική αυτάρκεια, ήτοι: παραγωγή και προσφορά εξαγώγιμων προϊόντων και υπηρεσιών.

Ζούμε σε μια χώρα, που όλοι εμείς την κάναμε ή επιτρέψαμε να γίνει έτσι και που, κατά πως φαίνεται, έχουμε αποφασίσει να τη γκρεμίσουμε ολοσχερώς, πριν την ξαναχτίσουμε από την αρχή.

Ζούμε στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.

Υ.Γ.1. Το τελευταίο διάστημα έχω ασκήσει έντονη κριτική στον κύριο Τσίπρα και ενδεχομένως αυτό θα συνεχισθεί και στο μέλλον. Η σημερινή του, όμως, πρόταση για την ανάληψη της θέσης του υπηρεσιακού Πρωθυπουργού, σε αυτή τη συγκυρία, από ένα έμπειρο πολιτικό στέλεχος, καίτοι δέχθηκε νέα βέλη ως τακτικίστικη και πολιτικάντικη, εμένα μου φάνηκε λογική και χρήσιμη. Οι κλυδωνισμοί είναι μεγάλοι αυτή την περίοδο, η χώρα πρέπει να εκπροσωπηθεί σε κρίσιμες διεθνείς συναντήσεις, και ένας πεπειραμένος πολιτικός μου φαίνεται καταλληλότερος από έναν ενδεχομένως εξαίρετο δικαστικό (έστω και με εξόχως...συμβολικό όνομα).

*Η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας

Η ΩΡΑΙΑ ΕΛΛΑΣ

«Ξεύρεις την χώραν που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα

 που κοκκινίζ’ η σταφυλή

 και θάλλει η ελαία;

 -Ω! δεν την αγνοεί κανείς,

  είναι η γη η ελληνίς!»

Άγγελος Βλάχος

Ο ρομαντικός ποιητής Άγγελος Βλάχος (1828-1920) είχε γράψει ένα ποίημα με τίτλο «Η ωραία Ελλάς». Το ποίημα διακωμωδήθηκε στο περιοδικό «Ραμπαγάς» και από τότε η φράση «η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας» χρησιμοποιείται ως ειρωνική αναφορά στη στομφώδη και εξωπραγματική ωραιοποίηση της Ελλάδας.