Αναστήθηκε ο "Λάζαρος" και έψαξε για τη θαλπωρή του ψηφοφόρου..

"Ο Χάρος βγήκε Παγανιά" απο προχθές σιγοτραγουδώ και τα συναισθήματα ανάμικτα μέσα μου είναι...

Διανύουμε την περίοδο που ξάφνου κάνουν ντου απο παντού "φίλοι" να σφίξουν το χέρι, να σου χαρίσουν χαμόγελο και να σου θυμίσουν ....πως κατά το παρελθόν κάπου, κάποια στιγμή, τα είχατε ξαναπεί, προσδοκώντας ...την "Ανάστασή" τους!
Κατανοητή η αγανάκτησή σου, αλλά αν το χαλαρώσεις το θέμα στο μυαλό σου, έχει και η προεκλογική περίοδος τις ευχάριστες στιγμές της, εκείνες που σου δίνεται η δυνατότητα να πάρεις το αίμα σου πίσω.
Προβληματίζομαι μεν για το απύθμενο θράσος που διακατέχει ορισμένους, χαίρομαι δε καθότι αντίκρισα προχθές το βράδυ, φίλους μου, που χαμογελούσαν με ευχαρίστηση.
Συγκίνηση δε θα τολμήσω να πω πως είχαν, όταν αντάμωσαν το "Λάζαρο" που έβαλε τα καλά του και περιπάτησε στα πέριξ της Χαλκίδας, προκειμένου να θυμίσει την παρουσία του....

Μόνο που το "Πακέτο" δεν το αποδέχτηκαν οι παραλήπτες του και ούτε πρόκειται, μέσον να βάλει ακόμα και τη Χατζηβασιλείου, δηλαδή.
Δεν άφησε μπαράκι για μπαράκι να μην επισκεφτεί, φίλους παλιούς να ξαναδεί... Μόνο που οι επισκέψεις του δεν κράτησαν πάνω απο 10 λεπτά και το ποτήρι με το νεράκι άθικτο έμεινε, σημειώνω.
Είναι βαριά η καλογερική του βουλευτή και η αγωνία της επανεκλογής μεγαλύτερη και απο του Βοσκόπουλου...
Έχουν βγει παγανιά τα "αγαπημένα παιδιά" της Εύβοιας και αναζητούν τη θαλπωρή του ψηφοφόρου.

Είναι όμως η πορεία ορισμένων τέτοια, που όσες γύρες και αν κάνουν, όσους φίλους και αν επισκεφτούν, στην παγωνιά της μοναξιάς θα επιστρέφουν...